Aziatische Amerikanen

Aziatische landen: Republiek China, Taiwan, Hong Kong

Cultuur: Chinees

Talen: Er is een grote familie van Chinese talen en dialecten. Kantonees en Mandarijn worden het meest gesproken in de V.S.

Sociale scenario’s: Een Amerikaanse gast wordt uitgenodigd bij een Chinese familie thuis te komen eten. De gast complimenteert de gastvrouw met het heerlijke eten dat zij serveert. De gastvrouw antwoordt dat dit gewoon een informeel diner is, niets bijzonders, ook al heeft ze uren besteed aan de voorbereiding.

Uitleg: Nederig zijn is een deugd in de Chinese cultuur. Het maakt dan ook niet uit hoeveel moeite een Chinese gastvrouw in de voorbereiding van een maaltijd steekt, wetende dat zij echt een goede kok is, zal zij toch zeggen dat het voedsel dat zij voortreffelijk heeft bereid “niets bijzonders” is. Ze zal niet openlijk complimenten aanvaarden, of zeggen “Dank u, ik ben blij dat u het lekker vindt!”

Lichaamstaal

Oogcontact: Bazen/Studenten zullen oogcontact met ouderen, ouders en leraren vermijden uit respect.

Persoonlijke ruimte: Als Chinezen met elkaar praten blijven ze ongeveer een meter van elkaar vandaan.

Werk/klaslokaal gedrag: Aanspreken van de baas of leraar: Werknemers/Studenten wordt geleerd om de baas of leraar aan te spreken met hun titel, “Baas” of “Leraar” of Meneer of Juffrouw, om respect te tonen.

Zwijgen: Nieuwe Chinese studenten kunnen zich stil houden in de klas; ze kunnen terughoudend zijn om vragen te stellen, en vermijden meestal oogcontact.

Verbale expressie: Chinezen hebben de neiging luid te spreken als ze opgewonden raken. Mensen kunnen dit verkeerd begrijpen en denken dat Chinezen graag tegen elkaar schreeuwen. Zij verheffen hun stem wanneer zij zich op hun gemak voelen, genieten, wanneer zij de aandacht van een ander willen trekken, of wanneer zij zich te midden van een lawaaierige omgeving bevinden.

Geluk en bovennatuurlijke krachten: De kleur rood wordt geacht geluk te brengen. Het dragen van een groene hoed betekent dat de vrouw van een man ontrouw is. Het dragen van witte bloemen in het haar betekent dat een familielid is overleden. Wit wordt gedragen bij rouw.

Geschenken geven: Het is onbeleefd om een cadeau in het bijzijn van de gever te openen. In plaats van een geschenk te geven, geven Chinezen liever een kaart met “geluksgeld” erin. Chinezen zijn praktisch en geven liever geld zodat de ontvanger iets kan kopen dat hij nodig heeft, en zijn terughoudend om de waarde van een geschenk te tonen.

Land: Kampuchea (Cambodja)

Cultuur: Khmer

Taal: Khmer

Lichaamstaal: Het geven van oogcontact wordt beschouwd als respectloos, vooral van een jongere naar een oudere.

Groet van mannen/vrouwen verbiedt kussen of handen schudden, maar bestaat uit “SAM PEAS,” dat is buigen, waarbij men de handen op verschillende niveaus samenvoegt voor mensen van verschillende niveaus van respect of belangrijkheid.

Wanneer u iemand wenkt, steekt u de arm uit met de palm naar beneden.

Aanraken: Aanraken door mannen of vrouwen is verboden, evenals het aanraken van het hoofd van een ouder persoon of autoriteitsfiguur door een jonger persoon.

Gedrag in de klas: Leerlingen wordt geleerd respectvol te zijn naar een leraar of volwassene, en wordt geleerd op te komen voor een bezoeker van de klas. Leerlingen dienen de aanwijzingen van de leraar volledig op te volgen. Het is niet de gebruikelijke rol van ouders om veel te helpen bij disciplinaire problemen op school.

Verbal Uiting: Het is een goede vorm om een zachte stem te gebruiken als u tegen kinderen spreekt. Schreeuwen of gillen wordt beschouwd als een slechte vorm. Kinderen worden er van oudsher door middel van verhalen toe gebracht goede woorden en goede manieren te gebruiken.

