Worden er minder vrouwen dan mannen dakloos?

Dit is een goede vraag en het is moeilijker vast te stellen dan je zou denken.

Als we kijken naar de verdeling naar geslacht van onze opvanggasten, zien we dat vrouwen ongeveer 24 procent van onze populatie uitmaken. Maar dat is alleen kijken naar mensen die in onze schuilplaatsen hebben verbleven.

Pikes Peak United Way’s jaarlijkse point-in-time statistieken voor 2017 onthullen dat 37 procent van de dakloze bevolking van Colorado Springs vrouwen zijn.

Dus, het lijkt veilig om te zeggen dat minder vrouwen worstelen met dakloosheid dan mannen, toch?

Wel, niet noodzakelijk. Ten eerste, overweeg dit:

De meeste vrouwen zullen elke optie die ze hebben uitputten voordat ze in opvangcentra en tijdelijke huisvesting verblijven.

Studies hebben uitgewezen dat, “Vrouwen vaak vertrouwen op situaties van ‘verborgen’ dakloosheid, dat wil zeggen, verblijf bij familieleden of vrienden, en sommigen zoeken allianties met mannen als een alternatief voor het aangaan van of blijven in dakloze diensten.” Er is een verborgen en onzichtbare kant van vrouwen die geconfronteerd worden met dakloosheid die moeilijk te kwantificeren is.

Waarom is dit?

Niet alle dakloze vrouwen zijn moeders of hebben afhankelijke kinderen

Als je een vrouw bent die geconfronteerd wordt met dakloosheid, valt het grootste deel van de hulp die voor u beschikbaar is in twee emmers: opvangcentra en diensten voor moeders met kinderen of op één hoop worden gegooid met dakloze mannen. Er zijn niet veel opvanghuizen of diensten beschikbaar alleen voor vrouwen zonder kinderen.

Gelukkig is het aantal middelen en opvanghuizen beschikbaar voor vrouwen met kinderen drastisch gegroeid in de afgelopen jaren. Een tijdlang waren dakloze moeders met kinderen de snelst groeiende bevolkingsgroep in de daklozenpopulatie van de Verenigde Staten. Daarom zijn veel energie en middelen gericht op het aanpakken van deze opzienbarende trend.

Maar helaas, vrouwen zonder afhankelijke kinderen zijn schijnbaar verwaarloosd en achtergelaten. Voor veel vrouwen die dakloos zijn, is de enige optie om in een opvangtehuis met mannen te verblijven, als je geen kind bij je hebt. En voor de meeste vrouwen is dat eigenlijk helemaal geen optie.

Huisloze vrouwen vermijden een verblijf in opvangcentra

De zeer trieste realiteit over dakloze vrouwen is dat een overgrote meerderheid slachtoffer is van fysiek misbruik of seksueel geweld. Sommige studies hebben uitgewezen dat tot 70 procent van de dakloze vrouwen slachtoffer is van huiselijk geweld en 41 procent van seksueel geweld.

Het is dus niet verwonderlijk dat dakloze vrouwen zich niet op hun gemak voelen om in een opvangtehuis met mannen te verblijven.

Maar vrouwen die niet het slachtoffer zijn van geweld of misbruik door mannen, vermijden nog steeds dakloze opvangtehuizen. Er is een valse perceptie dat vrouwen niet zo vaak worstelen met dakloosheid als mannen en dat als je een vrouw bent die geconfronteerd wordt met dakloosheid, dan ben je een uitzondering op de regel.

In plaats van naar de opvang te gaan, dan vinden veel dakloze vrouwen alternatieve manieren om van de straat te blijven. Sommigen wenden zich tot familie en vrienden-couch-surfing van nacht tot nacht. Anderen slapen in hun auto. En sommigen kiezen er zelfs voor om terug te keren naar mishandelende vaders, echtgenoten of ex-vriendjes om te voorkomen dat ze op straat moeten leven.

Het is duidelijk dat dit vermijden van daklozenopvangcentra een slechte situatie kan bestendigen en verergeren. Vrouwen die met dakloosheid worstelen, hebben onzichtbaar beperkte toegang tot steungroepen, daklozendiensten, counseling en veilige huisvestingsmogelijkheden die gemakkelijk beschikbaar zijn als ze in een opvanghuis verblijven.

Dus, hoe maken we opvanghuizen een aantrekkelijkere optie voor vrouwen die met dakloosheid worden geconfronteerd?

