Dante wordt wakker en bevindt zich in het midden van het Kamp. Op de grond kijkt hij en haalt zijn vingers door wat hij denkt dat sneeuw is. Hij staat op en kijkt om zich heen en ziet weer een lange rij mensen wachten om een groot gebouw binnen te gaan met 3 grote schoorstenen waar rook en as uit komt. Hoewel de geur het tegendeel bewijst neemt Dante aan dat het een gaarkeuken of een soort cafetaria is. Als ze dichterbij komen kraakt de grond onder Dante en als hij naar beneden kijkt zijn er schedels, bloed, uitwerpselen en botten. De mensen zijn naakt (uitgehongerd genoeg om op skeletten te lijken) en gedwongen om in de rij te staan, wachtend op hun beurt. Dante loopt dichter het gebouw in en vindt deze ovens die groot genoeg zijn voor een man. De volgende drie mensen lopen naar de hun toegewezen oven en werpen zich zonder aarzelen in de vuurkuil. De volgende drie lopen snel en efficiënt verder en herhalen het proces. Terwijl Dante vol afschuw voor zich uit staart, begint hij de stukjes met elkaar te verbinden en realiseert zich dat de “sneeuw” eigenlijk menselijke as was. Terwijl Dante naar buiten loopt ziet hij een bekende man en spreekt hem aan, het is Elvis en hij legt snel uit waarom hij daar is en waar hij heen gaat en gaat verder met de rij. Dante kijkt langs de lange rij uitgehongerde mannen en vrouwen en ziet dezelfde drie mannen die hij net zichzelf in de as zag gooien. Dante kijkt naar Vergilius en vraagt hem hoe het allemaal werkt en waarom zulke afschuwelijke dingen met deze mensen gebeuren.
Symbolen:
Schoorsteen/oven: lijkt op een oven waarin je eten kookt. laat de mensen denken dat ze weer zullen eten.
As, botten, uitwerpselen: staat voor de smerige levensstijl die ze hebben gekozen en de gevolgen die daarop volgen.
Uitgehongerde mensen: omdat ze zoveel hebben gegeten in hun leven zijn ze gedwongen zonder voedsel te leven maar lopen het gebouw binnen in de hoop dat ze weer zullen eten.
Herhaling van de straf: niemand is ooit volledig tevreden met voedsel, we kunnen er niet genoeg van krijgen. zelfs als we vol zitten denken we aan onze volgende maaltijd. de herhaling van de straf symboliseert de herhaling van het gevoel van honger.