The Lily of the Valley jest standardową pieśnią gospel, która pojawiła się w wielu śpiewnikach protestanckich. Została napisana przez Charlesa W. Fry’a odzwierciedlając jego doświadczenia z Armią Zbawienia.

Fry i jego rodzina byli członkami organizacji Armii Zbawienia założonej przez Williama Bootha, która była wtedy w kryzysie. Jest zapisane, że Fry’owi nie podobały się obelgi, które widział rzucane na Armię Zbawienia, kiedy w 1878 roku założyli swoją służbę w Salisbury, gdzie mieszkała rodzina Fry’ów. Pan Fry, który był murarzem, i jego trzej synowie zaoferowali, że będą służyć jako ochroniarze dla pracowników Armii Zbawienia. Następnego dnia czterech mężczyzn przybyło z ich „bronią”. Broń ta składała się z dwóch kornetów, puzonu i małej tuby. W przerwach między walką z awanturnikami, panowie Fry grali, a ich muzyka przyciągnęła tłumy do kaznodziejów Armii Zbawienia. Była to pierwsza orkiestra dęta Armii Zbawienia, której liderem był pan Fry, jak napisano na jego kamieniu nagrobnym.

Fry wziął termin „Konwalia” z Księgi Pieśni Salomona 2:1 < Ja jestem różą Szaronu, konwalią doliny…>. Użył tego wersetu Pisma Świętego, aby przedstawić przesłanie kaznodziei Williama Bootha do ludzi podczas protestów w 1881 roku, opisujące osobisty, intymny związek z Jezusem. Słowa te zostały po raz pierwszy opublikowane w wydaniu z 29 grudnia 1881 r. krajowego magazynu Armii Zbawienia, „The War Cry”. Charles Fry zmarł rok po opublikowaniu hymnu, 24 sierpnia 1882 r. w Park Hall, w Polmont, w Szkocji. Amerykański ewangelista Ira D. Sankey zaadaptował słowa Fry’a do muzyki „The Little Old Log Cabin in the Lane” skomponowanej w 1871 r. przez Willa Haysa dla świeckiego minstrela show.