Een ruimte voor henzelf

Om te beginnen is er behoefte aan opvanghuizen voor vrouwen. We hebben deze behoefte erkend bij Springs Rescue Mission, en we openden een vrouwenopvang afgelopen november met 32 bedden. Maar gemiddeld verblijven er elke nacht 60 vrouwen in onze opvang. We barsten uit onze voegen en moeten matten op de vloer gebruiken om iedereen onderdak te bieden.

Vrouwenopvangcentra stellen vrouwen niet alleen in staat om zich veilig en geborgen te voelen, maar helpen ook het negatieve stigma te minimaliseren dat een onzichtbare populatie van dakloze vrouwen in stand houdt. Dat wil zeggen dat vrouwen minder snel met dakloosheid te kampen hebben en dat je een zeldzame mislukkeling bent als je dat wel hebt.

Homloosheid is een complex probleem, en de complexiteit ervan neemt jaar na jaar toe naarmate de oorzaken van dakloosheid zich blijven ontwikkelen: gebrek aan betaalbare huisvesting, psychische aandoeningen, verslaving en drugsmisbruik, werkloosheid, huiselijk geweld, LGBT-kwesties, uitzettingen, inbeslagnames, strafbladen, de loonkloof, analfabetisme, “betaalbare” gezondheidszorg en de lijst gaat maar door.

Eén ding is echter zeker. Vrouwen zijn niet minder gevoelig voor het ervaren van dakloosheid dan mannen. Wanneer diensten beschikbaar worden gesteld om dakloze vrouwen specifiek te helpen, helpt dit het gevaarlijke idee te ontmantelen dat veel vrouwen aanmoedigt om in het geheim te worstelen. De hoop is dat meer vrouwen zich op hun gemak zullen voelen bij het zoeken naar de hulp en bijstand die ze verdienen wanneer ze weten dat er speciaal voor hen diensten beschikbaar zijn.

Het kan immers een wereld van verschil maken wanneer je in een ruimte woont met andere mensen die met soortgelijke problemen te maken hebben en soortgelijke problemen aanpakken als jij. Je voelt je geen uitzondering op de regel. Je begint te zien dat er anderen zijn die in hetzelfde schuitje zitten als jij.

Deze plek heeft een vrouwelijk tintje nodig

Een andere manier waarop we onze vrouwenopvang aantrekkelijker kunnen maken voor vrouwen die dakloos zijn, is door het de zwier en verfijning te geven die vrouwen vaak aan hun woonruimte geven. De meeste vrouwen willen dat hun leefruimte aanvoelt als thuis; ze willen kleuren, decoraties en comfort toevoegen.

Toen Valerie Daly, Mrs. Colorado 2017, een rondleiding nam door de vrouwenopvang van Springs Rescue Mission, vielen de lege muren, de stapelbedden, de steriele kleuren, en het algemene gebrek aan verfijning haar op. Valerie weet het een en ander over schoonheid en verfijning, en ze wilde meteen helpen onze vrouwenopvang te transformeren en het meer als thuis te laten voelen voor de 60 vrouwen die er elke nacht slapen.

Ze hoopt $ 20.000 in te zamelen, zodat we meer bedden kunnen kopen, meer toilethokjes kunnen bouwen en comfort en decoraties kunnen toevoegen die de ruimte gastvrijer laten aanvoelen voor vrouwen. Als u Valerie wilt helpen dit doel te bereiken, lees dan meer en help Valerie vandaag.

Helpen van de dakloze vrouwen die we kennen … en degenen die we niet kennen

We weten dat er ten minste 500 vrouwen zijn die hulp en ondersteuning nodig hebben om een uitweg uit de dakloosheid te vinden in Colorado Springs. Maar voor elke dakloze vrouw die we kennen, zijn er misschien meer die onzichtbaar worstelen. We zijn het toevoegen en verbeteren van diensten voor vrouwen, met de hoop dat deze vrouwen zullen niet alleen worstelen.

Homelessness is een moeilijk probleem om te overwinnen, en het is nog moeilijker om het te bestrijden op uw eigen. Lees meer over manieren waarop u vrouwen en mannen die dakloos zijn kunt helpen te weten dat ze er niet alleen voor staan en dat u er bent om te helpen.

1. SEV SIXon October 30, 2017 at 5:27 am

   Zij laten gemakshalve weg dat mannen niet eens die soorten opties tot hun beschikking hebben die vrouwen zogenaamd uitputten omdat thuis minder mannen veel meer gestigmatiseerd zijn en minder kans hebben om sympathie te krijgen voor dakloos zijn. Hij wordt altijd gezien als een last en krijgt veel minder snel hulp van vrienden, familie en maatschappelijk werkers. Er zijn goede mannen in de opvang en zij worden gemengd met de slechtste in de samenleving, waaronder verkrachters en pedofielen. Toch wordt er geen rekening gehouden met hun veilige ruimte. Dit artikel verdraait factoren om te passen in een feministische, mannelijke wegwerpagenda.