Opvoeding van kinderen: Van kinderen wordt verwacht dat zij volwassenen respecteren. De vader wordt beschouwd als het hoofd van het gezin. De gemiddelde gezinsgrootte is ongeveer 5 personen. Bij afwezigheid van ouders wordt van de oudere kinderen verwacht dat zij voor de jongere broers en zussen zorgen.

Dating: Traditioneel is er geen daten voor het huwelijk; meisjes mogen geen relaties hebben met jongens.

Kleding: Tijdens traditionele ceremonies worden traditionele klederdrachten gedragen; materialen van zijde met levendige motieven; rokken en sjaals worden om het lichaam gewikkeld; er worden veel sieraden gedragen. Traditioneel reiken broeken tot over de knie, vooral voor vrouwen. Bij het begroeten van een oudere of bij een religieuze ceremonie worden hoeden afgezet. Een Khmer-man met oorbellen wordt als homo beschouwd.

Voeden en eten: Het eten wordt op een groot, rond dienblad gezet, omringd door de hele familie. Kinderen en vrouwen zitten plat op de grond. Eten met de handen is aanvaardbaar. Er worden drie volledige maaltijden per dag gegeten. Er wordt niet gepraat of gezongen tijdens de maaltijd. Het snuiten van de neus aan tafel is onbeleefd. Was uw handen voordat u ermee eet.

Gezondheidspraktijken: Thee of heet water wordt gedronken voor een goede gezondheid. Kruiden worden in voedsel gebruikt. Kruiden, traditionele geneeskunde, chiropractie, worden allemaal gebruikt. Spirituele praktijken worden gebruikt voor genezing.

Religie: Het boeddhisme is de belangrijkste godsdienst. Sommige boeddhistische praktijken zijn het onderwijzen van moraal in de klas en tijdens traditionele ceremonies, moeten ouders kinderen brengen Twee handen worden gebruikt om iets aan een volwassene te overhandigen. Het is gebruikelijk geld te schenken aan ouderlingen of de monniken tijdens traditionele ceremonies.

Huisvesting: De meeste vreemdelingen gebruiken de pagode (verblijfplaats van de monniken, heiligdom) voor tijdelijk onderdak. Sommige armere studenten gebruiken de pagode als huisvesting wanneer zij op de middelbare school studeren. Schoenen worden niet gedragen in een schuilplaats of huis.

Vakantiegebruiken/-inachtneming

Nieuwjaar (In de maand april)

Het dragen van wikkelrokken en het bereiden van speciaal voedsel. Geschenken aan ouders geven (geld, voedsel, kleding)

Traditioneel gaat de familie naar de pagode (voor 3 – 7 dagen) of minstens 4 keer per maand

Bidden tot Boeddha, voorouders en er worden traditionele spelletjes, dansen, muziek worden gespeeld (geen gokken)

jongens en meisjes komen samen om naar een preek van de monniken te luisteren

Pchum Ben is een speciale feestdag ter nagedachtenis aan de voorouders bij volle maan begin september. Er wordt speciaal voedsel (vooral een traditionele cake) gegeten en aan de oudsten en monniken gegeven; er wordt speciale kleding gedragen. Families komen bijeen om te bidden.

Van oudsher werd de tijd bepaald door de stand van de zon. De Khmer gebruikten ook de sterren om de richting te bepalen. De zon komt precies om 6 uur ’s morgens op, staat ’s middags recht boven ons en gaat om precies 6 uur ’s avonds onder. De Khmer die op het land werken, kunnen op het patroon van de zon vertrouwen zonder een horloge te hoeven dragen.

Land: Laos

Cultuur: Laotiaans, Lao

Taal: Laotiaans

Scenario: Zowel volwassenen als kinderen hebben de neiging anderen aan te spreken met titel en niet met naam.

Uitleg: Laotianen wordt geleerd elkaar aan te spreken met titel en niet met naam. Iemand bij zijn achternaam noemen wordt als respectloos beschouwd.

Lichaamstaal/Oogcontact: Kinderen en jongeren worden geacht geen oogcontact met volwassenen te hebben wanneer zij worden gestraft. Dat zou een teken van gebrek aan respect zijn.

