04 december, 2019

2 min lezen

Bron/Onthullingen

Gepubliceerd door:

TOPIC TOEVOEGEN AAN EMAIL ALERTS

Ontvang een e-mail wanneer er nieuwe artikelen worden geplaatst op

Geef uw e-mailadres op om een e-mail te ontvangen wanneer er nieuwe artikelen worden geplaatst op .

Abonneren

AAN EMAIL ALERTS TOEGEVOEGD

U bent met succes toegevoegd aan uw alerts. U zult een e-mail ontvangen wanneer nieuwe inhoud wordt gepubliceerd.
Klik hier om uw e-mail alerts te beheren

U heeft met succes uw alerts toegevoegd. U zult een e-mail ontvangen wanneer nieuwe inhoud wordt gepubliceerd.
Klik hier om E-mail Alerts te beheren
Terug naar Healio

We konden uw verzoek niet verwerken. Probeert u het later nog eens. Als u dit probleem blijft houden, neem dan contact op met [email protected].
Terug naar Healio

Een aantal bioactieve metabolieten gevonden in koffie kunnen worden geassocieerd met een gunstig effect op de botmineraaldichtheid bij gezonde volwassenen die regelmatig koffiegebruik melden, volgens bevindingen gepubliceerd in The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism.

Ching-Lung Cheung

“Het is algemeen bekend dat koffie cafeïne bevat, waarvan is aangetoond dat het de gezondheid van de botten nadelig beïnvloedt door calciumverlies te versnellen of calciumabsorptie te verminderen,” vertelde Ching-Lung Cheung, PhD, assistent-professor in de afdeling farmacologie en farmacie aan de Universiteit van Hong Kong, aan Healio. “Ondanks het goed gerapporteerde negatieve effect van cafeïne op de gezondheid van de botten, werden vaak tegenstrijdige bevindingen waargenomen tussen koffieconsumptie en BMD in gepubliceerde studies. Onze grootschalige epidemiologische studie met ongeveer 7.000 deelnemers van de Hong Kong Osteoporosis Study toonde aan dat koffieconsumptie geassocieerd was met een hogere BMD, nadat rekening was gehouden met belangrijke verstorende factoren. Met behulp van een metabolomics-benadering toonden we verder aan dat enkele bioactieve verbindingen in koffie verantwoordelijk kunnen zijn voor de positieve associatie tussen koffieconsumptie en BMD.”

Cheung en collega’s analyseerden gegevens van 564 gezonde Chinese volwassenen die deelnamen aan de Hong Kong Osteoporosis Study, een prospectieve cohortstudie die in 1995 werd gestart om de incidentie van osteoporose te onderzoeken (81,2% vrouwen; 91,8% niet-rokers). Deelnemers werden gerekruteerd tussen 2001 en 2010 (cohort 1; n = 329) en in-person follow-upbezoeken vonden plaats tussen 2015 en 2016 (cohort 2; n = 235). Voor beide bezoeken rapporteerden de deelnemers zelf hun koffieconsumptie via een voedselfrequentievragenlijst; deelnemers rapporteerden hoe vaak ze het afgelopen jaar koffie consumeerden en gemiddeld hoeveel kopjes (bij 250 mL per kop) elke keer werden geconsumeerd. Onderzoekers voerden ongerichte metabolomische profilering uit met nuchtere serummonsters met behulp van vloeistofchromatografie-massaspectrometrie. BMD aan de lumbale wervelkolom en de femurhals werd gemeten via DXA. Onderzoekers gebruikten lineaire regressie- en robuuste regressieanalyses om de associatie tussen koffieconsumptie en BMD-parameters te onderzoeken.

Voor beide cohorten meldde 42,4% van de deelnemers geen koffie te drinken en 14,4% meldde meer dan één kopje koffie per dag te consumeren.

Een aantal bioactieve metabolieten gevonden in koffie kunnen in verband worden gebracht met een gunstig effect op de botmineraaldichtheid bij gezonde volwassenen die melden regelmatig koffie te consumeren.

Bron:

De onderzoekers ontdekten dat 12 serummetabolieten positief gecorreleerd waren met koffieconsumptie, waarbij 5-acetylamino-6-formylamino-3-methyluracil (AFMU), quinaat, 3-hydroxypyridinesulfaat, en trigonelline (N-methylnicotinaat) de sterkste associatie vertoonden. Onder deze metabolieten, werden 11 eerder geassocieerd met koffie-inname en zes waren gerelateerd aan cafeïne metabolisme, volgens de onderzoekers.

De metaboliet AFMU was geassocieerd met BMD aan de lumbale wervelkolom (P = .013), terwijl 3-hydroxyhippurate (P = .027) en trigonelline (P = .043) geassocieerd waren met BMD aan de femurhals.

Onder 453 deelnemers met metabolomics-gegevens beoordeeld bij aanvang en follow-up (mediane follow-up tijd, 10,3 jaar), ondervonden 11 een heupfractuur na beoordeling (zeven vrouwen). In Cox-regressieanalyse gecorrigeerd voor leeftijd, geslacht, gewicht, lengte, rookstatus en fractuurgeschiedenis, was hogere koffieconsumptie geassocieerd met verminderd fractuurrisico; de resultaten waren echter niet statistisch significant.

De onderzoekers merkten op dat de omgekeerde maar niet-significante associatie waargenomen tussen koffieconsumptie en heupfractuurrisico kan worden verklaard door de kleine effectgrootte van koffieconsumptie op BMD-verbetering en de multifactoriële aard van heupfractuur.

“Hoewel we van mening zijn dat er meer studies op dit gebied moeten worden gedaan, is onze boodschap dat koffieconsumptie niet noodzakelijk verband houdt met osteoporose, en het kan zelfs worden geassocieerd met een betere botgezondheid,” zei Cheung. “In deze studie hebben we een paar metabolieten geïdentificeerd die geassocieerd zijn met een verhoogde BMD. Het zou interessant zijn om te onderzoeken of deze metabolieten een causaal verband hebben met BMD. Een dergelijk onderzoek kan leiden tot de ontwikkeling van een nieuw voedingssupplement voor het verbeteren van de botmassa.” – door Regina Schaffer

Voor meer informatie:

Ching-Lung Cheung, PhD, is te bereiken op de University of Hong Kong, Department of Pharmacology and Pharmacy, 21 Sassoon Road, Pokfulam, Hong Kong; e-mail: [email protected].

Disclosures: De auteurs melden geen relevante financiële onthullingen.