Toiletpapier is al een probleem sinds het begin van de pandemie, maar nu zijn de toiletten zelf de zorg. Nu de beperkingen van het thuisblijven worden opgeheven, voelen velen een lang opgekropte drang om uit te gaan, maar wat sommigen tegenhoudt is bezorgdheid over hun drang om uit te gaan terwijl ze uit zijn.

Zoals in, naar het toilet gaan.

Mijdend de ziektekiemen in een openbaar toilet te riskeren, als ze er al een kunnen vinden die open is, beperken velen hun uitjes, terwijl anderen creatief worden.

Shu Sanatani, een kindercardioloog in Vancouver, Canada, dacht vroeger nooit twee keer na voordat hij zijn gebruikelijke twee- tot drie-uur durende rondje ging hardlopen. Nu, elke keer als hij naar buiten gaat, wordt hij een soort van geobsedeerd.

“Het is de anticipatie van, ‘Wat als ik naar de wc moet?'” zei hij, spottend op zijn gebruikelijke paniek. “Moet ik naar de wc? Uh oh, nu denk ik eraan om naar het toilet te gaan, en nu heb ik het gevoel dat ik naar het toilet moet.”

Recently, his worst fears came to be true. Hij moest echt gaan. Zijn route voerde hem langs talloze bedrijven die gesloten waren, voordat hij eindelijk een automonteur vond die open was. Maar het personeel wilde hem niet binnenlaten.

“De paniek groeit als de derde en vierde opties zichzelf uitputten,” zei hij.

Hij overwoog om gewoon naar buiten te gaan, maar bedacht zich toen.

“Ik kan me niet voorstellen dat het populair zou zijn als iemand me mijn vermoedelijke virale afscheiding ergens in hun petunia’s zag achterlaten,” zei hij met een lach. Dus veranderde hij zijn route en vond uiteindelijk een ziekenhuis dat hem wel binnenliet.

Het was een opluchting voor hem. Maar voor veel mensen is het vooruitzicht van het gebruik van een openbaar toilet nauwelijks geruststellend.

Onder degenen die ineenkrimpen bij het idee is Cheryl Bowlan, 69, die van Californië naar Portland, Ore. verhuist en de 12 uur zal rijden met haar man. Met al het plannen en inpakken, realiseerde zij zich pas onlangs dat zij gebruik zou moeten maken van de openbare rustplaatsen langs de snelweg. Dat bracht haar een beetje in paniek.

“Ik werd op een ochtend vroeg wakker en plotseling, ding, het kwam bij me op. Ick! Smerig!!!” herinnert ze zich. “Er zijn honderden mensen die daar elke dag doorheen gaan, en dat wilde ik niet.”

Deskundigen zeggen dat zulke angsten gegrond zijn.

“Het is ellendig. Walgelijk ellendig,” zei Dr. Greg Poland, hoogleraar geneeskunde en infectieziekten aan de Mayo Clinic in Rochester, Minn.

Just het feit dat badkamers de neiging hebben zeer druk bezocht te worden en te krap zijn voor sociale distantie maakt ze riskant, zei hij. Maar daar komt nog bij dat door het slecht wassen van de handen deurknoppen, kranen en andere oppervlakken besmet raken. En het doorspoelen van het toilet kan een pluim van verdampte ziektekiemen veroorzaken die tot 6 meter hoog kan zijn, zei hij. Terwijl het nog niet bewezen is dat het coronavirus zich op die manier kan verspreiden, is het bekend dat andere virussen dat kunnen.

“Het is echt een nachtmerrie,” zei Polen. Met dat alles aan de hand, zei hij, “heb je een biowapenfabriek in”

Sommige bedrijven proberen zich aan te passen door aanraakvrije deuren, kranen en handdrogers te installeren, bijvoorbeeld. Of ze schakelen over op aanraakvrije papieren handdoekdispensers om de mogelijkheid te vermijden dat handdrogers het coronavirus door de lucht blazen – een ander potentieel, hoewel nog niet bewezen, risico.

Bedrijven reinigen en desinfecteren ook vaker en eisen gezichtsmaskers bij binnenkomst. Sommige bedrijven huren zelfs badkamermonitoren in om de drukte in de hand te houden en afstand te nemen.

Steven Soifer, voorzitter van de American Restroom Association, die pleit voor schone en veilige openbare toiletten, zei dat veel bedrijven ook scheidingswanden tussen urinoirs installeren of elke andere sluiten.

“Er is een nieuwe term in omloop,” zei hij. “Het heet ‘sociaal pissen’. “

Soifer hoopt dat de verhoogde bewustwording gebracht door COVID-19 zal leiden tot wat hij ziet als een lang achterstallige revisie van openbare toiletten. “We pleiten voor een meer revolutionair toiletontwerp met de enkele kraam, volledig afgesloten waterclosets met toiletbril covers” die typisch zijn in Europa, zei hij. “Dat zou veel van de problemen aanpakken.”

Maar dat zou meer geld kosten dan veel bedrijven zouden willen investeren, en meer tijd dan veel mensen kunnen wachten, waaronder Cheryl Bowlan.

“Het schoot me plotseling te binnen dat ik het gewoon in de auto zal doen,” zei ze.

Bowlan is een van een groeiend aantal vrouwen die een draagbaar urinoir hebben gekocht, de Feminal genaamd. Het is een ergonomisch correcte bus met een schroefdop, ontworpen door urologieverpleegkundige Linda Asta. Ooit een niche-product voor buitensporters of bedlegerige patiënten, is het nu een massamarkt, veelgevraagd item.

“Plotseling is de verkoop in anderhalve maand verviervoudigd,” zei Asta.

Er zijn ook een heleboel andere urinalen en draagbare potten voor mannen en vrouwen op de markt, evenals vrouwelijke trechters, waaronder de Go Girl en de Shewee. Adyn Sonju, een partner bij The Tinkle Belle, zei dat haar product vrouwen in staat stelt om “te gaan waar de mannen gaan” en heeft wat zij beschreef als een ingebouwde zuigmondfunctie die de behoefte aan toiletpapier elimineert.

“Het is bevrijdend om overal naartoe te kunnen gaan en te weten dat je gewoon kunt gaan wanneer je moet gaan,” zei Sonju. “Je draagt het gewoon met je mee als een draagbaar toilet.”

De SaniGirl is een wegwerpoptie waarvan de jaar-op-jaarverkoop op weg is om dit voorjaar te verdrievoudigen, volgens oprichter Susan Thompson. Ze denkt dat het product niet alleen “het leven van vrouwen zal veranderen als ze zich weer naar buiten wagen en beginnen hun leven terug te krijgen,” maar ook het gedrag in de badkamer voor altijd kan veranderen, gezien het nieuwe verhoogde bewustzijn van het publiek over ziektekiemen en de “schok” van de pandemie. Ze voegt eraan toe dat sommige klanten het zelfs in openbare toiletten gebruiken, zodat ze niet hoeven te zitten of zoveel oppervlakken hoeven aan te raken.

De draagbare producten dragen wel hun eigen risico’s met zich mee als je ze niet precies goed op hun plaats houdt, dus de meeste fabrikanten raden aan om thuis te oefenen. U wilt niet dat uw eerste poging om op de weg of na een paar drankjes tijdens een nachtje uit. Maar na een paar (hopelijk) droge runs thuis, zeggen ze dat on-the-go de veiligere manier is om te gaan.