Wanneer beleggers de volatiliteit van een belegging inschatten, doen ze dat vaak aan de hand van dagelijkse, wekelijkse of maandelijkse rendementen. Wanneer wij echter de voor risico gecorrigeerde prestatie van een belegging willen analyseren, zijn wij geneigd volatiliteitsmaatstaven te gebruiken die in jaarcijfers zijn uitgedrukt. Wanneer wij bijvoorbeeld de Sharpe-ratio vergelijken tussen verschillende beleggingen, worden deze bijna altijd uitgedrukt in jaartermen. Daarom moeten wij een maatstaf voor de jaarlijkse volatiliteit vinden. Daarom moet de volatiliteit op jaarbasis worden berekend.

Op deze pagina wordt uitgelegd hoe de volatiliteit op dag-, week- of maandbasis kan worden omgezet in een volatiliteitsmaat op jaarbasis. Daartoe maken wij gebruik van de volatiliteits wortel uit tijd regel, die ons in staat stelt om de geannualiseerde standaarddeviatie te berekenen

volatiliteit wortel uit tijd regel

De volatiliteit wortel uit tijd regel is een vrij eenvoudig concept. Hij stelt dat de relatie tussen tijd en volatiliteit, zoals gemeten door de standaarddeviatie, toeneemt met de “vierkantswortel van de tijd”. In principe geldt deze regel alleen voor het normale geval, d.w.z. wanneer de rendementen normaal verdeeld en onafhankelijk van elkaar zijn. In dat geval is het verband tussen de tijd en de standaardafwijking gelijk aan

waarbij T de volledige tijdsperiode is waarvoor de standaardafwijking wil (b.v. 1 jaar), t een enkele periode is (b.v. 1 maand), σt de standaardafwijking over een enkele tijdsperiode is. In dat geval is σT de volatiliteit over een periode van T. Indien σt bijvoorbeeld een maandelijkse volatiliteitsmaatstaf is, dan geeft vermenigvuldiging van de waarde met de vierkantswortel van 12 de volatiliteit op jaarbasis.