Voor de meesten onder ons, is trail rijden een kwestie van ontspanning en plezier. Wanneer je de harde realiteit van het werk in de piste achter je laat, kun je gewoon genieten van de ervaring om in het zadel te zitten en je paard misschien een beetje beter te leren kennen.

Maar soms wordt een trailuitstapje een test van je wilskracht en je vaardigheden. Het is moeilijk om te ontspannen op een rit onderbroken door opeenvolgende spooks of onderbroken door weigeringen om water over te steken of “enge” objecten te passeren. En het is uitputtend om te proberen het voortdurende geschok onder controle te houden of, omgekeerd, een beetje vaart uit een trage bestijging te persen. De teleurstelling is nog groter als alle andere paarden tijdens de rit alles in goede banen lijken te leiden. Wat is het aan die paarden dat hen zo veel leuker maakt om op de trails te rijden?

Het antwoord vinden betekent verder kijken dan specifieke incidenten en frustraties en een bredere kijk nemen op de training van je paard. Om goed te presteren op de trail, moet een paard een goede basis hebben, zegt trainer en clinicus Jonathan Field uit British Columbia, Canada. “Mensen denken niet dat trailrijden hetzelfde niveau van voorbereiding vereist als andere disciplines, omdat het zo’n eenvoudige onderneming lijkt,” zegt hij. “Maar de mensen die de droom waarmaken, zijn degenen die er de tijd in hebben gestoken om van dat paard het beste trailpaard te maken dat hij kan zijn.”

Om dat pad zelf te bewandelen, moet je misschien een paar basistrainingsoefeningen herhalen. Veel van deze oefeningen hebben betrekking op vaardigheden die je paard lang geleden heeft geleerd, maar nog niet vaak heeft hoeven gebruiken. Andere oefeningen zijn gericht op hiaten in de training die je in de veilige omgeving van de manege kunt opvullen, maar die een groot probleem worden als je niet thuis bent. Maar, voornamelijk, teruggaan naar de fundamenten zal u helpen grotere kwesties van naleving en respect aan te pakken die ten grondslag liggen aan veel trail gedragsproblemen.

Hier zijn de zeven dingen om je paard te leren om je trail uitjes zo harmonieus en plezierig mogelijk te houden.

1. Leer uw paard om: Laad gewillig.
“Grote rode vlaggen gaan omhoog als ik iemand zie die moeite heeft met laden, omdat het me vertelt over de bereidheid van het paard en of hij respect heeft voor de ruiter,” zegt Gary Woods, een frequente trail rider uit Gilbert, Arizona, die ook mijn rij-instructeur is van vele jaren.

Laden in een trailer is basis voor trailrijden; je zult niet op veel verre paden komen zonder een gewillige reiziger. Hoewel paarden van nature een beetje claustrofobisch zijn, leren de meesten het trekken te verdragen, mits ze genoeg tijd en geduld krijgen. Maar laadproblemen gaan meestal niet alleen over het in een trailer krijgen. Ze gaan bijna altijd over jou en je paard, en waar je staat in zijn inschatting van je leiderschapskwaliteiten.

Ik leerde dit op de harde manier jaren geleden, toen ik Woods belde om te vragen of hij me kon helpen mijn paard, Louie, terug te halen uit de achtertuin van een vriend nadat hij twee dagen lang weigerde te laden. Woods zei dat hij kon helpen, maar dat het geduld, vertrouwen en grondwerk zou vergen. Hij had gelijk. Vandaag de dag is Louie een consequente lader. Hij springt in elke trailer wanneer hem dat gevraagd wordt, en net zo belangrijk, zodra we bij de trailhead aankomen, is hij rustig, zelfverzekerd en een plezier om te rijden.

“Als het paard gestrest is de hele tijd dat hij in de trailer staat, en hij heeft elk greintje vertrouwen dat hij ooit heeft gehad opgebrand, en hij zweet en is bang, hoe gaat hij dan ooit die geweldige rit maken die jij wilt?” wijst Field erop. Als je de tijd neemt om je paard te leren veilig en zelfverzekerd te trekken, zullen veel andere problemen zichzelf oplossen in het proces, zegt hij. Samen met het winnen van het vertrouwen van het paard, oefeningen zoals het sturen van hem over zeilen en rijden hem door smalle openingen kan helpen hem voor te bereiden op het laden en trekken, volgens zowel Woods en Field.

