In afwachting van de resultaten van haar pathologisch rapport, dacht Lewis aan haar moeder. Haar moeder was uiteindelijk gediagnosticeerd als triple negatieve borstkanker (TNBC). Bij TNBC missen de kwaadaardige tumorcellen receptoren voor de drie componenten die borstkanker het meest voeden: de hormonen oestrogeen en progesteron en het eiwit dat bekend staat als HER2 of menselijke epidermale groeifactor receptor 2. Slechts 15 tot 20 procent van alle borstkankers is triple negatief, en triple negatief heeft meer kans om jongere (dat wil zeggen, premenopauzale) vrouwen, Afro-Amerikanen, Hispanics, en vrouwen met de geërfde borstkanker genmutatie BRCA1 te treffen.

Omdat hun kanker niet door hormonen wordt gevoed, zullen vrouwen met TNBC geen baat hebben bij hormoontherapiemiddelen zoals Tamoxifen als onderdeel van hun behandelingsplannen. Therapieën met medicijnen zoals Herceptin, die HER2 aanpakken, hebben ook geen voordeel. “Ik ben erg zelf-onderlegd geworden in TNBC. Er is niet echt iets wat artsen kunnen doen behalve opereren, chemo en bestraling voor triple negatief,” zegt Lewis, “omdat ze niet weten wat het veroorzaakt, wat het drijft, wat het aanwakkert, of wat het doet terugkeren.” Ze stemde in met uitgebreide genetische tests, die uiteindelijk geen mutaties aan het licht brachten en geen aanwijzingen gaven.

Lewis was niet verbaasd toen ze van Dr. Hofstatter hoorde dat haar kanker ook triple negatief was. Dat betekende dat ze eerst chemotherapie zou krijgen (bekend als neo-adjuvante chemotherapie), gevolgd door een operatie en bestraling. Ze vertelde haar geschokte leidinggevenden op het werk dat ze officieel verlof zou moeten nemen. Ze vertelden haar dat ze terug kon komen wanneer ze er klaar voor was.

Vijf maanden lang, vanaf begin juli 2015, reisde Lewis van New London County naar New Haven voor chemotherapiebehandelingen. Zoals verwacht, waren de bijwerkingen van chemotherapie moeilijk. Lewis heeft het Ehlers-Danlos-syndroom (EDS), een genetische bindweefselaandoening die vooral de huid, gewrichten en bloedvaten aantast. Haar EDS is een van de mildere vormen van de aandoening, maar de zware chemotherapie verergerde haar symptomen. Extreme gewrichtspijn en voortdurende vermoeidheid waren het gevolg. Lewis zegt dat ze “eigenlijk vijf maanden heeft geslapen.” Ze was niet in staat om weer aan het werk te gaan, omdat ze voor haar werk uren achtereen op de been moest zijn. Aan de andere kant zegt ze dat de ontelbare uren die ze in Yale doorbracht om chemo’s te krijgen gemakkelijker werden gemaakt door zorgzame professionals en een geweldige groep vrijwilligers die alles deden wat ze konden om het de patiënten zo comfortabel mogelijk te maken. Onder de vrijwilligers bevond zich een oudere heer die op verzoek van de patiënten prachtige aquarel landschappen schilderde.

Na chemotherapie onderging Lewis een lumpectomie, een operatie om het kwaadaardige weefsel in haar linkerborst en een kleine hoeveelheid gezond weefsel eromheen te verwijderen. Bovendien werden zeven lymfeklieren in haar okselgebied verwijderd. De hoog-risico laesies in haar rechterborst werden ook verwijderd. Ze zegt dat Dr. Killelea en Dr. Hofstatter haar hebben uitgelegd dat een volledige mastectomie om de hele borst te verwijderen één benadering was, maar dat lumpectomie met bestraling dezelfde overlevingskans heeft.