Verhalen tonen aan dat de familie Thache met een jonge Zwartbaard rond 1695 naar Spanish Town in Jamaica verhuisde. De familie bezat een plantage en slaven die in 1706 aan Blackbeard werden geschonken. Ergens tussen 1706 en 1713 veranderde Edward Thache Junior van matroos in de Royal Navy aan boord van de HMS Windsor in piraat.
Blackbeard had een angstaanjagende reputatie, maar meerdere getuigenverslagen maken nooit melding van enig geweld van hem tot zijn laatste, fatale slag. Zijn reputatie ging hem duidelijk vooraf! Zijn bemanning was echter een andere zaak…
Zwartebaard bevrijdde veel slaven tijdens zijn piratencarrière, maar hij was geen abolitionist. Een aantal van de schepen die hij veroverde waren slavenschepen, die meestal groter waren om een maximale ‘lading’ te kunnen vervoeren. Een groot deel van de slaven sloot zich na hun gevangenneming aan bij de piraten – duidelijk een betere keuze dan een leven op een plantage. In verslagen wordt echter ook vermeld dat Zwartbaard en zijn handlangers ook slaven naar het vasteland terugvoerden om op veilingen te worden verkocht. Zelfs tot aan zijn dood bestond de bemanning van Zwartbaard uit zowel vrije mannen als voormalige slaven.
Zijn beroemde piratenschip was oorspronkelijk een Brits-omgekeerd-Frans schip genaamd La Concorde. Toen Zwartbaard het schip een jaar voor zijn dood veroverde, waren de meeste verdedigingsmiddelen (zoals de kanonnen) verwijderd om plaats te maken voor meer slaven. Door zijn omvang en lading was het schip op open water gemakkelijk te manoeuvreren en de bemanning gaf het schip onmiddellijk over toen de piraten hen inhaalden. Blackbeard en zijn bemanning bouwden het schip om en doopten het om tot Queen Anne’s Revenge. In 2011 verklaarde de staat Noord-Carolina dat zij het wrak vlak voor de kust bij de inham van Beaufort hadden gevonden.
Zwartebaard trouwde met een plaatselijk meisje toen hij zich een tijd voor zijn dood in Noord-Carolina vestigde. Zij kregen een dochter, Elizabeth genaamd, die later jong stierf zonder kinderen.
Zwartebaard trof zijn lot tijdens een gevecht met Luitenant Maynard bij Ocracoke. Op een gegeven moment had de bemanning van Blackbeard schijnbaar ‘gewonnen’ nadat ze een paar mannen aan boord van de andere sloep hadden gedood. Toen hij echter aan boord van Maynards schip wilde gaan, werd hij in een hinderlaag gelokt door een groep verborgen zeelieden (waaronder Maynard zelf) in een gevecht van zwaard tegen zwaard. Zwartbaard werd gedood en er werd vastgesteld dat hij vijf schoten en 20 diepe snijwonden had opgelopen. Zijn lichaam werd overboord gegooid, maar niet voordat zijn hoofd werd afgehakt en aan de boeg van het schip werd geregen.