Een Afghaanse man, die ooit 700 jaar geleden zijn thuisland moest ontvluchten voor Mongoolse indringers, veroverde de wereld stormenderhand met zijn opmerkelijke gave om te schrijven. Zijn naam was Rumi, en hij schreef boekdelen met de meest exquise gedichten over leven, liefde en verlies. Ironisch genoeg is Rumi vandaag de dag, nu Amerika zijn deuren sluit voor vluchtelingen, nog steeds de best verkochte dichter in de Verenigde Staten.

We zijn een tijdperk binnengegaan waarin onze emoties ons verteren, onze ideologieën ons verdelen, onze cultuur ons bindt, en onze overtuigingen barrières opwerpen. Toch delen we allemaal een nederige overeenkomst met alle andere levensvormen, inclusief de nederige bacterie: We ademen.

Dus, laten we een stap terug doen van het lawaai, en onszelf een fundamentele vraag stellen:

Hoe worden we meer mens temidden van de chaos die ons omringt?

16 Gedichten over het leven en hoe mens te zijn

Wat Rumi te delen heeft over het leven, liefde, en verlies zal de manier waarop je de wereld waarneemt veranderen.

Deze gedichten mogen dan honderden jaren oud zijn, maar ze zijn vandaag de dag nog net zo relevant als toen ze voor het eerst geschreven werden.

Hier zijn 16 gedichten over het leven en hoe mens te zijn door de onvergelijkbare Jalal ad-Din Muhammad Rumi.

We zijn niets anders dan ademende menselijke wezens

Rumi spreekt tot de mens in ons allen in een van zijn meest geliefde gedichten, “Only Breath”. We zijn vaak zo verblind door onze verschillen dat het gemakkelijk is te vergeten dat we allemaal hetzelfde zijn. We delen misschien niet dezelfde waarden en principes, maar de kerngedachte waar we collectief voor vechten is de kracht om onze gemeenschappen te beschermen.
Ultimately, there is only one community – a global breathing community.

Only breath

Niet Christen of Jood of Moslim, niet Hindoe
Boeddhist, Sufi, of Zen. Geen enkele religie
of cultureel systeem. Ik kom niet uit het Oosten
of het Westen, niet uit de oceaan of omhoog
uit de grond, niet natuurlijk of etherisch, niet
samengesteld uit elementen in het geheel. Ik besta niet,
ben geen entiteit in deze wereld of in de volgende,
ben niet afgedaald van Adam en Eva of een
oorsprongverhaal. Mijn plaats is plaatsloos, een spoor
van het spoorloze. Noch lichaam, noch ziel.
Ik behoor tot de geliefde, heb de twee
werelden als één gezien en die één oproepen en kennen,
eerst, laatst, uiterlijk, innerlijk, alleen die
ademende mens.

We zijn bang voor mensen en de dingen die anders zijn dan wij

Dat is een realiteit. Het is ons overlevingsinstinct. Maar wat als er meer achter onze angsten zit dan we weten? Wat als we onze angsten beginnen te begrijpen? Kan het ons helpen de beslissingen die we nemen te heroverwegen?

Het nut van angst

Een ezel die een molensteen omslaat, probeert niet
olie uit sesamzaad te persen. Hij vlucht voor de klap die hem zojuist werd toegediend en hoopt de volgende te voorkomen.
We zoeken naar manieren om onze pijn te verzachten, en dat houdt de beschaving
in beweging. Angst is hier de architect.
Vrees houdt ons aan het werk bij de ark.
Soms echter is het angst, een samentrekkende,
Die je in de aanwezigheid brengt.

Onze levens kunnen verschillend zijn, maar we ervaren allemaal het begin en het einde van het leven

De meest menselijke ervaring van allemaal is de ervaring van liefde en verlies. Als er iets is waar we zeker van kunnen zijn, dan is het wel dat, hoe verschillend we ons leven ook leiden, we op een dag het verlies van een geliefde zullen meemaken of dat we zelf degene worden die aan een einde komt. Het is belangrijk onze verschillen te waarderen, omdat het ons eraan herinnert hoeveel we gemeen hebben in ons verlangen naar een leven dat de moeite waard is.

Speciale platen

Zie hoe elk deeltje beweegt,
Zie hoe iedereen hier net is aangekomen van een reis,
Zie hoe ieder een ander voedsel wil,
Zie hoe de sterren verdwijnen als de zon opkomt,
en hoe alle stromen in de richting van de oceaan stromen.

De beproevingen en moeilijkheden van het leven kunnen ontmoedigend zijn, maar zij zijn onze grootste leraren

Pijn en strijd zijn onderdelen van het leven. En uit Rumi’s gedichten over het leven kunnen we opmaken dat er geen schaduw is zonder licht. Het accepteren van onze zwakheid, duisternis en demonen, brengt ons mededogen en liefde voor onszelf en anderen in balans. Begin met te luisteren naar het universum, want het heeft je veel te leren.

Genoeg woorden?

Maar die schaduw heeft je gediend!
Wat je pijn doet, zegent je.
Darkness is your candle.
Your boundaries are your quest.
Je moet zowel schaduw als lichtbron hebben.
Luister, en leg je hoofd onder de boom van ontzag.

