Wanneer waterstofperoxide aan andere verbindingen wordt blootgesteld, desmuteert het gemakkelijk. Het extra zuurstofatoom komt vrij en laat H20 (water) achter. In de natuur bestaat zuurstof (02) uit twee atomen – een zeer stabiele combinatie. Een enkel zuurstofatoom is echter zeer reactief en wordt een vrije radicaal genoemd. De afgelopen jaren hebben we voortdurend gelezen dat deze vrije radicalen verantwoordelijk zijn voor allerlei kwalen en zelfs voor vroegtijdige veroudering. Wat veel schrijvers echter lijken te vergeten, is dat ons lichaam vrije radicalen aanmaakt en gebruikt om schadelijke bacteriën, virussen en schimmels te vernietigen. In feite maken de cellen die verantwoordelijk zijn voor het bestrijden van infecties en vreemde indringers in het lichaam (je witte bloedcellen) waterstofperoxide aan en gebruiken het om alle beledigende boosdoeners te oxideren. Het intense borrelen dat je ziet wanneer waterstofperoxide in contact komt met een met bacteriën beladen snijwond of wond is de zuurstof die vrijkomt en bacteriën die vernietigd worden. Het vermogen van onze cellen om waterstofperoxide te produceren is essentieel voor het leven. H202 is niet een of ander ongewenst bijproduct of toxine, maar in plaats daarvan een basisvereiste voor een goede gezondheid.
Nieuw onderzoek wijst uit dat we waterstofperoxide nodig hebben voor een veelheid van andere chemische reacties die in het hele lichaam plaatsvinden. We weten nu bijvoorbeeld dat vitamine C infecties helpt bestrijden door waterstofperoxide te produceren, dat op zijn beurt de productie van prostaglandines stimuleert. Ook lactobacillus die in de dikke darm en de vagina worden aangetroffen, produceren waterstofperoxide. Dit vernietigt schadelijke bacteriën en virussen, waardoor darmziekten, vaginitis, blaasontstekingen en een groot aantal andere veel voorkomende kwalen worden voorkomen. (Infect Dis News 8 augustus, 91:5). Als de lactobacillen in de dikke darm of de vagina overspoeld zijn met schadelijke virussen, gist of bacteriën, kan een effectieve douche- of klysma-oplossing worden gemaakt met 3 eetlepels 3% H202 in 1 liter gedestilleerd water. Houd echter in gedachten dat een goede bacteriële flora altijd opnieuw moet worden hersteld in deze gebieden om blijvende resultaten te bereiken.
Alleen zeer verdunde hoeveelheden H202 worden ooit in het lichaam gebracht. De kleine hoeveelheid aanwezige zuurstof zou niet alleen verantwoordelijk kunnen zijn voor de dramatische veranderingen die plaatsvinden. Dr. Charles Farr, een groot voorstander van intraveneus gebruik, heeft een ander mogelijk antwoord ontdekt. Dr. Farr heeft aangetoond dat waterstofperoxide enzymsystemen in het hele lichaam stimuleert. Dit brengt een verhoging van de stofwisselingssnelheid teweeg, zorgt ervoor dat kleine slagaders zich verwijden en de bloedstroom toeneemt, verbetert de verdeling en het verbruik van zuurstof door het lichaam en verhoogt de lichaamstemperatuur (Proceedings of the International Conference on Bio-Oxidative Medicine 1989, 1990, 1991).
Vader Richard Willhelm
We beginnen nog maar net te leren hoe H202 precies werkt. Al in 1920 werd gemeld dat het werkte. Het Engelse medische tijdschrift Lancet rapporteerde toen dat intraveneuze infusie met succes werd gebruikt om longontsteking te behandelen tijdens de epidemie na de Eerste Wereldoorlog. In de jaren ’40 rapporteerde pater Richard Willhelm, de pionier in het bevorderen van het gebruik van peroxide, dat de verbinding op grote schaal werd gebruikt om alles te behandelen, van aan bacteriën gerelateerde geestesziekten tot huidziekten en polio. Pater Willhelm is de stichter van “Educational Concern for Hydrogen Peroxide” (ECHO, een non-profit organisatie die zich inzet voor de voorlichting van het publiek over het veilig gebruik en de therapeutische voordelen van waterstofperoxide). Veel van de belangstelling voor waterstofperoxide nam af in de jaren 1940 toen voorgeschreven medicijnen op de markt kwamen. Sinds die tijd is er weinig economische belangstelling geweest voor het financieren van peroxide-onderzoek. Het is tenslotte spotgoedkoop en niet octrooieerbaar. Toch zijn er in de laatste 25 jaar meer dan 7.700 artikelen over waterstofperoxide geschreven in de standaard medische tijdschriften. Duizenden meer, over het therapeutisch gebruik ervan, zijn verschenen in alternatieve gezondheidspublicaties. Het aantal aandoeningen dat door waterstofperoxide wordt verholpen is verbazingwekkend. De gerapporteerde gevaren en bijwerkingen zijn gering en vaak tegenstrijdig.
