All About Endocrinology

The Basics

Endocrinologie is een tak van de geneeskunde die zich bezighoudt met het endocriene systeem, dat de hormonen in uw lichaam regelt. Een endocrinoloog is een arts die gespecialiseerd is op het gebied van de endocrinologie. Endocrinologen diagnosticeren en behandelen een breed scala van aandoeningen die van invloed zijn op het endocriene systeem, waaronder diabetes mellitus, schildklieraandoeningen, osteoporose, groeihormoondeficiëntie, onvruchtbaarheid, cholesterolproblemen, hypertensie (hoge bloeddruk), obesitas en nog veel meer.

Hoe het endocriene systeem werkt

De klieren en organen van het endocriene systeem geven hormonen af die een aantal vitale functies van ons lichaam regelen. Tot deze klieren behoren de hypothalamus, de pijnappelklier, de hypofyse, de schildklier, de parathyroïden, de bijnieren, de alvleesklier, de teelballen en de eierstokken.

De hormonen in uw lichaam hebben allemaal een specifieke taak te vervullen. Er circuleren tot 40 verschillende hormonen in je bloed op elk moment. Eenmaal vrijgegeven in de bloedbaan, reist een hormoon door het lichaam tot het zijn specifieke bestemming(en) bereikt om zijn functie uit te oefenen. Deze bestemmingen, doelwitten genaamd, kunnen zich bevinden in andere endocriene klieren of in andere organen en weefsels in het lichaam.

Wanneer een hormoon zijn doelwit bereikt, vertelt het dat deel van uw lichaam welk werk het moet doen, wanneer het dat moet doen en voor hoe lang. Hormonen worden vaak de “boodschappers” genoemd, omdat zij verschillende delen van het lichaam helpen met elkaar te communiceren. In het algemeen zijn ze betrokken bij veel verschillende processen in het lichaam, waaronder:

  • Bledsuikercontrole
  • Groei en ontwikkeling
  • Metabolisme (het proces van het verkrijgen en behouden van energie in het lichaam)
  • Regulatie van hartslag en bloeddruk
  • Seksuele ontwikkeling en functie
  • Reproductie
  • Stemming

Wat gebeurt er als het endocriene systeem niet werkt?

Hormonale functie is een evenwichtsoefening. Te veel of te weinig van een hormoon kan van invloed zijn op de afgifte van andere hormonen. Als deze hormonale onevenwichtigheid optreedt, zullen sommige systemen van uw lichaam niet goed werken.

Deze onevenwichtigheden kunnen vaak door het lichaam zelf worden gecorrigeerd. Uw lichaam heeft ingebouwde mechanismen om veranderingen in de hormoonspiegels bij te houden en erop te reageren om ze terug te brengen naar normaal en de balans te herstellen.

Soms echter gaat dit systeem de mist in en kan er een probleem ontstaan dat het lichaam niet zelf kan oplossen. In dat geval zal een huisarts u doorverwijzen naar een endocrinoloog, die een expert is in het behandelen van vaak complexe (en vaak chronische) aandoeningen waarbij verschillende systemen in het lichaam betrokken kunnen zijn.

De anatomie van het endocriene systeem

Het endocriene systeem bestaat uit een verzameling van klieren. Elke klier heeft een specifieke functie in het lichaam, en al deze klieren werken samen om de vitale functies van ons lichaam te regelen.

Bijnieren

De bijnieren, die zich net boven de nieren bevinden, zijn verantwoordelijk voor de afscheiding van verschillende hormonen die de zout- en waterbalans van het lichaam handhaven en op hun beurt de bloeddruk regelen, het lichaam helpen om te gaan met en te reageren op stress, de stofwisseling van het lichaam regelen, en een rol spelen bij de vroege ontwikkeling van de mannelijke geslachtsorganen in de kindertijd en de vrouwelijke lichaamsbeharing in de puberteit. De bijnieren scheiden 3 belangrijke hormonen af: mineralocorticoïden (voornamelijk aldosteron), glucocorticoïden (voornamelijk cortisol), en androgenen (voornamelijk testosteron en dehydroepiandrosteron).