2. Leer uw paard om: Ga waar je hem wijst.
Een goed trail paard zal gewillig over obstakels gaan, rond rotsen, door ravijnen en, vooral, door water. “Op een gegeven moment kom je bij water dat je moet oversteken, en als je paard weigert, ga je een probleem hebben,” zegt Field.

Sommige paarden zijn bereid om water over te steken en te gaan waar je ze wijst, hetzij door training of door de natuur. Woods zegt dat hij veel kan vertellen over de bereidheid van een paard door zijn reactie op druk. “Als ik zijn ribbenkast aanraak, verwacht ik dat het paard overstapt. Als hij dat niet doet, betekent dat niet dat ik hem niet kan leren om te bewegen onder druk, maar een goed trail paard zal dat vermogen al hebben,” zegt hij.

Een onwillig paard is een van de meer voorkomende problemen voor trail riders, maar het is ook een van de meer te verhelpen problemen, gegeven de juiste training en leiderschap. Zowel Woods als Field doen leidende oefeningen om het paard in sync te krijgen met de lichaamstaal van zijn begeleider. “Als ik niet in staat ben om het pad te controleren waarop mijn paard van de stal naar de stal loopt, waarom zal hij dan opletten wanneer we buiten komen en de dingen een stuk interessanter worden?” wijst Field, die verwacht dat zijn paarden stap voor stap met hem lopen, net zoals ze dat met de kudde zouden doen.

“Door dat niveau van gevoeligheid voor de kudde en bewustzijn voor elke beweging te hebben, hebben ze geen tijd om zich op iets anders te concentreren. Hun focus is vergrendeld in op mij, de leider,” legt hij uit.

3. Leer je paard om: Kom terug naar neutraal.
Een goed trail paard zal een koel hoofd houden, ongeacht wat er om hem heen gebeurt. Een merrie in de loopsheid, een blaffende hond of een kleinschalige muiterij tussen de andere paarden op een rit – elk van deze situaties kan lelijk worden als je paard overreageert. “Ik zie dit vaak gebeuren. Een paard in de groep wordt geanimeerd en begint andere paarden de baas te spelen, met als gevolg dat iemands paard ontploft,” zegt Field. Sommige paarden hebben van nature een kalme en gewillige inborst, ja, maar training, leiderschap en rijden met intentie kan helpen om elk paard onschadelijk te maken en hem terug te brengen naar neutraal in veelbewogen situaties.

“Zoveel recreatieve ruiters gaan gewoon mee. Ze zijn niet actief in hun intentie, en het paard voelt dat hij moet uitkijken voor zichzelf als gevolg,” zegt Field. De geest van je paard bezig houden terwijl je aan de hand of onder het zadel bent, en in het algemeen rijden met een doel kan helpen om koelere hoofden te laten zegevieren in tijden van hoge stress en onzekerheid.

4. Leer je paard om: Wees voorzichtig met waar hij zijn voeten zet.
Hij heeft er vier, en hij moet weten waar ze zijn en waar je wilt dat hij ze vervolgens zet, zegt Woods. Dit is vooral belangrijk wanneer je paard wordt gevraagd om naar beneden te klauteren in een steile kloof van losse rotsen of om bijvoorbeeld een bewegende fiets of laaghangende tak te omzeilen. Ik had onlangs wat tijd om hierover na te denken toen een kleine groep van ons een te smalle bergpas trotseerde met een steile afdaling aan één kant. Ik herinnerde me mijn gesprek met Woods van jaren geleden, in een frustrerende tijd waarin zo ongeveer alles in of uit mijn kleine bruine paardje moest worden getraind. “Geef me één goede reden waarom ik hem zou houden,” zei ik tegen Woods, die antwoordde: “Omdat hij zeker van zijn voeten is.” Hij had gelijk, natuurlijk. In de loop der jaren heb ik meer dan een paar angstige momenten in het zadel doorgebracht met het bedanken van mijn gelukkige sterren dat mijn paard op handen en voeten op de grond kon blijven tijdens ongelooflijke omstandigheden en op zwaar terrein.

