Środki zapobiegawcze

Zapobieganie malarii opiera się obecnie na dwóch uzupełniających się metodach: chemioprofilaktyce i ochronie przed ukąszeniami komarów. Chociaż trwają prace nad kilkoma szczepionkami przeciwko malarii, żadna z nich nie jest jeszcze dostępna.

Chemoprofilaktyka

W Europie chemioprofilaktyka malarii dotyczy tylko podróżujących do krajów endemicznych dla malarii, które są sklasyfikowane w trzech (lub czterech) grupach, aby określić, który lek jest zalecany do chemioprofilaktyki. Wybór leków zależy od celu podróży, czasu potencjalnego narażenia na kontakt z wektorami, wzoru oporności pasożytów, poziomu i sezonowości transmisji, wieku i ciąży. W krajach endemicznych chemoprofilaktyka może być również zalecana u małych dzieci i kobiet w ciąży, w zależności od poziomu endemiczności i sezonowości transmisji.

Środki ochrony osobistej przed ukąszeniami komarów

Z powodu nocnych zwyczajów żywieniowych większości komarów z rodzaju Anopheles, transmisja malarii występuje głównie w nocy. Ochrona przed ukąszeniami komarów obejmuje stosowanie moskitier (najlepiej impregnowanych środkiem owadobójczym), noszenie ubrań zakrywających większą część ciała oraz stosowanie środków odstraszających owady na odsłoniętą skórę. Rodzaj i stężenie repelentów zależy od wieku i statusu.

Kontrola komarów

Środki kontroli wektorów zależą od gatunku wektora, biologii komarów, kontekstu epidemiologicznego, kosztów i akceptowalności przez populacje. Główne obecnie stosowane środki skupiają się na ograniczeniu kontaktu komarów z ludźmi, niszczeniu larw poprzez zarządzanie środowiskiem i stosowanie larwicydów lub drapieżników larw komarów, oraz niszczeniu dorosłych komarów poprzez opryski rezydualne wewnątrz pomieszczeń i moskitiery nasączone środkiem owadobójczym.

.