De oorsprong van angst ligt in ons cultuurlandschap

Hoe we angst begrijpen, is hoe ons geleerd is het te begrijpen. Veel leiders worden misleid door hun eigen emoties. Ze projecteren dit op jou, en zo begin jij de wereld een beetje anders vorm te geven dan je buurman. Meestal zijn hun angsten ongegrond. Dus het is tijd om de oorsprong van je angsten in twijfel te trekken.

Kunst en leegte

Luister niet naar ze!
Ze lijken te beschermen,
Maar ze sluiten op.
Ze zijn je ergste vijanden.
Ze maken je bang
Om in leegte te leven.

Het is makkelijk om onze plaats in het grotere geheel uit het oog te verliezen

Omdat het zo makkelijk is om je klein te voelen in deze wereld, moeten we onszelf er voortdurend aan herinneren dat we inderdaad ‘We are Enough’ zijn.

Bij de bocht

Ik ben zo klein dat ik nauwelijks gezien kan worden.
Hoe kan deze grote liefde in mij zijn?
Kijk naar je ogen. Ze zijn klein,
maar ze zien enorme dingen.

Liefde en mededogen is wat ons als mensen definieert

Als mensen delen we een universele kracht om lief te hebben. Rumi spreekt welsprekend over waartoe we in staat zijn als we werkelijk verbonden zijn met ons lichaam, geest, ziel en ziel. Met elke fysieke kwaliteit, is er een prachtige emotie die het versterkt. Ons menselijk ras is afhankelijk van ons vermogen om een ander lief te hebben.

Alle rivieren tegelijk

Wat is het lichaam? Uithoudingsvermogen.
Wat is liefde? Dankbaarheid.
Wat zit er verborgen in onze borstkas? Lachen.
Wat nog meer? Mededogen.

We kunnen opnieuw beginnen en van de wereld een betere plek maken

Het begint met het accepteren van onze fouten en mislukkingen. Van trots en pijn, kunnen we onze energie omzetten in trots en passie. Geloof dat je hebt wat nodig is om de wereld beter te maken. Begin opnieuw.

De rondzwervende olifant

Wat voor gewoontes de mensheid ook had
Wordt golven van mededogen.
Niets met vorm en afmetingen kan stil blijven staan als passies bewegen.
Begin je leven opnieuw.
Iedereen is totaal vergeven, wat er ook gebeurt.

9. Begin eerst uw leven te leven

In plaats van plaatsvervangend te leven, hoe kunt u een leven leiden dat echt van u is? Omdat er geen dag op de kalender is die niet voor het grijpen ligt – voor u om carpe diem uit te roepen. Je kunt je dromen leven in plaats van te dromen om te leven. Je hoeft alleen maar je doel af te stemmen op jezelf.

Geen dag op een kalender

My Life Is Not Mine-
Geef op te willen wat andere mensen hebben.
Op die manier ben je veilig.
“Waar, waar kan ik veilig zijn?” vraag je.
Dit is geen dag om vragen te stellen,
Geen dag op een kalender.
Deze dag is zich bewust van zichzelf.
Deze dag is een minnaar, brood en zachtmoedigheid,
Meer manifest dan zeggen kan.
Dachten krijgen vorm met woorden,
Maar dit daglicht is voorbij en vóór
Denken en verbeelden.

Vergeet wat je is verteld en laten geloven, want je kunt je eigen mythe ontvouwen

Nu is het makkelijker om een algemeen pad te volgen dat een track record voor “succes” heeft. Helaas zijn er meer verloren zielen die komen en gaan van dit pad omdat het eigenlijk nooit voor hen bedoeld was. Iedereen heeft een unieke stem, maar niet iedereen kan zingen. Vergeet de succesverhalen die je voor je hebt gelezen. Het wordt tijd dat je je eigen mythe ongegeneerd ontvouwt.

Vouw je eigen mythe

Maar neem geen genoegen met verhalen,
hoe het anderen is vergaan.
Vouw je eigen mythe,
zonder ingewikkelde uitleg,
zodat iedereen de doorgang zal begrijpen,
we hebben je geopend.

Omdat er twee soorten intelligentie in de wereld zijn

De ene vorm van intelligentie krijgt vorm in het verwerven van kennis, terwijl de andere van binnenuit komt. Je kunt er zeker van zijn dat je het grootste deel van de inhoud van je middelbare schoolboeken zult vergeten, maar dat maakt je niet minder intelligent. Want er is een bestaande bibliotheek in jou, gevuld met intuïtie, ervaringen, en het belangrijkste, is er een die kneedbaar is om te veranderen. Deel je levenslessen met de wereld. Het is de enige soort intelligentie die er echt toe doet.

Twee soorten intelligentie

Er zijn twee soorten intelligentie: een verworven,
zoals een kind op school feiten en begrippen uit het hoofd leert
Met zulke intelligentie stijg je in de wereld.
Er is een ander soort tablet, een
al voltooid en bewaard in jou.
Deze andere intelligentie vergeelt niet en stagneert niet.
Het is vloeibaar, en het beweegt zich niet van buiten naar binnen
Door de leidingen van loodgieters-leren.
Dit tweede weten is een fontein
Van binnenin je, die naar buiten beweegt.

