Przerażające morderstwo George’a Floyda w maju 2020 r. i uzasadniony gniew, który po nim nastąpił, sprawiły, że wielu z nas ponownie oceniło, w jaki sposób możemy nieumyślnie korzystać ze strukturalnego rasizmu. To niewygodna prawda, że biały przywilej oznacza aktywne czerpanie korzyści z ucisku ludzi kolorowych, czy to będąc dominującą reprezentacją w mediach, czy nie będąc pytanym o swoje obywatelstwo.

Ostatnie wydarzenia ze stycznia 2021 roku, w których tłum zwolenników Trumpa szturmował i włamał się do Kapitolu, skłoniły wielu do podkreślenia oczywistej rozbieżności w traktowaniu tych protestujących przez policję, w porównaniu z aktywistami Black Lives Matter z 2020 roku.

Jest to temat, który został po raz pierwszy obszernie opisany w 1988 roku przez Peggy McIntosh, która była wtedy naukowcem Wellesley College zajmującym się studiami nad kobietami. W artykule zatytułowanym White Privilege and Male Privilege: A Personal Account of Coming to See Correspondences Through Work in Women’s Studies, wymieniła 46 przykładów białego przywileju. Zadała sobie pytanie: „Co mam na co dzień, czego nie zdobyłam?”, co zaowocowało przejrzystą listą opartą na osobistym doświadczeniu, która pomogła ludziom zrozumieć, jak działa przywilej. Przykłady te od tamtego czasu są analizowane przez studentów i naukowców i są jednymi z najczęściej cytowanych na świecie na ten temat.

Dzisiaj McIntosh ma 85 lat i jest założycielką The Seed Project, który pomaga nauczycielom i członkom społeczności w tworzeniu „sprawiedliwych pod względem płci, wielokulturowo sprawiedliwych, społeczno-ekonomicznie świadomych i globalnie poinformowanych” programów nauczania.

„Aby zrozumieć sposób, w jaki działa uprzywilejowanie, musisz być w stanie dostrzec wzorce i systemy w życiu społecznym, ale musisz również dbać o indywidualne doświadczenia”, powiedział McIntosh w wywiadzie z 2014 roku dla The New Yorker. „Myślę, że własne indywidualne doświadczenie jest święte. Świadczenie o nim jest bardzo ważne – ale tak samo ważne jest dostrzeganie, że jest ono osadzone w ramach poza osobistym doświadczeniem, które jest o wiele większe i ma w sobie powtarzalne wzory statystyczne.”

Tutaj dzielimy się 20 przykładami McIntosha dotyczącymi białego przywileju, opartymi na codziennych doświadczeniach, które często uznajemy za oczywiste, w nadziei, że oferuje to lepsze zrozumienie tego złożonego tematu. Uczmy się z tego momentu i bądźmy mniej niepomni na niezarobione przywileje rasowe.

1. Mogę, jeśli chcę, zorganizować przebywanie w towarzystwie ludzi mojej rasy przez większość czasu.
2. Jeśli będę musiał się przeprowadzić, mogę być całkiem pewny wynajęcia lub zakupu mieszkania w obszarze, na który mnie stać i w którym chciałbym mieszkać.
3. Mogę być całkiem pewny, że moi sąsiedzi w takim miejscu będą neutralni lub mili dla mnie.
4. Mogę chodzić sam na zakupy przez większość czasu, całkiem pewny, że nie będę śledzony lub nękany.
5. Mogę włączyć telewizor lub otworzyć pierwszą stronę gazety i zobaczyć ludzi mojej rasy szeroko reprezentowanych.
6. Gdy mówi się mi o naszym narodowym dziedzictwie lub o „cywilizacji”, pokazuje mi się, że ludzie mojego koloru uczynili ją tym, czym jest.
7. Mogę być pewien, że moje dzieci otrzymają materiały szkolne, które świadczą o istnieniu ich rasy.
8. Jeśli chcę, mogę być całkiem pewny, że znajdę wydawcę dla tego kawałka o białym przywileju.
9. Mogę pójść do sklepu muzycznego i liczyć na to, że znajdę tam muzykę reprezentowaną przez moją rasę, do supermarketu i znaleźć podstawowe produkty żywnościowe, które pasują do moich tradycji kulturowych, do zakładu fryzjerskiego i znaleźć kogoś, kto obetnie mi włosy.
10. Czy używam czeków, kart kredytowych czy gotówki, mogę liczyć na to, że mój kolor skóry nie będzie działał przeciwko pozorom wiarygodności finansowej.
11. Mogę zorganizować ochronę moich dzieci przez większość czasu przed ludźmi, którzy mogliby ich nie lubić.
12. Mogę przeklinać, ubierać się w używane ubrania lub nie odpowiadać na listy, bez konieczności przypisywania tych wyborów złym obyczajom, ubóstwu lub analfabetyzmowi mojej rasy.
13. Mogę przemawiać publicznie do potężnej męskiej grupy bez stawiania mojej rasy przed sądem.
14. Mogę dobrze sobie radzić w trudnych sytuacjach bez bycia nazywanym zasługą mojej rasy.
15. Nigdy nie jestem proszony by mówić za wszystkich ludzi z mojej grupy rasowej.
16. Mogę pozostać nieświadomy języka i zwyczajów osób kolorowych, które stanowią większość na świecie, bez odczuwania w mojej kulturze jakiejkolwiek kary za takie zapomnienie.
17. Mogę krytykować nasz rząd i mówić o tym, jak bardzo obawiam się jego polityki i zachowania, bez bycia postrzeganym jako kulturowy outsider.
18. Mogę być całkiem pewny, że jeśli poproszę o rozmowę z „osobą odpowiedzialną”, będę miał do czynienia z osobą mojej rasy.
19. Jeśli zatrzyma mnie policjant drogówki lub jeśli IRS skontroluje moje zeznanie podatkowe, mogę być pewny, że nie zostałem wyróżniony z powodu mojej rasy.
20. Mogę z łatwością kupić plakaty, pocztówki, książki z obrazkami, kartki okolicznościowe, lalki, zabawki i czasopisma dla dzieci przedstawiające ludzi mojej rasy.
    Przeczytaj pełną listę na Nationalseedproject.org.

.