Het verkrijgen van een Non-Resident Concealed Carry Permit

Er zijn een aantal redenen waarom iemand een Non-Resident Concealed Carry Permit zou willen hebben, en een groot aantal mensen wil dat ook. Meestal is de reden om een grotere mate van wederkerigheid te krijgen, zodat een persoon kan dragen in meer staten als ze reizen buiten de grenzen van hun eigen staat. Sommige mensen doen dit omdat ze in de ene staat werken maar in een andere wonen.

In beide gevallen zijn er enkele geweldige wederkerigheidsstaten en enkele vreselijke. Het verkrijgen van een vergunning voor niet-ingezetenen kan zeker een goed idee zijn, en niet noodzakelijkerwijs al te moeilijk om op te starten.

Waarom een CCW-vergunning voor niet-ingezetenen een goed idee is

De reden waarom iemand een CCW-vergunning voor niet-ingezetenen zou willen, is grotendeels om in staat te zijn om verborgen te dragen (of open te dragen) in meer staten dan hun vergunning voor ingezetenen toestaat. Elke staat heeft andere wetten met betrekking tot welke staatsvergunningen ze zullen erkennen naast hun eigen; sommige staten erkennen/erkennen met elke geldige vergunning voor verborgen dragen. Andere staten erkennen de CPL van elke staat die zijn eigen erkent.

Sommige staten erkennen geen enkele andere licentie dan hun eigen. Vermont erkent geen enkele afgegeven vergunning, maar geeft er ook geen af… omdat er geen vergunning nodig is voor ingezetenen of niet-ingezetenen in Vermont, dat algemeen wordt beschouwd als de meest libertaire staat van de unie.

Sommige staten geven geen vergunning af, andere wel. Vermont kent geen beperkingen.

Er zijn ook mensen die dicht bij de grens van hun thuisstaat wonen, maar in een naburige staat werken. Sommige staten, zoals Indiana, staan toe dat mensen die “werken of regelmatig zaken doen” (zoals Indiana het zegt) in die staat een vergunning voor niet-ingezetenen krijgen.

Sommige staten, zoals (maar niet beperkt tot) Kansas en Michigan, staan ook toe dat militair personeel dat daar gestationeerd is maar er niet permanent verblijft, een vergunning voor niet-ingezetenen krijgt. In sommige van deze staten kunnen ook echtgenoten en andere personen ten laste van de militairen van de juiste leeftijd hetzelfde doen.

Hoe vraagt u een vergunning voor verborgen wapenbezit voor niet-ingezetenen aan

Het aanvragen van een vergunning voor verborgen wapenbezit voor niet-ingezetenen gaat ongeveer hetzelfde als het aanvragen van een vergunning voor ingezetenen. U vult een aantal formulieren in, verstrekt de vereiste documentatie en dient deze in, samen met de betaling van de leges.

Dit gezegd hebbende, zit het venijn in de details. Elke staat heeft namelijk zijn eigen speciale vereisten. Veel staten die vergunningen voor niet-ingezetenen afgeven, stellen bijvoorbeeld opleidingseisen waaraan moet worden voldaan voordat de vergunning kan worden afgegeven.

De opleidingseisen voor vuurwapens kunnen variëren. Veel staten stellen echter niet veel eisen; vaak voldoet de basiscursus pistool van de NRA aan de eisen, net als veel door de staat goedgekeurde cursussen jagersveiligheid. De reden is dat beide zowel theorie als praktische instructie bieden. U krijgt les en een examen over de theorie en een dag op de schietbaan om uw vaardigheid met een echt vuurwapen te bewijzen.

In sommige staten is meer vereist. Texas, bijvoorbeeld, eist dat iemand slaagt voor een schiettest om een vergunning voor verborgen wapenbezit te krijgen. Dit lijkt veel op de kwalificatietests voor pistolen die rechtshandhavers en militairen moeten afleggen.

In sommige staten kunnen vingerafdrukken worden opgestuurd, waarvoor vingerafdrukken moeten worden genomen – de plaatselijke rechtshandhavers of bepaalde externe beheerders kunnen deze diensten aanbieden.

In het algemeen staan sommige staten – zoals Utah, Arizona en andere staten – toe dat de aanvraag per post of online wordt ingediend, en andere staten – zoals Idaho – niet.

Kortom, wat je moet indienen, hangt af van de staat waar je de vergunning van wilt krijgen. Dat vereist enig onderzoek naar de licentie-eisen van die staat. Dat gezegd hebbende, het bovenstaande is wat je kunt verwachten.

Het kiezen van een niet-ingezetene verborgen pistool licentie

Als u vastbesloten bent om een niet-ingezetene verborgen pistool licentie te krijgen, zijn er bepaalde dingen die je moet kijken voor het selecteren van een.

Voreerst, zoek een die u in aanmerking komt om te verkrijgen. Sommige staten alleen toestaan dat mensen die werken in of actieve dienst militair gestationeerd (maar niet wonen) in de staat om een niet-ingezetene vergunning te krijgen. Als dit voor u van toepassing is, ga je gang, maar zo niet, moet je een staat die iedereen toelaat om toe te passen te vinden. Arizona en Utah zijn erg populair voor dit doel.

Het kan zijn dat u een staat moet vinden die aanvraag per post of online toestaat – opnieuw, Utah en Arizona zijn populair – om de aanvraag in te dienen. Sommige staten, zoals Idaho, staan alleen persoonlijke aanvragen toe. Tenzij u dicht genoeg in de buurt woont om de licentie voor niet-ingezetenen persoonlijk aan te vragen, moet u een staat kiezen waar de aanvraag per post of via internet kan worden ingediend.

Reciprociteit is een ander punt van zorg. Er zijn een paar staten, zoals Florida en Michigan, die vergunningen voor niet-ingezetenen niet erkennen, dus het is geen goed idee om te vertrouwen op een vergunning voor niet-ingezetenen voor wederkerigheid.

Er kunnen specifieke staten zijn waar u wederkerigheid wenst; controleer de vergunning voor niet-ingezetenen om te zien of de staat die u op het oog hebt deze erkent.

U zult helaas wat zoekwerk moeten verrichten om een CCW-vergunning voor niet-ingezetenen te vinden die aan uw behoeften voldoet… maar u zou beloond kunnen worden als u de juiste keuze maakt.

Over de auteur Geboren in het zuidoosten van de staat Washington, studeerde Sam Hoober in 2011 af aan de Eastern Washington University. Hij woont in het grote Inland Northwest, met zijn vrouw en kind. Zijn gevarieerde interesses en hobby’s zijn kamperen, vissen, jagen en zo vaak mogelijk naar de schietbaan gaan.