Buikklachten in combinatie met licht verhoogde serum pancreatische enzymen vormen een klassieke klinische uitdaging. Deze symptomen kunnen het gevolg zijn van toevallige niet-gerelateerde onschadelijke aandoeningen, goedaardige pancreasveranderingen die vrij gemakkelijk te behandelen zijn, zoals milde acute pancreatitis of ongecompliceerde chronische pancreatitis. Ernstige, vaak sluipende ziekten zoals tumoren aan de alvleesklier kunnen zich echter ook presenteren met deze constellatie als hun eerste tekenen. Diagnostische procedures moeten worden gestratificeerd overeenkomstig de acuutheid en ernst van de symptomen. Terwijl patiënten met acute symptomen en ernstige klachten onmiddellijk gecombineerd laboratorium- en beeldvormend onderzoek nodig hebben om een adequate therapie mogelijk te maken, rechtvaardigen chronische en milde klachten meestal een stapsgewijze diagnostische aanpak waarbij achtereenvolgens abdominale echografie, CT/MRI en endoscopische echografie als beeldvormende procedures worden gebruikt en ERCP wordt gereserveerd voor gevallen waarin onduidelijkheid blijft bestaan of waarin interventionele therapie nodig is. Diagnose en follow-up zijn vaak bijzonder veeleisend bij patiënten met cysteuze tumoren van de pancreas. Bij patiënten met chronische pancreatitis kunnen pijntherapie en adequate controle van de exocriene insufficiëntie van de pancreas grote problemen opleveren. Patiënten met refractaire pijn kunnen uiteindelijk een chirurgische ingreep nodig hebben. Een andere belangrijke indicatie voor chirurgie bij chronische pancreatitis is de verdenking van kanker die niet kan worden uitgesloten door middel van specifieke diagnostische procedures. Dit geldt ook voor cysteuze tumoren van de pancreas, die een hoog risico van kwaadaardige transformatie hebben of zelfs al pancreaskanker kunnen zijn op het moment van de diagnose.