Maar wat als je anders trail-worthy paard van tijd tot tijd struikelt en soms een beetje onstabiel lijkt? Woods en Field stellen voor om hem op zijn voeten te laten letten door hem te vragen over dwarsrails, rond paaltjes en door allerlei obstakels te stappen, en hoe ongelijkmatiger de ondergrond, hoe beter. “Ik voel me nooit helemaal op mijn gemak met een paard dat op het vlakke is opgevoed, omdat het is alsof je op twee paarden rijdt. Hij zal uit balans zijn, zodat als hij aan de voorkant in de problemen komt, zijn achterkant hem niet kan helpen. Zulke paarden worden trippy,” merkt Field op. Hij houdt ervan om zijn paarden heuvels op en af te laten rijden, en om ze hun voeten te laten optillen en hun rug te laten draaien wanneer dat mogelijk is. “Ik wil ze aan de hand heuvels op en af zien werken om erachter te komen hoe ze zichzelf in balans kunnen krijgen, zodat ze tegen de tijd dat ik op ze stap, een vrij goed idee hebben waar ze hun voeten moeten neerzetten,” voegt hij eraan toe.

5.Leer je paard om: Overwin zijn vluchtinstinct.
Op een dag ben je aan het wandelen langs het pad en, in een oogwenk, kom je een beer of hert tegen of, waarschijnlijker, een struik met giftanden. De snelle reactie van je paard zou moeten zijn om te stoppen, niet wegrennen, en te wachten op jouw teken. “Als ik aan de teugel kan draaien en zijn oor komt rond alsof hij wil zeggen: ‘Ja, ik ben hier’, dan is dat goed. Maar als ik aan mijn teugel wring of hem met mijn been aanraak en hij beweegt niet, dan is dat niet goed,” zegt Field, die uitlegt dat een weigering om te bewegen bijna net zo erg is als een bolt – en in feite een voorloper is van een bolt. “Iedereen die jonge paarden heeft gestart, weet dat hoe langer het paard erover doet om zijn eerste stap te zetten, hoe meer hij uit elkaar gaat komen als hij dat doet, omdat hij energie heeft opgeslagen,” legt hij uit.

Natuurlijk kun je niet verwachten dat je trailpaard nooit zal schrikken, maar je zult hem willen leren niet te overreageren als hij dat wel doet. “Hij zal op een gegeven moment schrikken, dus de vraag is hoe groot zijn reactie is en hoe lang het gaat duren voordat hij er oké mee is?” zegt Field. Simpele observatie kan je veel vertellen over hoe een paard reageert op nieuwe prikkels. Is hij explosief zonder waarschuwing? Of neemt hij de dingen op de koop toe? Raakt hij langzaam opgewonden en blijft hij voor een lange periode in een verhoogde staat van alertheid? Of snuift hij, nadert het voorwerp van zorg en keert binnen de kortste keren terug naar een meer ontspannen staat?

Gemakkelijk paarden die snel herstellen van verrassingen zijn de beste paarden voor trail riding. Maar het is verstandig om tijd te besteden aan het opbouwen van het vertrouwen van elk paard. Trail wedstrijden en speeldagen zijn geweldig om het paard te desensibiliseren en hem bloot te stellen aan nieuwe stimuli in een gecontroleerde omgeving. Bovendien, Woods suggereert het instellen van een ontspanning cue, zoals een klopje op de schoft van je paard of een lichte lift van een teugel als een “Kom terug naar mij” of “Het is OK” cue als een extra maatregel van controle moet je paard de wereld op zijn kop zetten tijdens het wandelen op de trail.

6.Leer je paard om: Behoud zijn onafhankelijkheid van andere paarden.
Als uw paard is vriendelijk met zijn kuddegenoten, dat is prima. Maar als hij vastgelijmd zit aan de staart van het paard voor hem, is dat niet goed. Ook als één paard in de groep draaft, zou jouw paard niet ook moeten draven.

Ogenschijnlijk kleine problemen als deze kunnen snel gevaarlijk worden als je om wat voor reden dan ook van de groep wordt gescheiden of als één paard er vandoor gaat of zich begint te gedragen en jouw paard volgt. “Vaak leven deze paarden in kleine ruimtes, en zijn ze niet gewend aan paarden die komen en gaan. Als hun ruiters niet fundamenteel het leiderschap hebben om deze paarden bij hen te houden, verliezen ze de controle, “zegt Field.