Je hebt een doel dat alleen jij kunt delen met de wereld

Rumi’s gedichten over het leven roepen je op om een moedige stap te zetten in je zoektocht naar een buitengewoon leven. De eerste stap van binnenuit is altijd de moeilijkste. Maar deze stap kan een kettingreactie veroorzaken voor elke levensbeslissing die u in de toekomst neemt. Word je eigen katalysator – doe het nu.

Kwetsheid

Benoem de hemel.
Neem een bijl tot de gevangenismuur
Ontvlucht.
Wandel naar buiten als iemand die plotseling in kleur is geboren.
Doe het nu.

Wanneer je twijfelt, blijf vooruit gaan en ga weg van de angst.

Het terugtrekken in onze comfortzones en nesten zijn overlevingsinstincten. Het wordt contra-intuïtief als we beginnen terug te vallen of beslissingen nemen op basis van angst om verandering tegen te houden. Door gebeurtenissen te accepteren zoals ze gebeuren en af te zien van het opbouwen van weerstand, is de kans groter dat we flexibel bewegen in het aangezicht van angst.

In de bocht

Doorlopen, al is er geen plek om te komen.
Probeer niet door de afstanden heen te kijken.
Dat is niet voor mensen weggelegd. Beweeg van binnenuit,
Maar beweeg niet zoals angst je doet bewegen.

Omdat het gemakkelijk is om ineen te krimpen en een leven van zelfgenoegzaamheid te leiden

In dit lange-vorm gedicht over het leven, schrijft Rumi wat een van de meest uitdagende delen van het mens zijn zou kunnen zijn: Het ware doel van je leven leven.

En waarom is dit zo moeilijk? Alleen omdat het zo gemakkelijk is om ten prooi te vallen aan angst en een leven te leiden dat door de maatschappij wordt gedicteerd.

Tegen twee winkels

Loop niet rond in deze wereld
Op zoek naar een hol om je in te verbergen
Er zijn wilde beesten in elke grot!
Als je met muizen leeft,
zullen de kattenklauwen je vinden.
Probeer de angstval te sluiten,
Houd de winkel open
Waar je geen vishaakjes meer verkoopt.
Jij bent de vrijzwemmende vis.

Stand Tall And Speak Up

Als je eenmaal je roeping hebt gevonden, wordt het moeilijker om aan de zijlijn te blijven staan. Je zult meer honger hebben naar de dingen die je inspireren dan naar de dingen die niet meer in lijn liggen met je nieuw gevonden stimulans. Maak gebruik van deze energie zolang je kunt. Er gebeuren verbazingwekkende dingen als je je instincten gaat volgen.

Twee winkels

Denk dat je van de voorkant van een klif afglijdt
Net als een adelaar. Denk dat je wandelt
Zoals een tijger alleen door het woud loopt.
Je bent het knapst als je op voedsel uit bent.
Spendeer minder tijd met nachtegalen en pauwen.
De een is slechts een stem, de ander slechts een kleur.

Omarm Uw Leven Volledig En Begin Uw Dagen Met Een Open Uitnodiging Naar Uw “Gasthuis”

Niet langer verloren in de zee van gezichten of tot zwijgen gebracht door luidere stemmen. Je bent een individu en deel van een collectief, ademt leven in deze wereld en maakt een verschil met elke ademtocht die je neemt.

Accepteer dat om mens te zijn, je jezelf zult moeten toestaan om zowel duisternis als licht in je te voelen bestaan. Luister naar wat je tegen jezelf te zeggen hebt. Geef jezelf de kans om meer bewust te worden van elk moment van elke dag. Alleen dan zult u zien dat uw reis zich ontvouwt tot een leven dat het waard is geleefd te worden.

Voor zover gedichten over het leven gaan, kunt u niet dichter bij de bron komen dan Rumi’s The Guest House.

The guest house

Dit mens-zijn is een gasthuis.
Elke ochtend een nieuwe aankomst.
Een vreugde, een depressie, een gemeenheid,
Een of ander kortstondig besef komt
als een onverwachte bezoeker.
Welkom en vermaak ze allemaal!
Ook al zijn ze een menigte verdrietigen,
die met geweld uw huis leegvegen
van zijn meubilair,
Behandel toch elke gast eervol.
Hij kan je opruimen
voor een nieuw genot.
De donkere gedachte, de schaamte, de boosaardigheid,
ontmoet ze lachend aan de deur,
en nodig ze binnen.
Ben dankbaar voor wie er ook komt,
Want ieder is gezonden,
als een gids van gene zijde.

Als je al veel te lang vastzit op één plek of één mentaliteit, tot het punt dat je het contact hebt verloren met hoe je mens kunt zijn, is het misschien tijd om een reis naar binnen te maken, meer dan naar buiten. Je kunt je verhaal herschrijven en de beste mens worden die ooit heeft geleefd.