Przemysł hydroenergetyczny

Przez dziesięciolecia zachodnie Stany Zjednoczone były miejscem jednego z największych eksperymentów, jakie kiedykolwiek podjęli ludzie: przekuwania rzek świata. Jak dobitnie opisał to Marc Reisner w książce Cadillac Desert, budowniczowie zapór realizowali te megaprojekty nie zwracając uwagi na to, czy są one potrzebne, ani na to, jaki wpływ będą miały na ludzi i środowisko. Był to eksperyment napędzany nie tyle potrzebą, co chciwością.

Członek brazylijskiego plemienia Munduruku patrzy na tamę São Manoel, która zniszczyła część ojczyzny jego przodków na rzece Teles Pires. | Zdjęcie: Caio Mota, Forum Teles Pires.

Budowniczowie zapór podjęli się tego gigantycznego wysiłku, nie rozumiejąc, co stracą – zdrowe, wydajne rzeki, o których kiedyś mówiono, że są tak gęste od ryb, że można było przejść przez rzekę po ich ciałach.

USA nie zachowały tej niszczącej ekosystem technologii dla siebie. Przez cały XX wiek, amerykańskie Biuro Rekultywacji pracowicie eksportowało technologię zapór do innych krajów na całym świecie, sprzedając te wielkie zapory jako świątynie nowoczesności. Kraje rozwijające się wygodnie dały amerykańskim firmom i inżynierom grube kontrakty na ich budowę.

Wiele amerykańskich zapór zbliża się do końca okresu eksploatacji, a usuwanie zapór wzrosło wykładniczo. Ale boom hydroenergetyczny wciąż odbija się echem w pozostałych częściach świata. Wielkie tamy są planowane i rozwijane na głównych rzekach, takich jak Mekong, Amazonka i Kongo, gdzie miliony ludzi są bezpośrednio uzależnione od rzek, aby zdobyć pożywienie i środki do życia.

To jest szaleństwo. W zbyt wielu przypadkach społeczności lokalne biorą na swoje barki obciążenia finansowe oraz skutki społeczne i środowiskowe, podczas gdy deweloperzy odchodzą z zyskiem. W dobie zmian klimatycznych, hydroenergia jest ryzykownym i niepewnym źródłem energii, które jest bardzo wrażliwe na coraz bardziej dotkliwe susze i powodzie. Co więcej, zapory obniżają odporność społeczności nadrzecznych na zmiany klimatu. Czas znaleźć inną drogę.

Latest News

  • Damming Rivers Is Terrible for Human Rights, Ecosystems, and Food SecurityFebruary 24, 2021

    By: Deborah Moore, International Rivers Board Member Darryl Knudsen, Executive Director Michael Simon, former Senior Director of Strategy This article was originally featured on Truthout There’s some good news amid…
  • PRESS RELEASE | RPA i DRK planują kontynuować Inga 3 w środku pandemii COVID-19June 29, 2020

    FOR IMMEDIATE RELEASE Demokratyczna Republika Konga zakończyła właśnie tygodniową konferencję na temat zagrożonego projektu zapory wodnej Grand Inga, potwierdzając zobowiązanie RPA do zakupu 5000MW…
  • For Hasankeyf the Bell TollsFebruary 12, 2020

    Guest blog przez Gokce Sencan Gokce Sencan, turecki badacz polityki wodnej z siedzibą w Kalifornii, dzieli się doświadczeniami z ostatniej wizyty w starożytnym mieście Hasankeyf wzdłuż…

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.