Emfyseem
Laten we eens kijken naar verschillende aandoeningen die bijzonder goed lijken te reageren op H202 therapie. Ten eerste moet u bedenken dat er twee methoden zijn om het peroxide toe te dienen: 1) oraal en 2) intraveneus. Hoewel de meeste aandoeningen opmerkelijk goed reageren op orale inname, is emfyseem een aandoening waarbij intraveneuze infusie een uitkomst kan zijn. Bij emfyseem is er sprake van vernietiging van de longblaasjes (de kleine luchtzakjes in de longen). Hoewel chemische dampen en andere irriterende stoffen de vernietiging kunnen veroorzaken, is het meestal het gevolg van roken. Naarmate de ziekte vordert, krijgt de patiënt steeds meer moeite met ademhalen. Een rolstoel en extra zuurstof worden noodzakelijk naarmate de ziekte vordert. Een gebrek aan voldoende zuurstof in de weefsels dwingt het hart om krachtiger te pompen. Dit leidt tot hoge bloeddruk, vergroting van het hart zelf en uiteindelijk hartfalen. De conventionele geneeskunde biedt weinig hulp bij emfyseem. Er is geen genezing. Het beste waarop gehoopt kan worden is verlichting van de symptomen en het voorkomen van ernstige complicaties die tot de dood kunnen leiden. H202 therapie kan meer bieden. Het gebruik van 1 ons 35% peroxide per 1 liter niet-gechloreerd water in een verdamper verbetert de nachtelijke ademhaling enorm. Maar intraveneuze infusie bevat de echte sleutel tot verlichting. Het heeft het vermogen om de binnenbekleding van de longen te reinigen en het vermogen om te ademen te herstellen.
We blijven hetzelfde verhaal horen van Dr. Farr en anderen die intraveneuze infusie gebruiken voor emfyseem en congestieve longproblemen. Binnen enkele minuten begint zuurstof uit waterstofperoxide op te borrelen tussen het membraan dat de longzakken bekleedt en het opgehoopte slijm. (Dr. Farr noemt dit het “Alka-Seltzer effect”.) De patiënt begint te hoesten en het materiaal dat zich in de longen heeft opgehoopt te verdrijven. De hoeveelheid borrelen, hoesten en schoonmaken kan geregeld worden door de H202 eenvoudig aan en uit te zetten. Terwijl de peroxide het longoppervlak schoonveegt en de bacteriële infecties vernietigt, krijgt de patiënt het vermogen terug om normaler te ademen. We blijven berichten ontvangen van patiënten bij wie de techniek de ademhaling zozeer heeft verbeterd dat een rolstoel en aanvullende zuurstof niet langer nodig zijn.
Als emfyseem de enige kwaal zou zijn die met succes met H202-therapie zou worden behandeld, zou het nog steeds als een van de topontdekkingen op gezondheidsgebied aller tijden worden gerangschikt. Gelukkig doet H202 wonderen bij een veelheid aan gezondheidsproblemen. Het doet dit door de zuurstofniveaus in het weefsel te verhogen.
Chlorering van drinkwater verwijdert zuurstof. Het koken en overmatig verwerken van ons voedsel verlaagt het zuurstofgehalte. Ongebreideld antibioticagebruik vernietigt gunstige zuurstofscheppende bacteriën in het darmkanaal. Dr. Johanna Budwig uit Duitsland heeft aangetoond dat onze voeding voldoende onverzadigde vetzuren moet bevatten om een goed cellulair zuurstofgebruik mogelijk te maken. Helaas zijn de oliën die rijk zijn aan deze vetzuren steeds minder populair geworden in de voedingsindustrie. Door hun aard zijn ze biologisch actiever, waardoor ze zorgvuldiger moeten worden verwerkt en minder lang houdbaar zijn. In plaats van deze uitdagingen aan te gaan, heeft de voedingsindustrie zich gewend tot het gebruik van synthetische vetten en gevaarlijke processen zoals hydrogenering.