Hoofd aanraken: De meeste Laotianen geloven dat hun hoofd de hoogste plaats is. Het wordt niet verondersteld te worden aangeraakt of neergeslagen door iemand anders, behalve een autoritaire figuur.

Mannelijke/vrouwelijke relatie: In de Laotiaanse cultuur wordt het als schandelijk beschouwd dat een vrouw het lichaam van een andere man aanraakt, behalve haar echtgenoot. Mannen en vrouwen die niet met elkaar getrouwd zijn, geven elkaar geen hand en omhelzen elkaar niet. Mannen en vrouwen begroeten elkaar traditioneel – handen ineen en buigingen. Studenten van hetzelfde geslacht houden elkaars hand vast of slaan een arm om elkaar heen.

Wijze van aanbieden: Laotianen accepteren niets dat ongepast wordt aangeboden, als iets dat hun kant op wordt gegooid. Het wordt beschouwd als niet gegeven vanuit het hart van die persoon.

Opvoeding: Laotiaanse ouders beschouwen het als hun recht om hun kind te slaan als dat nodig is.

Land: Filipijnen

Cultuur: Filipijns

Talen: Tagalog en Ilokano zijn de meest voorkomende

Scenario: Bij aanroepen kunnen arbeiders en studenten de baas of leraar aanspreken als Meneer of Mevrouw.

Uitleg: De Filippijnse cultuur is er een van respect voor personen met gezag.

Scenario: Een Filippijnse vrouw reed met een mannelijke collega naar een conferentie. Ze maakte zich zorgen toen hij enkele rijfouten maakte, omdat ze zich afvroeg hoe ze zou verklaren dat ze bij hem was in het geval dat ze in een auto-ongeluk terecht zouden komen.

Uitleg: Een getrouwde man en een getrouwde vrouw die alleen samen rijden, is genoeg om anderen te doen veronderstellen dat ze een verhouding hebben.

Schoolgedrag:

Filipijnse leerlingen wordt geleerd

• hun hand op te steken als ze iets moeten zeggen. Gewoonlijk zijn ze stil.
• een leraar niet te antwoorden tenzij hij geroepen wordt
• het personeel altijd met respect te begroeten; leraren zijn tweede ouders/autoriteitsfiguren
• opstaan bij het beantwoorden van een vraag/geen onwetendheid tonen door een vraag te stellen
• nooit ruzie maken met een volwassene of zelfs maar hun kant van het verhaal uitleggen
• hard werken om aan ALLE eisen te voldoen als ze bevorderd willen worden
• op hun “goede/beste gedrag” zijn als onderdeel van de eisen om bevorderd te worden
• alle frequente toetsen en quizzen met succes afleggen, die in elke klas voorkomen
• alle leraren en schoolhoofden met “meneer” of “mevrouw” aanspreken uit beleefdheid tegenover de autoriteiten

Lichamelijke taal

Fluiten: Het is niet onbeleefd om een kind te roepen door te fluiten. Het is gebruikelijk op de Filippijnen, maar op scholen op het vasteland van de V.S. zijn kinderen gewend te worden opgeroepen met een handgebaar, niet met een fluitje.

Oogcontact: Oogcontact met een volwassene terwijl hij gestraft wordt, wordt als respectloos beschouwd. In feite, in bepaalde één-op-één gesprekken wordt naar beneden kijken als respectvol beschouwd. Het is echter wel gepast dat een leraar een leerling vraagt hem/haar aan te kijken tijdens de instructie.

Opvoeding: Filippijnse ouders nemen een risico om voor kinderen te zorgen. Ze begrijpen niet altijd de voorzorgsmaatregelen die wij hanteren, zoals aarzelen om in noodgevallen medische hulp te verlenen.

Soms hebben immigrantenouders de neiging om zo hard hun best te doen om hun kinderen te helpen, dat ze hen verwennen met de nieuwste luxe, zoals mobiele telefoons, en apparaten die de kinderen afleiden van schoolwerk.

Religieuze praktijken: Veel Filippino’s praktiseren het katholicisme en volgen de tradities ervan. Met meer interculturele huwelijken en meer generaties Filippijns-Amerikanen die in de VS zijn geboren, worden deze tradities minder strikt nageleefd.

