De studies zijn “opwindend en geven enkele aanwijzingen over plaatsen om naar te kijken” in toekomstig onderzoek, vertelde Heather Snyder, PhD, directeur van medische en wetenschappelijke operaties bij de Alzheimer’s Association, Healthline.

Maar ze merkte op dat, hoewel de deelnemers relatief divers zijn, het nog steeds relatief kleine studies zijn.

Dat is niet ongewoon.

“De meeste oefenstudies zijn relatief klein geweest,” zei ze.

Maar hun aantallen groeien.

Een vorig jaar gepubliceerde studie toonde aan dat patiënten met een zeldzame erfelijke, vroege vorm van Alzheimer die minstens 2 1/2 uur per week sportten, betere cognitieve prestaties en minder tekenen van Alzheimer hadden dan degenen die dat niet deden.

Het suggereerde dat de voordelen van lichaamsbeweging die bij mensen met Alzheimer werden gezien, ook zouden kunnen gelden voor mensen die het hoogste risico lopen om de ziekte te ontwikkelen.

Andere studies hebben ook aangetoond dat lichaamsbeweging gunstige effecten heeft, waaronder het vertragen van de snelheid van cognitieve achteruitgang bij zowel gezonde mensen als mensen die het risico lopen op dementie en mensen die het al hebben.

En nog andere studies hebben geconcludeerd dat lichaamsbeweging kan worden gekoppeld aan een verminderd risico op het ontwikkelen van de ziekte van Alzheimer.

Om hardere antwoorden op het oorzakelijk verband te krijgen, is meer werk nodig.

“We moeten (a) longitudinale studies uitvoeren waarbij mensen in de loop van de tijd worden gevolgd om te zien hoe fitheid – en verandering in fitheid – samenhangt met verandering in biomarkers, en (b) gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken uitvoeren om te onderzoeken hoe de start van een bewegingsregime bij mensen die momenteel inactief zijn, in de toekomst biomarkers zou kunnen beïnvloeden,” vertelde Okonkwo aan Healthline. “We streven beide wegen na.”

De Amerikaanse Pointer-studie georganiseerd door de Alzheimer’s Association is misschien wel de belangrijkste manier waarop dat gebeurt.

De twee jaar durende klinische studie evalueert of veranderingen in levensstijl de cognitieve functie kunnen behouden bij oudere mensen die het risico lopen op cognitieve achteruitgang.

Het is een grotere, meer systematische manier om de effecten van lichaamsbeweging te bestuderen, evenals andere factoren.

“Het kijkt vooruit en identificeert welke leefstijlinterventies de gezondheid van de hersenen ten goede kunnen komen,” zei Snyder.

Het doel van de Pointer-studie “is om ons bij de aanbevelingen te brengen,” zei ze.

Maar ze merkte op dat het ook de deur zou kunnen openen naar nieuwe therapieën die verder gaan dan alleen een aanbeveling om meer te bewegen.