Dood van binnen?

Snap.

Laten we op een respectvolle afstand van elkaar blijven, niets emotioneels bespreken, en beste internetvrienden zijn.

Emotioneel onbeschikbaar zijn heeft zijn eigen voordelen en beloningen.

Zoals GROOT zijn in het incasseren van beledigingen en kritiek (omdat het je echt geen reet kan schelen), het blijven van de go-to voor rationeel, kalm advies in tijden van crisis, en een leven zonder emotioneel drama.

Maar het heeft ook zijn eigen worstelingen.

Zoals fysiek contact. Intimiteit. Of het moeten uiten van echte menselijke emotie.

Basically, being emotionally unavailable is something unique and sometimes wonderful, with a bunch of daily experiences that only members of the emotionally unavailable crew can truly understand….

Hugs zijn een algemeen geaccepteerde vorm van marteling

PSA: wat dacht je ervan om me niet aan te raken tot we elkaar minstens zes maanden kennen?

Hard spelen werkt niet bij jou

Sturen ze je geen sms’jes? Jij stuurt er ook geen. Cue nooit meer spreken.

Maar ook niet echt vooruitstrevend zijn om je afstand te compenseren

Iemand die enthousiasme uitstraalt om met je om te gaan is ZO’n afknapper.

Je hebt waarschijnlijk een digitale communicatie versus het echte leven mismatch

Je bent je ervan bewust dat je verschrikkelijk klinkt, en weet niet helemaal zeker hoe je jezelf vriendelijk moet laten lijken, dus strooi je je e-mails met uitroeptekens en xxxs.

Mensen zijn dan een beetje teleurgesteld als ze je ontmoeten en je bent niet BFFs.

Het is echt moeilijk voor u om oprechte gevoelens te uiten, op die zeldzame momenten dat je ze eigenlijk wel voelt.

Soms heb je wel emoties, maar ze komen er gewoon niet uit. Dus geef je het op.

En als je dat doet, denken mensen dat je sarcastisch bent of de p*ss neemt

‘Nee echt, ik ben er voor je. Ik geef om je. Ik doe niet lullig.’

Vriendschap kan een beetje zijn als een bom onschadelijk maken

Als mensen geen moeite doen, doe jij dat ook niet en zie je elkaar nooit meer.

Maar als ze een zweem van aanhankelijkheid hebben of een beetje te enthousiast lijken om tijd met elkaar door te brengen, dan sluit je je af. Dat moet zwaar zijn.

34 creatieve antwoorden voor als je voor de 1000ste keer de ‘nog steeds single?’-vraag krijgt

Slechte films kijken met mensen zal alleen maar eindigen in tranen. Die van hen.

Terwijl ze je ontzet aankijken dat je niet ontroerd bent door een liefdesverhaal dat niet kon.

Je zult NOOIT de eerste zijn die ‘ik hou van je’

Of enige bekentenis van vriendschap/feitelijk genieten van iemands gezelschap.

En als de ander het zegt, ben je een beetje ontzet.

Omdat je het waarschijnlijk niet terug zult zeggen. Gênant.

Mensen vergeten dat je af en toe dingen ook echt voelt

We zijn geen *echte* robots. Je kunt ons niet als stront behandelen en denken dat we niet een beetje overstuur raken.

En ze reageren extreem geschokt als je enthousiasme of blijdschap uitstraalt

Omdat ik van binnen een beetje dood ben, wil nog niet zeggen dat puppy’s niet opwindend zijn, bro.

Krampachtige/overdreven afhankelijke mensen zijn de ergste mensen op aarde

Geef wat onafhankelijkheid en hou je verdomme eens in.

Maatjes moeten accepteren dat je geen romantiek uitstraalt op typische manieren

Tuurlijk, we geven je misschien geen complimentjes, zeggen niet hoeveel we van je houden, of uiten geen diepe, oprechte emoties.

Maar we laten je wel naast ons zitten terwijl we Netflix kijken. Wat wil je nog meer?

Je realiseert je vaak dat je vrienden en familie geen idee hebben wat er in je leven gebeurt

Je bent geen grote deler. Wat betekent dat bijpraten vaak gevuld is met ‘wacht… heb je het uitgemaakt met je vriendje? Heb je een nieuwe baan? Waarom vertel je ons die dingen niet?’

Huilende mensen in je buurt is je grootste angst

Moet ik hier gewoon blijven staan en wachten tot je klaar bent, of…

Je bent een expert geworden in het omdraaien van ongemakkelijke gespreksonderwerpen

‘En, hoe gaat het met JOU? Ga je met iemand uit?

‘Het gaat goed, helemaal goed. Hoe zit het met JOUW liefdesleven?’

En vertrouw zwaar op het belang van privacy

Sommige dingen kun je beter voor jezelf houden. Zoals letterlijk alles, ooit.

Verjaardagen/graduaties/verlatersfeesten: allemaal f***ing weird

Ik snap dat het een groot levensmoment is, maar ik vier het veel liever in m’n eentje, in stilte.

Dwing me alsjeblieft niet om een speech te houden, tenzij je wilt dat ik onhandig zeg ‘leuk jullie gekend te hebben, denk ik?’

Je weet niet goed hoe je ermee om moet gaan als je iemand *leuk* vindt

Emoties. Romantiek.

Dus heb je de neiging om het te uiten door een totale lul te zijn

Jep, ik ga gewoon vreselijk tegen je doen totdat je weggaat en ik me niet bezig hoef te houden met wat er ook aan de hand is.

Wenskaarten kopen en schrijven is een ondraaglijke ervaring.

Waarom hebben al die verjaardagskaarten zulke sentimentele, vooraf geschreven boodschappen?

Waarom zou ik ‘Fijne Moederdag’ zeggen met een gedicht?

Gruwelijk.

Het kleinste emotionele gebaar is een HUGE deal, en mensen kunnen het maar beter waarderen

Voor jou voelt het zeggen van ‘ik mis je een beetje’ of ‘ik geef eigenlijk wel een beetje om je leven’ als het risico-equivalent van uit een vliegtuig springen met een parachute die misschien niet werkt.

De ontvanger kan dat maar beter respecteren en op de juiste manier reageren. Maar word niet te aanhankelijk, of zo.

Je kunt snel beslissen dat mensen je tijd niet waard zijn

‘Whoa, je hebt me drie keer achter elkaar een bericht gestuurd? Lame.’

Maar aan het eind van de dag, de mensen die om je geven weten waar je over gaat, en houden van je voor wie je bent

Ze weten dat je liefde en emoties zijn verdiend, ze respecteren dat, en ze houden van je, zelfs als je een beetje bot/afgesloten bent/een enorme knop bent.

Dank je, mensen.

Misschien op een dag zullen we je terugbetalen door toe te geven dat we om je geven.

MORE : 19 werkmomenten die het ergst zijn voor onhandige mensen

MORE : 15 dingen om te weten voordat je iemand met angst datet