Of ze nu pas afgestudeerd zijn of met pensioen, vervangende leerkrachten zijn een gevarieerde groep met een scala aan academische specialiteiten en vaardigheden. Ongeacht hun achtergrond weten ze vaak niet precies aan wie en wat ze les zullen geven, maar ze hebben meestal wel wat trucjes achter de hand om zich snel te oriënteren. Mental Floss sprak met een paar subs om de inside scoop te krijgen over alles, van waarom ze van zwangere leraren houden tot hoe ze probleemleerlingen spotten.
Ochtendmensen krijgen meer invalbaantjes dan nachtbrakers.
Invaldocenten moeten bereid zijn om een (zeer) flexibel schema te hebben, en het helpt als ze ochtendmensen zijn. Al om 5.00 uur ’s morgens krijgen invallers een telefoontje – geautomatiseerd of van iemand die op het kantoor van de school werkt – waarin hen een baan voor die dag wordt aangeboden. Als ze die aannemen, hebben ze een uur of twee om uit bed te komen, zich klaar te maken en zich te melden. Sommige scholen gebruiken nu een e-mail meldingssysteem, maar telefoontjes in de vroege ochtend zijn effectiever gezien de tijdgevoelige, vaak onverwachte aard van vervangend onderwijs.
Eerste indrukken zijn belangrijk als het gaat om vervangend onderwijs.
Volgens Kevin, een invaldocent die op scholen in Zuid-Californië werkt, kan het een uitdaging zijn om met nieuwe groepen leerlingen om te gaan. “Het is erg moeilijk om gezag te vestigen in de klas. Als nieuwkomer ben je de vreemdeling,” legt hij uit.
Om onmiddellijk hun autoriteit te vestigen, oefenen sommige invaldocenten spreken met een krachtige stem, vertonen zelfverzekerde lichaamstaal, en beëindigen eventuele verstoringen snel en besluitvaardig. Maar hoe zelfverzekerd een invaller ook is, sommige leerlingen zullen profiteren van de onbekendheid van de leraar met de klas. “Het is moeilijk om een leerling op te schrijven die je niet bij naam kent. Op een middelbare school krijg je meestal 30 tot 38 studenten per periode voor vijf of zes periodes. Dat zijn veel leerlingen die die dag al dan niet hun grenzen willen verleggen,” zegt Kevin.
Sububstituten zijn een eclectische groep.
Substituutdocenten variëren in leeftijd van pas afgestudeerden die naar hun onderwijsbevoegdheid toewerken tot gepensioneerde ouderen. Maar wat hen bindt is de liefde voor het lesgeven. Beverly, een invaljuf die al meer dan 56 jaar lesgeeft, zegt dat invalwerk haar scherp en actief houdt. “Ik doe het voor de mentale stimulans en omdat het een geweldige service is. Je moet geprikkeld en betrokken blijven bij mensen,” zegt ze. “Ik vind jongeren zo openhartig en eerlijk. De kinderen verlichten mijn leven.”
Naast een verscheidenheid aan leeftijden, komen invalleerkrachten ook uit een verscheidenheid aan beroepen. “Je kunt niet geloven hoeveel leraren vroeger advocaat waren, maar er niet meer tegen konden,” zegt Beverly. Iedereen, van voormalige verpleegkundigen en stewardessen tot scheikundig ingenieurs, hebben hun onderwijsbevoegdheid verdiend en zijn invalkrachten geworden, waarmee ze hun praktijkervaring in de klas brengen.
Er is een reden waarom het gezicht van een invaldocent er bekend uit kan zien.
In scholen in Los Angeles en New York werken veel worstelende acteurs als invaldocent, omdat ze hun onderwijsbeurten kunnen balanceren met audities en kortlopende filmopnames. Net als acteurs, moeten subs in staat zijn om te spreken voor groepen mensen, improviseren wanneer ze geen goede instructies hebben, en snel op hun voeten zijn als er iets misgaat.
Invaldocenten zijn geen fan van schoolvakanties.
Omdat invaldocenten geen vast salaris hebben en een dag per keer werken, worden velen van hen geconfronteerd met financiële onzekerheid, vooral wanneer vakanties rondrollen. “Vakanties kunnen financieel verwoestend zijn,” legt Kevin uit. Wanneer een school de hele week van Thanksgiving vrij heeft, zien subs dat niet als een kans om te ontspannen. “In werkelijkheid is een kwart van je salaris voor die maand weg,” zegt Kevin. “Als je studieleningen, verzekeringen, enz. moet betalen, kan dat extra beetje dat van je salaris wordt genomen, betekenen dat je net schraapt door.”
Onderwijzers hebben trucs om snel namen te leren.
Een klaslokaal vol onbekende gezichten kan ontmoedigend zijn, maar invallers hebben een paar trucjes achter de hand om de namen van leerlingen in een oogwenk te onthouden. Terwijl sommige subs plaatskaarten maken terwijl ze de presentielijst maken, gebruiken anderen geheugensteuntjes om de bijnamen van lastpakken te onthouden. Beverly geeft toe dat ze niets bijzonders gebruikt, maar omdat ze op dezelfde school wis- en natuurkundelessen geeft, ziet ze jaar na jaar dezelfde kinderen. “Ik zie dezelfde jongeren van de middelbare school naar de middelbare school gaan, maar ik heb ook een tafelschikking. Ze zijn altijd verbaasd als ik hun namen ken,” legt ze uit.
Ze houden van zwangere leraren.