2. William Grimmeron November 10, 2017 at 8:08 pm

   Ik denk dat ze gewoon de weinig zichtbare populatie van vrouwen in dakloosheid aan het aanpakken waren en dat de realiteit is dat het een valse perceptie is. Feit blijft dat vrouwen zich schamen om in een opvangtehuis te verblijven, terwijl mannen te trots zijn om hulp te vragen aan familie en vrienden. Het artikel was duidelijk op dit punt, mannen zullen een opvanghuis gebruiken als een eerste redmiddel waar vrouwen het zullen gebruiken als een laatste redmiddel.

3. SEV SIXon November 16, 2017 at 5:54 pm

   Dat is niet feitelijk. Mannen hebben niet hetzelfde vangnet als vrouwen. Onderdak is nooit een keuze. Ik ben dakloos geweest

4. Eva D.op 19 november 2018 om 8:21 am

   Ik ben momenteel dakloos door een ongeluk en geen werk, plus zat ook in een misbruikende giftige relatie, ook ik ging terug naar hem, maar zoals ik in het artikel lees, ook ik ben momenteel dakloos, ik woon in mijn auto, verblijf hier en daar zo nu en dan om te douchen was mijn haar, middelen zuigen, ze zijn altijd vol, en geen bedden, dus dit is de reden waarom vrouwen zoals ik, slapen in onze reizende 4 wiel thuis, triest om te zeggen maar waar, de helft van de vrouwen die ik heb ontmoet blijven in situaties die slecht zijn, ik heb eindelijk verlaten … dank u..

5. Ashleyon December 21, 2018 at 7:40 am

   Ik waardeer zo erg de inspanningen die worden gedaan voor dakloze vrouwen! Ik was dakloos, (een vrouw), woonde een jaar lang in mijn auto, aan en uit, nadat ik uit een gewelddadige relatie was gekomen en worstelde om op mijn voeten te komen. De laatste keer dat ik dakloos was, was elke opvang vol en kon me niet opnemen, en ik was zwanger! Als laatste redmiddel moest ik weer bij mijn ouders intrekken, wat betekende dat ik niet meer in de buurt van mijn kinderen kon wonen. Terwijl ik dakloos was, werd ik meerdere keren aangevallen door mannen, want er zijn mensen die je als vrouw niet respecteren, alleen omdat je dakloos bent.

6. Kenneth Harrison 11 januari 2019 om 4:47 uur

   Zeer ?Iedereen moet een fatsoenlijke plek hebben om te wonen en deze mannen blijf met je handen van deze vrouwen af laat ze een eenzame ze zijn een geschenk van god ik weet waar ik het over heb ik ben 27 jaar getrouwd met mijn vrouw en ik heb haar nooit geslagen we hebben allemaal ???? en ???? Ik zou graag geld hebben om andere mensen in zeer slechte relaties te helpen ik zou een afdaling opvanghuis voor vrouwen en kinderen openen

7. Stephanie Favorson januari 12, 2019 om 7:50 pm

   Weten jullie allemaal van programma’s helpen een signaal moeder thts in een dakloze situatie

8. K. PRUITTon 11 February 2020 at 5:30 pm

   Ik heb nooit begrepen hoe rijke mensen uit chicago zoals Oprah of Michael Jordan , of Kanya West, deze sportteam eigenaren, enz. daklozen in heel Chicago zien en nooit proberen hen te helpen huisvesten, maar wel geld geven aan elke andere organisatie die in andere landen opduikt. Er zou een einde komen aan de dakloosheid als zelfs de mensen die ik net noemde elk 3 miljoen zouden uittrekken voor appartementsgebouwen of veel van de dichtgetimmerde verlaten huizen die gevaarlijk zijn en waar niemand woont, zouden renoveren. Smh

9. Samon March 3, 2020 at 8:30 pm

   Ik ben 47 en nu dakloos na een ongeluk, een vrouw alleen zijn? Het is eng. Ik weet niet wat ik moet doen, waar ik heen moet, ik dank god dat ik een auto heb en deze telefoon. Ik heb het grootste deel van mijn leven gewerkt, geen drugs, alcohol. Gewoon bang en moet geloven dat God me heeft

10. Cynthiaon maart 3, 2020 om 10:20 pm

    Ik ben een verborgen dakloze vrouw. 58 jaar oud. Ik moet op 31 mei weg zijn van waar ik ben. Ik kan nergens heen. Ik ben moe. Ik weet niet wat er met me gaat gebeuren, maar ik weiger om in een opvangtehuis met mannen te zijn. 😭😫😣

11. Keyona Knappon March 10, 2020 at 7:26 am

    Het grootste probleem is dat er geen plek is voor niet getrouwde stellen om bij elkaar te kunnen blijven. Dakloosheid is al een grote strijd voor ons dit maakt het alleen maar moeilijker.

