Share

Wanneer je je biceps, quadriceps of andere spiergroepen na verloop van tijd herhaaldelijk traint, worden je spieren sterker, groter en beter toegerust om met de belasting om te gaan.

Siets soortgelijks gebeurt met je hart, dat ook een spier is. Regelmatige cardiovasculaire oefeningen maken uw hart efficiënter in het pompen van bloed naar uw lichaam. Bij atleten die veel en intensief trainen, wordt het hart soms zelfs een beetje groter.

De term “atletenhart” verwijst naar een natuurlijke, subtiele vergroting die kan optreden als het hart zich aanpast aan intensieve atletische training. Op zichzelf is het geen ziekte of medische aandoening en het kan geen kwaad.

Een vergroot hart kan echter ook een symptoom zijn van mogelijk ernstige hartproblemen, zoals hypertrofische cardiomyopathie, gedilateerde cardiomyopathie of hypertensie.

Dus wanneer een serieuze atleet tekenen vertoont van een vergroot hart, is het belangrijk voor een arts om onderscheid te maken tussen het hart van een atleet en een probleem, zeggen Co-directeurs van Sportcardiologie Tamanna Singh, MD, en Michael Emery, MD. Soms is er een sportcardioloog nodig om het verschil te kunnen zien.

Sportershart of onderliggende aandoening?

Hypertrofische cardiomyopathie is een genetische aandoening die ervoor zorgt dat de wanden van het hart iets dikker worden. Het is een belangrijke oorzaak van plotselinge hartdood bij jonge atleten, dus het is belangrijk voor atleten met een vergroot hart om er zeker van te zijn dat ze geen HCM hebben.

Een sportcardioloog die HCM of een ander hartprobleem bij een atleet wil uitsluiten, zou waarschijnlijk het volgende overwegen:

• De unieke eisen en trainingstechnieken van de sport. “Sportgerelateerde veranderingen aan het hart zijn vaak specifiek voor leeftijd, ras, geslacht en type sport,” zegt Dr. Emery. “Allen kunnen verschillende bereiken van ‘normaal’ hebben.”
• Resultaten van tests zoals een ECG, MRI, echocardiogram of stresstest. “We zijn voorzichtig met het interpreteren van testresultaten,” zegt Dr. Singh. “De meeste positieve bevindingen bij atleten zonder hartziektesymptomen zijn vals-positief. Daarom vertrouwen we zelden op één enkele test. We zullen vaak geïndividualiseerde stresstests ontwerpen die specifiek zijn voor de atleet en de sport.”

Hartziekte bij atleten

Hartziekte komt niet vaak voor bij atleten, maar als iemand verontrustende symptomen heeft, zoals flauwvallen, overmatige kortademigheid, pijn op de borst of een onverklaarbare afname van de prestaties, moeten die worden gecontroleerd. Een sportcardioloog zal beoordelen of deze symptomen onschuldige symptomen zijn die verband houden met de sport of iets ernstigers.

Als een hartaandoening of een andere aandoening wordt gediagnosticeerd, betekent dit niet noodzakelijk het einde van een atletische carrière.

“Detraining of stoppen met de sport is zelden nodig,” verzekert Dr. Singh. “Zelfs atleten met een defibrillator kunnen soms weer gaan spelen. Sportcardiologen kunnen de voor- en nadelen met de sporter bespreken en samen een beslissing nemen.”

Een hartoefentfysioloog kan ook een geïndividualiseerd oefenprogramma ontwerpen met trainingen die veilig zijn voor de sporter en effectief voor de sport.

“Ons doel is het hart te beschermen, of de patiënt nu toestemming heeft om terug te keren naar competitie en training of naar niet-competitieve activiteiten wordt geleid”, zegt Dr. Emery.

Delen

atleten sporten hartaandoening hartgezondheid hypertrofische cardiomyopathie

Aerobe oefening & Hartgezondheid

• Overzicht