Subs op zoek naar baanstabiliteit slaan de jackpot wanneer fulltime leraren zwanger worden. “Op de school waar ik nu werk, is er een vrouw die het hele semester invalt voor een lerares van de tweede graad die met zwangerschapsverlof is,” zegt Kyle, een lerares wetenschappen die als vervanger werkte voor ze voltijds les kreeg. Naast zwangerschappen kunnen langdurige gezondheidsproblemen en blessures een kans zijn voor invallers om een vaste baan te krijgen. Beverly zegt dat ze een keer een heel semester overnam vanwege de gebroken heup van een andere leraar.
Sommige invaldocenten zijn heel vertrouwd met druk werk.
Novelist Nicholson Baker, die schreef over zijn ervaring om undercover te gaan als invaldocent op zes scholen, beschrijft de verbazingwekkend grote hoeveelheid druk werk die subs moeten toewijzen aan studenten. “Ik viel uit bij duizenden,” merkte hij op in The New York Times.
Hoewel Baker klaagt over de “fluff kennis” en woordenlijsten die subs worden verwacht om studenten te dwingen te memoriseren en te regurgiteren, geven sommige subs wel lesplannen. Kyle, die een wiskundige en wetenschappelijke achtergrond heeft, legt uit dat sommige leraren zich er gemakkelijk bij voelden als hij het lesplan zou onderwijzen, zodat de studenten niet achterop zouden raken. “Ik gaf les en gaf het huiswerk dat overeenkwam met wat we in de klas behandeld hadden,” zegt hij. Maar hij geeft toe dat hij voor de middelbare school of niet-wetenschapsklassen soms gewoon een video kreeg om aan de kinderen te laten zien, of een werkblad of quiz om uit te delen.
De reputatie van een invaldocent kan hen voorgaan.
Als een invalkracht eenmaal een paar keer op dezelfde school les heeft gegeven, kan hij of zij een reputatie ontwikkelen – goed of slecht – onder de leerlingen. “Toen ik voor het eerst begon in te vallen, was ik 23 of 24, dus ik was niet veel ouder dan die kinderen – vooral de ouderejaars – en ik denk dat ze me meer zagen als een leeftijdsgenoot dan als een autoriteitsfiguur”, legt Kyle uit. “Ik dacht dat als ik een luchtige en leuke sfeer zou behouden, de kinderen hun waardering met respect zouden tonen. Maar dat is niet hoe kinderen denken. Als je een beetje geeft, willen ze meer. Dus ik werd strenger en strenger naarmate ik verder ging,” voegt hij eraan toe.
Terugvallende leerkrachten kunnen onruststokers vaak snel herkennen.
Hoewel het voor de hand lijkt te liggen welke leerlingen voor hun beurt praten of het de invalkracht moeilijk maken, hebben invalleerkrachten nog een andere manier om ondeugende leerlingen snel te identificeren. “Meestal, als een leraar een echt schandalige student heeft, laat hij een waarschuwingsbriefje achter voor de invaller. Soms laat de leraar ook een lijst achter met wie de behulpzame leerlingen zijn,” zegt Beverly.
Invalleerkrachten kunnen te maken krijgen met ongepast gedrag van leerlingen.
Kyle zegt dat door zijn jonge leeftijd en gemakkelijke aard, sommige leerlingen de grenzen probeerden te verleggen en ongepast met hem omgingen: “Ze praatten over dingen of zeiden dingen waar ik bij was, waarvan ik weet dat ze die nooit in het bijzijn van een leraar zouden zeggen. Ik werd eens gevraagd om met een paar kinderen te gaan feesten. Meisjes probeerden met me te flirten. Terwijl mannelijke studenten meestal met hem over basketbal probeerden te praten, vroegen vrouwelijke studenten hem vaak of hij een vriendin had. “Ik verloor soms de controle over de klaslokalen. Kinderen werden erg wild en zeiden soms ongepaste of beledigende dingen tegen andere studenten zonder bang te zijn voor discipline,” geeft hij toe.
Onderwijzers worden geëerd op een speciale dag in november.
De National Education Association heeft de jaarlijkse Substitute Educators Day ingesteld op de derde vrijdag in november om invalkrachten in het hele land te eren. Naast het brengen van bewustzijn voor het werk dat vervangende leerkrachten doen, ondersteunt Substitute Educators Day subs in hun pogingen om gezondheidsvoordelen, professionele ontwikkeling en eerlijke lonen te krijgen.
Vervangde leerkrachten kunnen blijvende indrukken maken op hun leerlingen.
Hoewel de meeste invalkrachten niet dag in dag uit dezelfde kinderen zien, kunnen ze toch een betekenisvolle impact hebben op het leven van hun leerlingen. “Als buitenstaander, vooral als jongere leerkracht, zullen leerlingen vaak naar je luisteren als iemand die onlangs in hun schoenen heeft gestaan. Soms praat je een-op-een met ze en geef je ze een nieuw perspectief op waarom ze zich zorgen zouden moeten maken over hun schoolwerk,” zegt Kevin.
En sommige studenten luisteren naar het advies van hun sub over studeren en plannen voor de toekomst. Volgens Kevin hebben studenten hem benaderd toen hij door de gangen liep om hem te bedanken voor het aanmoedigen van hen om betere cijfers te halen.
“Deze ervaringen zijn zeldzaam, maar het is gek om te denken dat zelfs deze kleine gesprekken met studenten daadwerkelijk een blijvende indruk kunnen hebben,” zegt hij.
Dit verhaal werd opnieuw gepubliceerd in 2019.