De gedichten van William Blake Samenvatting en analyse van Auguries of Innocence

Samenvatting

De dichter voert het argument aan dat de natuurlijke wereld in de tijd kan worden geregenereerd en dat de natuur zelf een voorteken kan zijn van het verloren visioen van onschuld. De formulering van de titel is het sterkste voorbeeld van dit thema, want hier staat het woord “onschuld” voor de mens in de ongevallen staat.

In het eerste kwatrijn wordt dit thema van het zien van de wereld met verschillende middelen uiteengezet. Het oneindige (“de hemel”) kan worden gezien door iets dat niet menselijk is, maar toch leven (“door een wilde bloem”). Deze “wilde bloem” is een symbool voor vrije liefde. De hemel wordt gezien door de liefde, de wereld wordt gezien door het intellect, en de verbeelding is datgene wat een brug slaat tussen beide. In dezelfde zin is datgene wat geen leven en geen mens is, de ontmenselijkte wereld, in staat “oneindigheid” te openbaren. Misschien is het de moeite waard om de beroemde regel van Blake uit The Marriage of Heaven and Hell te vermelden: “Als de deuren van de waarneming gereinigd zouden zijn, zou alles aan de mens verschijnen zoals het is, oneindig. For man has closed himself up, till he sees all things through narrow chinks of his cavern.”

De rest van het gedicht bestaat uit basale beeldspraak, waarbij elk dier een ander deel van de vermenselijkte wereld voorstelt. Hieronder volgt een opsomming van enkele van de belangrijkste associaties:

Hond – de bedelaar

Paard – de slaaf

Haan – de soldaat

Zingen – een inwendig, geestelijk bezit

Lams onderwerping – Jezus’ offer voor de mensheid

Bat – menselijk spook

Owl – de mensheid verloren in de duisternis, vrezend voor een onbekende God

Rups – mensheid die uit de schoot van de natuur tevoorschijn komt, de uitgang van Eden

Pass the polar bar – enter a new world

Golven – de zee van tijd en ruimte

Emmet en Arend – waarneming van dichtbij en van veraf; fysieke en verbeeldingsvolle perceptie

Analyse

“The Auguries of Innocence” is een serie coupletten waarvan de meeste Blake geleerden en biografen het erover eens zijn dat ze niet in een bepaalde volgorde zijn geschreven, maar alleen als zodanig zijn verzameld om te worden gedrukt rond 1803, een decennium na “Songs of Innocence and Experience.” Het verbindende thema tussen de verzameling coupletten is universele onderlinge afhankelijkheid, het principiële idee dat er een overeenkomst bestaat tussen gelijkwaardige entiteiten die op totaal verschillende vlakken liggen. De Scandinavische mysticus en dichter Swedenborg was de grote invloed op dit filosofische geloof. Met andere woorden, er schuilt een wijsheid, of visie (“augury”) in het zien van de wereld door twee ogen in plaats van met één oog.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.