Het is duidelijk dat niet aan onze zuurstofbehoeften wordt voldaan. Verscheidene van de meest voorkomende kwalen die nu onze bevolking treffen zijn direct gerelateerd aan zuurstofgebrek. Astma, emfyseem en longaandoeningen nemen toe, vooral in de vervuilde stedelijke gebieden. Gevallen van constipatie, diarree, intestinale parasieten en darmkanker nemen allemaal toe. Parodontale aandoeningen zijn endemisch bij de volwassen bevolking van dit land. Kanker in al zijn vormen blijft toenemen. Immuunsysteemaandoeningen gaan de wereld over. Chronische vermoeidheid, “Yuppie griep” en honderden andere vreemde virale ziektes beginnen de kop op te steken. Ironisch genoeg werken veel van de nieuwe “wonder” medicijnen en voedingssupplementen die gebruikt worden om deze aandoeningen te behandelen, door de cellulaire zuurstof te verhogen (vaak door H202 vorming). Het wonderstofje co-enzym Q10 helpt bijvoorbeeld bij het reguleren van intercellulaire oxidatie. Organisch germanium, dat nog niet zo lang geleden veel publiciteit kreeg, verhoogt ook het zuurstofgehalte op cellulair niveau. En zelfs stoffen als niacine en vitamine E bevorderen de weefseloxidatie door hun verwijding van de bloedvaten.
Waterstofperoxide is slechts een van de vele bestanddelen die helpen bij het regelen van de hoeveelheid zuurstof die in uw cellen terechtkomt. De aanwezigheid ervan is ook van vitaal belang voor vele andere functies. Het is nodig voor de produktie van schildklierhormoon en sexuele hormonen. Het verwijdt de bloedvaten in het hart en de hersenen Het verbetert het glucosegebruik bij diabetici.
Het volgende is slechts een gedeeltelijke lijst van aandoeningen waarbij H202-therapie met succes is gebruikt.
Allergieën, Hoofdpijn
Altitudeziekte, Herpes Simplex
Alzheimer, Herpes Zoster
Anemie, HIV-infectie
Arrhythmie, Influenza
Astma, Insectenbeten
Bacteriële infecties, Levercirrose
Bronchitis, Lupus Erythematose
Kanker, Multiple Sclerose
Candida, Parasitaire Infecties
Cardiovasculaire Ziekte, Parkinsonisme
Cerebrale Vasculaire Ziekte, Parodontitis
Chronische pijn, Prostatitis
Diabetes type 11, Reumatoïde artritis
Diabetisch gangreen, Gordelroos
Diabetische retinopahty, Sinusitis
Verteringsproblemen, Keelpijn
Epstein-Barr infectie, Zweren
Emfyseem, Virale Infecties
Voedselallergieën, Wratten
Schimmelinfecties, Gistinfecties
Gingivitis
Alleen 35% Food Grade waterstofperoxide wordt aanbevolen voor inwendig gebruik. In deze concentratie is waterstofperoxide echter een zeer sterke oxidator en als het niet wordt verdund, kan het uiterst gevaarlijk of zelfs dodelijk zijn.
35% Food Grade H202 moet
1) voorzichtig worden gehanteerd (direct contact zal de huid verbranden – onmiddellijk spoelen met water wordt aanbevolen).
2) goed verdund worden voor gebruik. 3) veilig en goed worden bewaard (na het maken van een verdunning moet de rest goed afgesloten in de vriezer worden bewaard).
Een van de handigste methoden om 35% H202 te doseren is uit een klein glazen oogdruppelflesje. Deze kunnen bij uw plaatselijke drogist worden gekocht. Vul dit met de 35% H202 en bewaar de grotere container in het vriesvak van uw koelkast totdat u meer nodig heeft. Bewaar het oogdruppelflesje in de koelkast. De algemeen aanbevolen dosering staat in de onderstaande tabel. De druppels worden gemengd met 6 tot 8 ons gedestilleerd water, sap, melk of zelfs aloë vera sap of gel. (Gebruik geen chloorhoudend kraanwater om het peroxide te verdunnen!)
Geadviseerd Protocol
Dag # -Aantal druppels/tijden per dag