Probeer deze vraag maar eens aan een willekeurige man: Het enige wat je als antwoord krijgt is het ophalen van je schouders en een verbaasde gezichtsuitdrukking. Wat raketwetenschappers noch astrofysici ooit zullen kunnen begrijpen, is hoe vrouwen denken en voelen. Bill Watterson’s eeuwige zesjarige Calvin (uit “Calvin & Hobbes”), geen slimme geleerde, maar de belichaming van de zelfverzekerde maar voor altijd verbaasde jongen, vat zijn onbegrip voor het andere geslacht samen: “Hoe is het om een meisje te zijn? Is het zoals een insect zijn? Ik stel me voor dat insecten en meisjes een vaag idee hebben dat de natuur een wrede truc met hen heeft uitgehaald, maar ze hebben niet de intelligentie om de omvang ervan echt te begrijpen!”

In werkelijkheid is het natuurlijk precies andersom. De natuur heeft een wrede truc uitgehaald met mannen – eerder dan met vrouwen. De geest van mannen werkt voor het grootste deel langs één enkel longitudinaal pad: A leidt tot B, B leidt tot C, enzovoort. Zij beschouwen zichzelf als slim, omdat zij nauwelijks in staat zijn causale verbanden te doorgronden. De intelligentie van mannen wordt uitgedrukt door de mate waarin zij een opeenvolging van stappen in een kettingreactie kunnen inschatten of voorspellen. Net als schakers kunnen sommige mannen één of twee stappen vooruit denken, anderen zeven of acht. Alternatieven voor hun eendimensionale, zogenaamd “logische” manier van denken gaan hun voorstellingsvermogen te boven.

De geesten van vrouwen daarentegen zijn veel complexer. Vrouwen omhelzen verschillende naturen in hun persoonlijkheid. Naast de rechtlijnige “logische” manier van denken van mannen, bevatten zij (volgens C. G. Jung) een personificatie van het onbewuste tegen-seksuele beeld, met andere woorden de innerlijke man in een vrouw. Dit archetype omvat een aantal instincten die heel nuttig zijn bij het aanvullen van de emoties van een vrouw. Bovendien omarmt de geest van de vrouw een derde sturende kracht, de zogenaamde “schaduw”, een tegenbeeld van haar ware karakter. De vrouw van het werktype, bijvoorbeeld, kan zich identificeren met de gevoelens van een verwend tootsie. Een vrouw die haar hele leven expedities heeft gelopen in Ethiopië, Somalië en Afghanistan, kan plotseling in de war raken bij het rennen van een nylonkous. Wat vrouwen voor mannen zo ondoorgrondelijk maakt, is dat ze in een fractie van een seconde van het ene niveau van hun persoonlijkheid naar het andere kunnen springen. Het gevolg is dat die charmante dame met wie je flirt, plotseling verandert in een scherp getongde zakenvrouw, om het volgende moment te reageren als een hulpeloos schoolmeisje. Het zou te veel gevraagd zijn van de geest van een man, die slechts een vereenvoudigde, onvolledige versie is van de geest van een vrouw, om in staat te zijn dit soort complexiteit in het andere geslacht te begrijpen.

Natuurlijk zou men kunnen aanvoeren dat mannen ook een anima en een schaduw in hun persoonlijkheid hebben. Nou en? Het effect van alle drie persoonlijkheden is nog steeds hetzelfde: Een eenzijdige drang naar ambitie, competitie en uiteindelijk triomf. Laten we eerlijk zijn: Wij mannen zijn pathetisch eenvoudig van geest. Hoe simpel van geest? De Zwitserse schrijfster Melina Moser weet het antwoord. Zij somt de enige drie dingen op die mannen nodig hebben om gelukkig te zijn: Bewondering, orale seks en vers geperst sinaasappelsap.

“Wat zal er gebeuren als de toenemende snelheid van communicatie, de drijvende kracht achter culturele vooruitgang sinds de introductie van de veeteelt, plotseling irrelevant wordt?”

Ik ben ervan overtuigd dat er een overheersende drijvende kracht achter culturele vooruitgang is en dat deze drijvende kracht de snelheid van communicatie is. De voorouders van de moderne mens leefden in grotten en jaagden op grote zoogdieren op in wezen hetzelfde culturele niveau gedurende meer dan twee miljoen jaar. De hele geschiedenis van de beschaving beperkt zich slechts tot de laatste 10.000 jaar.

Mijns inziens is zij begonnen toen aan het einde van de ijstijd de zeespiegel steeg, waardoor estuaria verdronken en ontelbare natuurlijke havens ontstonden. Een hoge zeespiegel nodigde de mensen uit aan boord van boten te klimmen en de zee over te steken, waardoor de uitwisseling van informatie tussen verschillende volkeren versneld werd. Kennis over nieuwe ontdekkingen en verworvenheden verspreidde zich sneller en de vooruitgang van de cultuur kreeg zijn eerste grote stimulans.

Sindsdien heeft de versnelling van de informatie-uitwisseling de culturele vooruitgang aangedreven. Het wiel, zeilschepen, treinen, vliegtuigen, telefoons, faxmachines volgden. Tenslotte veroorzaakte de uitvinding van het wereldwijde web een van de grootste hysterieën in de wereldeconomie. Vandaag kunnen wij vijfduizend exemplaren van de gehele Encyclopaedia Britannica van (bijna) elke plaats op aarde naar (bijna) elke andere plaats op aarde overbrengen in slechts één seconde en met de hoogst mogelijke snelheid, de snelheid van het licht.

Na tienduizend jaar van culturele vooruitgang bereikt de mensheid nu het punt waarop elke hoeveelheid informatie met de snelheid van het licht naar elke plaats kan worden overgebracht. De toenemende snelheid van communicatie, de drijvende kracht achter culturele vooruitgang sinds de introductie van de veeteelt, wordt plotseling irrelevant.

Wat zal er gebeuren met de vooruitgang als deze drempel wordt overschreden?