12. Theodore Bruinixon April 22, 2020 at 8:19 am

    Cynthia? Ik ook

13. Joseph M. Bargason 18 augustus 2020 om 19:50

    Ik zou graag wat ervaring willen delen…
    Ik vond mezelf ooit slapend in een pakhuis aan de zuidkant van Chicago.
    Ik wilde mezelf niet in die situatie brengen, maar de realiteit is…
    Mensen brengen zichzelf in die bepaalde positie in het leven door hun gedragspatronen en dat is hoe en waarom dakloosheid in het echte leven voorkomt.

    Mensen realiseren zich niet dat hun gedrag hen in gevaar brengt en dat al snel hun situatie verandert en dat die gemakkelijk kan blijven sneeuwballen in een veel schrijnender situatie dan ze hadden voorzien en de resultaten zijn vaak schandelijk en beschamend.

    Om jezelf voor zo’n situatie te behoeden, zul je de patronen moeten zien die zich hebben voorgedaan en in staat moeten zijn ze te begrijpen, zodat deze gedragspatronen zich nooit meer voordoen.

    Zet uzelf eerst terug in een eenvoudige manier van denken. Vind dan een nieuwe manier om een andere norm voor jezelf te plaatsen, zodat je deze regel kunt volgen als een primaire gids om je uit een slechte situatie en in een goede situatie te brengen.

    Borstel jezelf af en herhaal het proces om je normen op te waarderen en je zult uiteindelijk zien hoe het leven ten goede uitpakt!

    Mensen worden dakloos voor een reden en ze zetten zichzelf in die positie om uiteindelijk te gebeuren. Het is aan het individu! Laat je niet gevangen houden in een relatie die uiteindelijk je hoop om je leven terug te krijgen zal vernietigen.

    Ik ben al eens dakloos geweest en dat is balen! Het is niet goed om in die situatie, maar het kan u helpen om te beseffen dat er meer in het leven dan dakloos te zijn met veel hoop dan om dakloos te zijn met geen waar te gaan of om niemand te hebben om zich te wenden tot voor de hulp die u nodig hebt!

14. Dvorah M.on September 21, 2020 at 12:55 pm

    Als ik lees over de vele verschillende ervaringen, maakt het me verdrietig om te weten dat in de VS een persoon altijd een cheque verwijderd kan zijn van dakloos zijn. De omstandigheden zijn voor iedereen anders, maar neem het de gemiddelde werkende persoon niet kwalijk die probeert rond te komen van zijn overbelaste salaris wanneer belastingen, uitgaven en rekeningen stijgen, maar je netto-inkomen niet. Je zat in een huurvast appartement dat is overgenomen en de subsidie is weg nu je moet verhuizen. Je onroerend goed belasting escaleert omdat een ontwikkelaar 500k huizen 2 blokken van u nu uw belastingen te verhogen, maar je netto-inkomen is hetzelfde. Het is niet altijd de schuld van het slachtoffer als ze 2 voortdurend veranderen als gevolg van 2 omstandigheden buiten hun controle waar de meer rijke DON’T betalen hun eerlijk deel van de belastingen en de minder bedeelden zijn over belastingen.

15. Rochelle D Larryon 2 november 2020 op 6:02 pm

    Ik zoek onderdak voor mij en mijn kinderen en mijn Zus we hadden een huisbrand

16. Shann Ruggleson December 29, 2020 at 5:20 am

    Homeloze 60 jarige vrouw (carcamper) in Washington State tien jaar….

    Zit al jaren en jaren en jaren in het vagevuur van het Slechte Krediet Karma…

    -TIEN jaar op straat in de staat Washington

    Ik ben niet eens katholiek.

    Mijn pensioencheque is gisteren niet op mijn bank gekomen zoals het had moeten zijn en nu ben ik mijn geld aan het bij elkaar scharrelen bij de bank en urenlang aan het bellen met mijn pensioenkantoor, ik ben uitgehongerd en mijn auto heeft benzine nodig !!!

    Ik heb geen geld voor benzine en het vriest buiten & Benzine helpt me warm te blijven in de auto.

    Ik ben nooit uit huis gezet of gearresteerd, geen strafblad, geen alcohol of drugs.

