De twee Boeing VC-25 vliegtuigen die het vaakst dienst doen als Air Force One zijn verrassend duur om op te knappen, en volgens de huidige president onbetaalbaar duur om te vervangen. In januari was Air Force One in het nieuws vanwege de 24 miljoen dollar kostende vervanging van twee boordkoelkasten. Maar die prijs stond in schril contrast met de prijs die Donald Trump aanhaalde in een tweet van december 2016 waarin hij zich verzette tegen de bestelling van twee nieuwe 747-8 toestellen voor de presidentiële vloot: “Boeing bouwt een gloednieuwe 747 Air Force One voor toekomstige presidenten, maar de kosten zijn uit de hand gelopen, meer dan $ 4 miljard. Annuleer bestelling!”

De tweet was niet helemaal accuraat. De bouworder was nog niet goedgekeurd; Boeing kreeg een contract van $ 170 miljoen om de vliegtuigen te ontwerpen (niet te bouwen); en de luchtmacht was van plan om in de loop van vijf jaar $ 2,8 miljard uit te geven voor de twee (niet één) vliegtuigen.

Nog steeds werd de order geschrapt en in plaats daarvan zullen de VC-25’s worden vervangen door een paar 747-8’s die Boeing heeft opgeslagen in de Mojave-woestijn. De vliegtuigen werden gebouwd voor maar nooit geleverd aan Transaero, een nu failliete Russische luchtvaartmaatschappij. Natuurlijk zullen ze volledig moeten worden omgebouwd met nieuwe interieurs en de nodige beveiligings- en telecommunicatie-apparatuur voordat ze Air Force One in gebruik nemen.

De verwachte komst van deze nieuwe vliegtuigen, samen met de viering van Presidents’ Day, bracht ons ertoe enkele vragen te stellen – en de antwoorden te vinden – over de huidige en vroegere vliegtuigen van POTUS.

Waarom worden de Air Force One-toestellen vervangen?

Ze zijn oud en dus inefficiënt in vergelijking met nieuwe vliegtuigen. Ze werden besteld tijdens de Reagan-regering en zijn in dienst sinds het begin van de regering van George H.W. Bush. Ondanks hun leeftijd zijn de toestellen echter nog steeds zeer capabel. Ze hebben een kruissnelheid van 557 mph en een hoge snelheid van minstens 600 mph – sommige bronnen zeggen dat ze 700 mph kunnen halen. Hun bereik is 7.800 mijl, maar ze kunnen bijtanken terwijl ze in de lucht zijn.

Elk vliegtuig heeft 4.000 vierkante voet aan ruimte, verdeeld over drie verdiepingen. Elk biedt plaats aan 70 passagiers, inclusief personeel van het Witte Huis en de pers, en 26 bemanningsleden. Tot de voorzieningen behoren een privé-vertrek voor de president en de first lady met een kantoor, slaapkamer, badkamer en fitnessruimte; een kantoorruimte voor hoger personeel, een medische operatiekamer (er is altijd een arts aan boord); en twee kombuizen die samen maaltijden voor 100 passagiers kunnen bereiden.

Hoeveel vliegtuigen doen dienst als Air Force One?

Air Force One is een roepnaam, niet de naam van het toestel. Een van de twee Boeing VC-25’s doet meestal dienst als Air Force One, maar elk vliegtuig dat de president vervoert en door de luchtmacht wordt geëxploiteerd, wordt Air Force One genoemd. (De door de marine bediende helikopter die de president vaak van het Witte Huis naar Air Force One vervoert, wordt aangeduid als Marine One.)

Zo werd de Gulfstream III waarin Bill Clinton in 1999 tijdens zijn verblijf in Turkije vloog, tijdens die vluchten aangeduid als Air Force One, evenals een Beechcraft King Air B90 toen deze Lyndon Johnson tussen een luchtmachtbasis in Texas en zijn ranch vloog.

Hoewel, toen de Boeing 707 die had gediend als Air Force One Richard Nixon naar huis in Californië vloog nadat hij had aangekondigd dat hij zou aftreden, veranderde het zijn roepnaam in SAM (Special Air Mission) 2700 halverwege de vlucht toen Gerald Ford in functie werd beëdigd.

Wanneer werd de aanduiding “Air Force One” voor het eerst gebruikt en waarom?

De roepnaam werd ingesteld in 1953, tijdens de regering Eisenhower en na een incident waarbij een Eastern Airlines commercieel lijnvliegtuig per ongeluk in hetzelfde luchtruim kwam als de Lockhead Constellation van de president. De airliner was vlucht 8610, en het vliegtuig van de president vloog onder de roepnaam Air Force 8610.

Hebben buitenlandse staatshoofden op Air Force One gevlogen?

