Diabetes mellitus en depressieve stoornissen zijn beide veel voorkomende chronische ziekten die functionele invaliditeit en sociale last verhogen. Cognitieve stoornissen zijn een potentieel invaliderend kenmerk van depressie. Eerdere gegevens wijzen erop dat het antidiabetesmedicijn metformine geschikt zou kunnen zijn voor diabetespatiënten met cognitieve stoornissen. Er is echter geen direct bewijs uit klinische studies dat behandeling met metformine de cognitieve functie verbetert bij diabetespatiënten met een depressie. In de huidige studie werden 58 deelnemers met depressie en type 2 diabetes mellitus (T2DM) gerekruteerd en verdeeld in twee groepen, één behandeld met metformine en de andere met placebo gedurende 24 weken. Cognitieve functie, depressief gedrag en diabetesverbetering werden geëvalueerd. Chronische behandeling met metformine gedurende 24 weken verbeterde de cognitieve prestaties, zoals beoordeeld met de Wechsler Memory Scale-Revised, bij depressieve patiënten met T2DM. Bovendien verbeterde metformine significant de depressieve prestaties en veranderde het glucosemetabolisme bij depressieve patiënten met diabetes. Depressieve symptomen waren negatief gecorreleerd met cognitieve prestaties bij metformine behandelde deelnemers. Bovendien werden associaties waargenomen tussen de parameters van het bloedglucosemetabolisme en het depressiefenotype. Deze bevindingen suggereren dat chronische behandeling met metformine antidepressieve gedragseffecten heeft en dat verbeterde cognitieve functie betrokken is bij het therapeutische resultaat van metformine. De resultaten van de huidige studie wekken ook de mogelijkheid op dat aanvullende toediening van antidiabetische medicatie het herstel van depressie, comorbide met T2DM, kan verbeteren door verbeteringen in cognitieve prestaties.