    Ik heb wel een hartaanval gehad en ben ingestort van de stress van het rijden, rijden, rijden…. heen en weer; rond en rond; constant nergens heen en overal heen, in grote cirkels rijden, zowel mezelf als mijn auto uitputten….

    Onophoudelijk op en neer rijdend in de staat Washington, rondjes rijdend van Oregon tot Canada…
    .

    …ik heb letterlijk acht auto’s versleten in de afgelopen tien jaar van onophoudelijk 24/7 rijden van duizenden & duizenden mijlen.

    Zonder een huis om naar huis te gaan;

    Ik bad elke dag en vroeg God om een vreedzame woonplek, maar het mocht niet baten…

    Ik kon geen geschikte woning vinden en niet in een huis wonen.

    Ik versleet zowel mezelf als de auto’s die ik bestuurde op de wegen.

    Ik zorgde goed voor de auto’s maar reed ze letterlijk de grond in tot ze naar de sloperijen moesten toen ik een andere kocht om ze te vervangen.

    Ik weet niet wat ik aan de dingen in mijn leven moet doen, dus ik blijf gewoon doen wat ik gedaan heb, om te blijven krijgen wat ik al heb …

    Dat is de krankzinnige alleenstaande zigeuner introverte levensstijl & nooit lang genoeg in één gebied blijven om zelfs maar opgemerkt te worden door de COPS die alle daklozen toch maar meeverhuizen, maar ik behoor nooit tot die groep, want ik ben al vertrokken uren voordat de COPS überhaupt opduiken.

    Zeer zenuwachtig introvert en goed op de hoogte van het straatleven en snelwegen hier in de buurt, hang ik niet rond met andere mensen, en zo verdwijn & vacate op een moment moment terug te gaan in de ether vanwaar ik kwam … aangezien er geen geluiden worden gemaakt door mij en stilte is goud, ben ik nooit opgemerkt door iemand een van beide manier.

    EEN SCHITTEREND DING

    …ik smelt in de achtergrond en verdamp als een stoompluimpje of als een damp in de KJV BIJBEL….

    …dat is wat het betekent om CONSTANT IN ALERT STEALTH MODE & veel schuilplaatsen te hebben en geen sporen achter te laten…..

    …..met andere woorden, ik laat niet vallen waar ik geparkeerd ben geweest, noch laat ik enig bewijs achter dat ik daar ooit geweest ben…

    ZIJN IN EEN constante VERTROUWEN-MODUS…

    MAAR TEVENS
    HOMELOOS
    Is het meest logisch & is ook het VEILIGst…

    PLEASE, PLEASE PrayY FOR ME; I FIND A PEACEABLE & AFFORDABLE DWELLING PLACE ASAP

    THANKS FOR READING

    GOD BLESS YOU

    -SDR

17. colleenon januari 11, 2021 at 2:28 pm

    Ik ben een 61 vrouwelijke marine veteraan. Ik moet op 31 januari uit mijn appartement vanwege een slonzige huisbaas. Ik verloor alles 3 jaar geleden als gevolg van orkaan Irma en nu dit. Ik weet niet waar ik heen moet of wat ik moet doen. Ik ben moe en bang.
    Mijn familie heeft me verteld dat ik er alleen voor sta. Aan de veroordelende mensen die zeggen dat we dit onszelf aandoen. Ik ben een goed mens, ik drink niet en gebruik geen drugs.

    Ik ben gewoon zo moe.

18. Danielle M Joneson February 14, 2021 at 8:32 pm

    Ik ben dakloos zo’n beetje sinds mijn moeder en vader zijn overleden, mijn ex is een verschrikkelijk persoon voor mij, het enige is dat hij me zo’n beetje suculdeerde tot waar ik altijd alleen was.Hij vertelde me dat niemand ooit van me zou houden, ik ben dik en lelijk, nee en het is niet eens waar, maar ik geloofde en dacht dat iedereen me haatte. Ik verloor zelfs wat ik nodig had om mijn leven compleet te maken! Mijn kinderen).Ik probeer mezelf terug te krijgen maar ik moet hem uit mijn leven krijgen. Bijna 5 jaar heb ik dringend een thuis nodig. Er is een opvang waar ik misschien heen kan maar bijna iedereen gebruikt drugs.Alsjeblieft ik ben mijn auto kwijt dus het is nog moeilijker, ik verbleef in porta potty acarwash kraampjes en het is erg eng als je alleen bent en een vrouw zonder auto. God alsjeblieft help me met mijn leven om een baan te krijgen of zelfs 2, of zelfs een auto alsjeblieft kan iemand me helpen