Leonid Brezhnev (in 1973), koningin Elizabeth II (1983), en David Cameron (2012) behoren tot de wereldleiders die presidenten op Air Force One-vluchten hebben vergezeld. Cameron vloog met Barack Obama van Washington, D.C., naar Dayton, Ohio, om een basketbalwedstrijd van March Madness bij te wonen.

Is de Boeing VC-25 van de president uitgerust met een ontsnappingscapsule?

In tegenstelling tot wat wordt afgeschilderd in de films Air Force One en Escape from New York, heeft het vliegtuig van de president geen ontsnappingscapsule. Maar de elektronica aan boord is bestand tegen de elektromagnetische puls van een nucleaire explosie. Het vliegtuig kan ook vijandelijke radar storen en vuurpijlen afvuren die vijandelijke raketten onklaar maken.

Wie was de eerste president die vloog?

Theodore Roosevelt vloog in 1910 met een vliegtuig van de gebroeders Wright, maar dat was nadat hij in functie was opgevolgd door William Taft. De eerste zittende president die vloog was Franklin Roosevelt. Zijn eerste geregistreerde vlucht was in 1943, toen hij aan boord van een Pan Am Boeing 314 naar de Conferentie van Casablanca in Marokko reisde. Van 1933 tot 1939 gebruikte de Amerikaanse marine een Douglas Dolphin die was aangeschaft voor presidentiële reizen, maar er zijn geen gegevens dat Roosevelt ooit aan boord daarvan heeft gevlogen.

Dwight Eisenhower werd de eerste zittende president die ervaring opdeed met jet reizen. In december 1959, tijdens een goodwill tour aan het eind van zijn tweede ambtstermijn, vloog hij aan boord van een door de luchtmacht geëxploiteerde Boeing 707 naar 11 Aziatische landen in 19 dagen.

Wie ontwierp de Air Force One livery?

Het werd ontworpen door de in Frankrijk geboren Amerikaanse industrieel ontwerper Raymond Loewy, in 1962, nadat de Kennedy regering een Boeing 707 in ontvangst had genomen met een rood-metallic-gouden livery. Op aanraden van First Lady Jacqueline Kennedy vroeg de president aan Loewy om zowel het exterieur als het interieur opnieuw te ontwerpen. Loewy, wiens werk varieert van gestroomlijnde locomotieven tot de Coca-Cola fles en NASA’s Skylab, kwam met het kleurenschema dat vandaag de dag nog steeds wordt gebruikt: cyaan, lei-blauw, wit en gepolijst aluminium. De versiering van de zijkanten van het vliegtuig met het presidentiële zegel en “Verenigde Staten van Amerika” in hoofdletters was ook Loewy’s idee.

Wie was de laatste president die commercieel vloog tijdens zijn ambtstermijn?

In december 1973, tijdens de oliecrisis en terwijl de bewijzen over het Watergate-schandaal zich opstapelden, maakten Richard Nixon en zijn gezin een verrassingsreis aan boord van een United Airlines DC-10 van Washington, D.C., naar Los Angeles. Nixon, die tijdens een nationaal uitgezonden persconferentie een maand eerder had verklaard “Ik ben geen oplichter,” praatte naar verluidt gezellig met medepassagiers tijdens de vlucht. Zijn staf zei dat de president een commerciële vlucht nam om een voorbeeld te stellen voor de rest van het land door brandstof te besparen die anders zou zijn gebruikt om de Air Force One Boeing 707 te vullen. Terwijl de president aan boord was, had het vliegtuig de roepnaam “Executive One.”

Wat zullen die 24 miljoen dollar kostende koelkasten koud houden?

Om veiligheidsredenen wordt al het voedsel dat op Air Force One wordt bereid en/of geserveerd terwijl het vliegtuig overzee is, voorafgaand aan de reis in de Verenigde Staten aangeschaft. Dus, er moet genoeg ruimte zijn in de koelkasten voor bederfelijke waar. Tijdens de regering George H.W. Bush zat er naar verluidt nooit broccoli in de bederfelijke waren. Zijn afkeer van de groente leidde ertoe dat hij het verbood in Air Force One en het Witte Huis.

Het verhaal gaat dat tijdens de Ford regering, de Air Force One koelkasten werden gebruikt om Coors bier gekoeld te houden. In die tijd was Coors niet verkrijgbaar ten oosten van de Mississippi, dus als Air Force One naar Colorado of een van de andere 10 westelijke staten vloog waar Coors werd verkocht, pikte het personeel meestal een paar kratten op om mee terug te nemen naar het Witte Huis. In die tijd moest Coors koud worden gehouden om te voorkomen dat het zou bederven, dus als het personeel een bierrun maakte voordat het terugkeerde naar D.C., zouden ze de Coors hebben opgeslagen in de koelkasten van het vliegtuig.