Większość kobiet zdaje sobie sprawę z tego, że mają krótką fazę lutealną dopiero wtedy, gdy skonsultują się z lekarzem w sprawie niepłodności. Krótka faza lutealna lub wada fazy lutealnej odnosi się do fazy lutealnej, która jest krótsza niż 10 dni. Faza lutealna to nazwa nadana dwóm tygodniom pomiędzy owulacją a początkiem miesiączki. To właśnie wtedy ciało wydziela progesteron, który pomaga wyściółce macicy stać się grubszą.
Co oznacza Krótka Faza Lutealna w kontekście płodności?
Gdy ciało nie wydziela wystarczającej ilości progesteronu, wyściółka macicy nie rozwija się prawidłowo. Może ona być cieńsza niż normalnie, co utrudnia zagnieżdżenie się zapłodnionego jaja w macicy. Brak progesteronu może również wywołać przedwczesną miesiączkę. Tak więc, krótka faza lutealna jest częstą przyczyną niepłodności i wczesnych poronień.
Objawy krótkiej fazy lutealnej
Większość kobiet nie zdaje sobie sprawy, że mają krótką fazę lutealną. Objawy są zazwyczaj zauważane dopiero z perspektywy czasu. Obejmują one:
- Krwawienie między miesiączkami
Krwawienie między miesiączkami może być oznaką niedostatecznie rozwiniętej wyściółki endometrium.
- Wczesne miesiączki
- Trudności z zajściem w ciążę
- Wczesne poronienie
Diagnozowanie krótkiej fazy lutealnej
Lekarzom często trudno jest wskazać czynniki wywołujące krótką fazę lutealną. Nie ma jednego testu, który może być użyty do potwierdzenia diagnozy. Pierwszym krokiem w kierunku potwierdzenia diagnozy jest badanie krwi w celu sprawdzenia poziomu progesteronu, hormonów luteinizujących i hormonów folikulotropowych (FSH). USG miednicy może być również wykonane w celu sprawdzenia grubości wyściółki macicy.
Należy pamiętać, że kobiety z krótką fazą lutealną mogą nie mieć wady fazy lutealnej podczas każdego cyklu miesiączkowego. Faza lutealna może się zmieniać od czasu do czasu.
.