Hypothalamus

De hypothalamus bevindt zich net boven de hersenstam. Hij vormt de schakel tussen het endocriene systeem en het zenuwstelsel door te communiceren met de hypofyse. Hij controleert de hypofyse door de afgifte van hormonen te verhogen of te verlagen. Het activeert en regelt onwillekeurige functies zoals lichaamstemperatuur, honger en dorst.

Pituitary gland

Niet groter dan de grootte van een erwt, wordt de hypofyse vaak de “meester” klier genoemd, omdat het hormonen afgeeft die de functie van endocriene klieren zoals de schildklier, de bijnieren en de voortplantingsklieren regelen. Hij produceert ook hormonen die de groei van botten en weefsels stimuleren, de seksuele ontwikkeling beïnvloeden, de heropname van water door de nieren bevorderen en zelfs de weeën van de baarmoeder opwekken tijdens en na de bevalling.

Pijnappelklier (pijnappelklier)

Diep in het centrum van de hersenen gelegen, regelt de pijnappelklier verschillende lichaamsfuncties door de afscheiding van het hormoon melatonine. Melatonine komt vrij in een ritmische cyclus; het is ’s nachts hoger en helpt de slaap/waakcyclus te reguleren.

Pancreas

De pancreas ligt in de buik en is zowel een spijsverteringsorgaan als een endocriene klier. De “eilandjes van Langerhans” zijn de gebieden van de alvleesklier waar zich de hormoonproducerende cellen bevinden. De twee belangrijkste endocriene functies van deze cellen zijn het voorzien van het lichaam van brandstof voor energie en het helpen bij de vertering van voedsel door het vrijgeven van spijsverteringsenzymen. De pancreas is de klier die betrokken is bij diabetes.

Parathyroïde klieren

Elk zo groot als een rijstkorrel, controleren de vier bijschildklieren van het lichaam het calciumniveau in ons lichaam. Bijschildklieren regelen het calciumgehalte in ons bloed, in onze botten en in ons hele lichaam. De bijschildklieren regelen het calcium door een hormoon te produceren dat bijschildklierhormoon (PTH) wordt genoemd. De bijschildklieren helpen ook de bekleding van de darmen efficiënter te worden bij het opnemen van calcium uit de voeding.

Schildklier

De vlindervormige schildklier neemt jodium op en zet dit om in twee hormonen (T3 en T4). Deze hormonen bewegen zich door het lichaam en komen in de cellen terecht om de stofwisseling te regelen, met inbegrip van de bloeddruk, de lichaamstemperatuur, de hartslag en de manier waarop het lichaam op andere hormonen reageert.

De schildklier produceert ook calcitonine, dat de effecten van PTH tegengaat en werkt om het calciumgehalte in het bloed te verlagen. Calcitonine verlaagt het calciumgehalte in het bloed door de hoeveelheid calcium die in de urine wordt uitgescheiden te verhogen en de activiteit van de osteoclasten, cellen die bot afbreken, te onderdrukken. Meer informatie over de schildklier en verwante aandoeningen, zoals hyperthyreoïdie.

Ovariën

De eierstokken zijn de vrouwelijke geslachtsklieren. Ze hebben twee belangrijke voortplantingsfuncties in het lichaam: ze produceren oöcyten (eicellen) voor bevruchting en de voortplantingshormonen oestrogeen en progesteron.

Oestrogeen is betrokken bij de ontwikkeling van vrouwelijke geslachtskenmerken, zoals borstgroei, de ophoping van lichaamsvet rond de heupen en dijen en de groeispurt die optreedt tijdens de puberteit. Zowel oestrogeen als progesteron zijn ook betrokken bij de regulering van de menstruatiecyclus en bereiden het baarmoederslijmvlies voor op zwangerschap.

Testes

De testes zijn de zaadballen of mannelijke geslachtsklieren. Zij hebben twee functies: de productie van sperma en de productie van hormonen – met name testosteron – die de veranderingen van het lichaam regelen die verband houden met de seksuele ontwikkeling. Deze veranderingen omvatten de vergroting van de penis, de groeispurt die optreedt tijdens de puberteit en het verschijnen van andere mannelijke secundaire geslachtskenmerken (verdieping van de stem, groei van gezichts- en schaamhaar, en de toename van spiergroei en -kracht).

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.