Angiogeneza to proces tworzenia nowych naczyń krwionośnych. Niektóre guzy nowotworowe są bardzo wydajne w tworzeniu nowych naczyń krwionośnych, co zwiększa dopływ krwi do guza i umożliwia jego szybki wzrost.

Komórki nowotworowe rozpoczynają proces angiogenezy, wysyłając sygnały do pobliskich tkanek i aktywując czynniki wzrostu, które pozwalają guzowi tworzyć nowe naczynia krwionośne. Jedna z takich cząsteczek jest nazywana czynnikiem wzrostu śródbłonka naczyniowego, lub VEGF.

Badacze opracowali leki zwane inhibitorami angiogenezy lub terapią antyangiogenną, aby zakłócić proces wzrostu. Leki te wyszukują i wiążą się z cząsteczkami VEGF, co uniemożliwia im aktywację receptorów na komórkach śródbłonka wewnątrz naczyń krwionośnych. W ten sposób działa bevacizumab (Avastin®). Jest on stosowany w leczeniu glioblastoma oraz nowotworów płuc, nerek, piersi, okrężnicy i odbytnicy.

Inne leki hamujące angiogenezę działają na inną część procesu, zatrzymując receptory VEGF przed wysyłaniem sygnałów do komórek naczyń krwionośnych. Leki te znane są jako inhibitory kinazy tyrozynowej (TKI). Sunitynib (Sutent®) jest przykładem inhibitora kinazy tyrozynowej.

Pomimo że inhibitory angiogenezy działają w celu odcięcia dopływu krwi do guza, nie niszczą samego guza. Z tego powodu leki te są zwykle stosowane w połączeniu z chemioterapią lub innymi metodami leczenia.

Inhibitory angiogenezy są szczególnie skuteczne w leczeniu raka wątroby, raka nerki i guzów neuroendokrynnych.

.