Het is een oud spreekwoord dat wat “men niet in zijn hoofd heeft, hij in zijn hielen moet hebben.” Dit spreekwoord is van toepassing op hen wier geheugen zo verraderlijk is dat zij het nodig vinden vele malen te gaan om uit te voeren wat in één keer gedaan had kunnen worden. Deze oude spreuk had vollediger gemaakt kunnen worden, ten koste van de alliteratieve kracht, door hem te veranderen in: “Wat men niet bezit aan vindingrijkheid, moet hij goedmaken met spierkracht.” De intelligente, vindingrijke werkman, ook al is zijn gestel gering, is meer dan een partij voor de domme, onnadenkende werkman, bij elk soort werk dat afhankelijk is van iets anders dan blinde kracht. De eerste stijgt en de laatste daalt op de schaal van waarde, net zo natuurlijk als olie stijgt naar de oppervlakte van water. Een persoon kan een enorme hoeveelheid spierkracht verbruiken en weinig werk verrichten, en dat is waar. Bij een gelegenheid hadden we een nieuw werkstuk dat gedaan moest worden, en we brachten het naar verschillende winkels, waar zonder succes geprobeerd werd het uit te voeren. Na veel moeite en kosten ontmoetten wij een Germaanse vriend, die, op de hoogte gebracht van onze benarde toestand, ons een winkel aanraadde waar hij ons verzekerde dat wij ons werk naar tevredenheid konden laten uitvoeren. Enigszins sceptisch geworden door onze eerdere ervaringen, informeerden wij naar de faciliteiten van de aanbevolen winkel, en kregen van onze Germaanse adviseur te horen dat deze een gereedschap bezat dat in geen van de eerder bezochte winkels te vinden was, en waarmee allerlei moeilijk werk dat voor de anderen onmogelijk was, snel en uitstekend kon worden uitgevoerd. Wij waren nieuwsgierig naar dit merkwaardige werktuig, dat wij ons niet voorstelden bij de gebruikelijke draaibanken, schaafmachines en toebehoren van de machinewerkplaats, maar wij kregen onmiddellijk te horen dat het niet zou worden getoond. Wij zonden onze bestelling naar deze winkel door bemiddeling van onze adviseur en ontvingen het, precies wat wij zochten. Het was zo bevredigend, dat wij dezelfde heer een paar dagen later zagen en hem om een beschrijving vroegen van de machine waarmee zulk een wonder van delicaat en nauwkeurig werk kon worden uitgevoerd. Hij verklaarde dat hij het niet kon beschrijven, maar hij kon ons wel de naam geven. *Wat is de naam?” riepen wij. “Hersenen” was het laconieke antwoord. Wat in wezen niet onmogelijk is, kan niet worden gedaan met dit grote werktuig dat de Almachtige de mens heeft geschonken. Maar om het vakkundig te gebruiken is oefening nodig. De meest voorkomende oorzaak van mislukking is niet een gebrek aan natuurlijke mentale bekwaamheid maar een gebrek aan training; training die door persoonlijke inspanning bereikt had kunnen worden als men de waarde ervan had geweten. In feite moet alle training, of het nu van de hersenen of van de spieren is, door persoonlijke inspanning worden bereikt. Wij behoren tot diegenen die geloven dat het soort opleiding moet worden aangepast aan de beoogde bezigheden van de student. Voor de werktuigkundige, of voor iedere man wiens beroep min of meer verbonden is met constructieve werktuigkunde, is vindingrijkheid van het grootste belang. Niet dat door de oefening ervan iedereen in staat zal worden gesteld om grote verbeteringen aan te brengen aan bestaande methoden, of om geheel nieuwe en originele apparaten uit te vinden; maar dat allen, door de hulp ervan, efficiënter zullen worden als werktuigkundige, landbouwer, fabrikant of scheepsbouwer, al naar gelang het geval. De landbouwer die de grote boomstronk in het veld rooit, is techniek op kleine schaal. De volgende stronk die hij rooit, kan niet op precies dezelfde manier gerooid worden. Hij moet zijn plan enigszins aanpassen. Hij moet een manier bedenken om het te doen. Of het de beste of de slechtste manier zal zijn, zal afhangen van de mate waarin zijn inventieve talent is getraind of verwaarloosd. Hij kan zijn ketenen breken en zijn ploeg doden, of door handig management de lelijke stobbe ontwortelen die de grond omhult. Deze training kan voortdurend aan de gang zijn tijdens de gewone bezigheden van het leven. Iedere monteur moet voelen dat het niet genoeg is om iets te doen; het moet op de best mogelijke manier gedaan worden. 8t.uuderen hoe je dingen moet doen is de beste en zekerste manier om de juiste mentale training te krijgen. Waar levende leraren niet te krijgen zijn, kunnen boeken worden gebruikt. De negentiende eeuw in het vrije Amerika biedt geen excuus voor onwetendheid.