Om erachter te komen waar je paard valt op het kudde-gebonden spectrum, raden beide trainers aan om hem te zien interageren met zijn kudde of hem alleen mee uit te nemen voor een ritje. Roept hij naar andere paarden of stribbelt hij tegen als hij het terrein alleen verlaat? Vreet hij energie van andere paarden in de wei? Laat hij zich gemakkelijk terugtrekken als hij uitgedaagd wordt door de kudde? Of is hij overdreven bazig?

Een onzeker paard heeft meer kans om kuddegebonden te zijn dan een meer zelfverzekerd paard, maar agressieve paarden vertonen ook een verwant gedrag – een neiging om bazig of opdringerig te zijn naar andere paarden, volgens Woods.

Hij suggereert oefeningen zoals het geleidelijk vergroten van de afstand tussen jou en andere ruiters en het paard zijn aandacht te allen tijde op jou gericht houden, wat de kern is van alle kuddegebonden problemen. “De reden dat hij naar andere paarden kijkt, is omdat hij je niet vertrouwt, en dat is het nummer één ding dat je in een goed trailpaard moet ontwikkelen,” zegt Woods.

7. Leer je paard om: Head out net zo gretig als hij naar huis.
Een goede trail paard moet in staat zijn om overal te gaan zonder probleem. Hij zal niet jiggen, worden angstig, of bolt naar de schuur bij het eerste teken dat je draait naar huis.

Barn-zure paarden hebben meestal een gebrek aan vertrouwen en hebben veel van dezelfde neigingen als de kudde-gebonden paard, en ze kunnen zelfs gehecht zijn aan hun kuddegenoten, alsmede aan de vertrouwde omgeving.

Paarden die van nature nieuwsgieriger zijn of al vroeg aan verschillende omgevingen zijn blootgesteld, zullen zich waarschijnlijk beter aanpassen aan de nieuwigheid van trail riding, terwijl gewoonlijk schuurzure paarden meer aanleg hebben om angstig te zijn in nieuwe omgevingen en situaties, volgens Field. Hij zegt dat veel paarden ergens tussen deze twee uitersten vallen en gewoon meer blootstelling aan nieuwe en verschillende omgevingen nodig hebben voordat ze zelfverzekerde mounts worden.

“Veel paarden leven in 10- bij 10-voet hokken, en plotseling worden ze ergens aan de zijkant van een berg gezet met weinig of geen voorbereiding. Je moet bereid zijn om ze voor te bereiden op trail riding zoals je zou elke andere activiteit, “zegt Field, die adviseert ponying een jong paard met een meer ervaren, zelfverzekerde paard wanneer mogelijk.

Hij suggereert ook het langzaam uitbreiden van de schuur-zure paard zone van comfort rond een vertrouwde trailhead of arena om hem te helpen vertrouwen te winnen en aan te passen aan nieuwe omgevingen.

Er is nog een laatste ding dat je zult willen dat je trail paard te hebben, maar het is niet iets wat je leert met lessen of oefeningen: Het is een goede houding. Een goede houding overtroeft alle andere gewenste eigenschappen in een trail paard simpelweg omdat met de juiste houding, is hij meer geneigd om gewillig te laden, opschieten met andere paarden, en zijn hoofd koel te houden in tijden van opwinding en onzekerheid.

Een goede houding betekent dat hij vertrouwen heeft in zijn capaciteiten als een trail paard en hij geniet van de rit in de mate dat elk paard kan.

Niet twijfel, heeft uw paard u al laten weten wat zijn gevoelens over de zaak zijn. Als hij moeilijk te vangen is, weigert of zijn oren spitst bij de geringste suggestie dat je hem opzadelt voor een trailrit, kan hij je vertellen dat hij zijn baan niet leuk vindt en is het misschien tijd om zijn trailvooruitzichten te heroverwegen. Maar als hij naar u nikt wanneer u de trailer aankoppelt, u bij het hek begroet, en praktisch zelf zijn halster omdoet wanneer u hem gaat vangen, kunt u er vrij zeker van zijn dat hij van trailrijden houdt.

Een trailpaard met zo’n houding is zijn gewicht in goud waard.

Dit artikel verscheen voor het eerst in EQUUS nummer #425.