Een opmerking over uitspraak: De Tagalog taal heeft geen “F” klank. Wanneer de term in de hoofdtaal wordt uitgesproken, zal de term Filipino worden uitgesproken als “Pilipino.”

Land: Vietnam

Cultuur: Vietnamees

Taal: Vietnamees

Situaties: Kim was met haar collega’s aan het werk en wees met haar middelvinger verschillende voorwerpen aan. De andere studenten begonnen hun mond te bedekken en te lachen.

Uitleg: Ze legden uit dat in de VS het gebruik van de middelvinger een obsceen gebaar is.

Een jonge Vietnamese moeder in ons Cleveland Family Life Program werd door haar Amerikaanse vrienden uitgenodigd om uit te gaan lunchen. Toen de rekening kwam en ze zag dat al haar vrienden naar de rekening keken en geld in het midden stopten! Plotseling besefte ze dat er van haar verwacht werd dat ze voor haar eigen lunch betaalde. Ze schaamde zich omdat ze $2 tekort kwam.

Uitleg: Uitgenodigd worden in de Vietnamese cultuur is verwachten dat degene die je uitnodigt jouw deel zal betalen.

Lichaamstaal: Je vingers gebruiken om iemand te vragen te naderen: Dit is een gebaar dat wordt gebruikt voor dieren, niet voor mensen. Het gebruik van de hele hand met de palm naar beneden is een aanvaardbaar gebaar voor dit doel.

Oogcontact: Naar beneden kijken is een teken van respect voor een volwassene of persoon met gezag.

Publiekelijk gedrag: Een hoofdknik is een gepaste begroeting, mannen en vrouwen staan geen omhelzing of kus toe.

Aansprekingstermen: Iemand bij zijn achternaam noemen wordt gedaan wanneer hij wordt uitgescholden, niet als een term van respect. Volwassenen noemen zichzelf bij de voornaam, en jongeren gebruiken een aanspreektitel zoals “tante” of “oom” bij de voornaam van een oudere. Vrouwen veranderen hun naam niet wanneer zij trouwen.

Vaderschap: Jongvolwassenen wonen bij hun ouders tot ze getrouwd zijn. Mannelijke kinderen zijn nog steeds belangrijk vanwege de noodzaak de familienaam voort te zetten. Respect ver ouders omvat de zorg voor oudere ouders of schoonouders thuis in plaats van hen in een zorginstelling onder te brengen.

In de klas: Onafhankelijke expressie in de V.S.: Vietnamese studenten kunnen zich in het begin ongemakkelijk voelen wanneer ze worden aangemoedigd om deel te nemen aan groepsgesprekken en klassenparticipatie. In hun cultuur praten de leraren en luisteren de leerlingen totdat zij de opdracht krijgen te reageren.

Prioriteiten: Studenten wordt eerst geleerd hoe ze zich beleefd moeten gedragen, daarna krijgen academici prioriteit.

Gezondheid/menselijke seksualiteit: Vietnamese studenten schamen zich wanneer ze tijdens gezondheidslessen seksuele termen moeten bespreken. De meeste Vietnamese ouders waren ontdaan dat hun kinderen aan dit onderwijs werden blootgesteld. Zij blijven sceptisch, zelfs wanneer de lesprogramma’s worden uitgelegd.

Respect voor leraren is in de Vietnamese samenleving van cruciaal belang. Leraren mogen leerlingen straffen die zich misdragen. Van leerlingen wordt verwacht dat zij ter begroeting naar hun leraren buigen of knikken, of dat zij gaan staan als een leraar binnenkomt. Het is verwarrend voor hen als leerlingen in Amerikaanse scholen dat niet doen.

Rechts- versus linkshandigheid: In de Vietnamese cultuur wordt het gebruik van de rechterhand als correct beschouwd, en een kind zou als sociaal abnormaal worden beschouwd als hij of zij de linkerhand gebruikte om te schrijven of te eten. Het is belangrijk om gezinnen te leren dat zowel links- als rechtshandigheid aanvaardbaar zijn in de Verenigde Staten.

Vakanties: Het Nieuwe Maanjaar is de belangrijkste feestdag. Vietnamezen herinneren ons eraan dat dit niet alleen “Chinees” Nieuwjaar is. Het vieren van een sterfdag is belangrijker dan het vieren van een verjaardag.