Dear Retroflexions,

Hallo, dit is een briefje voor Dr. Gandolfo. Mijn naam is (naam weggelaten). We hebben elkaar nooit ontmoet; we kennen elkaar niet. Ik ben geen patiënt, maar ik heb zo genoten van uw bericht Een gastro-enteroloog speelt vals, enz. en ik wilde u bedanken en er commentaar op geven.

Ik weet zeker dat u een superdrukke arts bent, maar als u een paar minuten tijd hebt om dit te lezen, zou ik dat erg op prijs stellen!

Het is nu, eigenlijk 12:38 in Seattle, waar ik woon, en ik zit zelf midden in de voorbereiding. Dus hier ben ik en dacht “Oh ik zal wat lezen over de procedure en prep terwijl ik wacht om de 2e dosis Golytely te doen” (of hoe het ook heet).

Het was interessant voor me hoe je erover nadacht hoe hongerig je elke ochtend bij het ontwaken hebt, en dat je jezelf afvroeg: ‘zou je kunnen overleven met alleen maar heldere vloeistoffen te eten, en nog steeds je werk kunnen doen?’ En dus nam je wat yoghurt, wit brood, enz. Ik krijg ook honger als ik wakker word, en ik ben een lichamelijk super-actief persoon. En ik denk, in de geneeskunde in het algemeen, dat patiënten instructies zullen lezen, of naar hun artsen zullen luisteren, en dan zullen ze “tweaken” wat er gezegd wordt en overwegen hoe het in hun leven past.

Ik adviseer veel mensen, meestal vrouwen, over het veranderen van hun levensstijl of diëten om zich aan te passen aan een of ander gezondheidsprobleem. En ik merk hoe belangrijk het is om naar mensen te luisteren, en een manier te vinden om wat voor eis dan ook, in hun leven te integreren. Niet alleen te zeggen “geen suiker meer” enz.

Hoe dan ook, ik weet niet of je het vals spelen noemt of niet, maar ik heb de voorbereiding aangepast en dit is wat ik heb gedaan (zie hieronder). Maar nu? Ik deed mijn eerste dosis van de gesplitste dosis van het Golytely prep-ding om 18:35 uur in Seattle. Nu is het 6 uur later. ZES UUREN. En geen reactie. Niets. Geen kramp, niet gaan, niets. Absoluut niets. Dat is raar. Ik was zo bezorgd over dit hele gebeuren. Ik verwachtte dat ik zou “rennen,” maar “niets!”

Dus, wat heb ik gegeten of hoe heb ik überhaupt vals gespeeld? In het weekend at ik op vrijdag en zaterdag eieren, gewone yoghurt, wit brood, een beetje pindakaas, banaan en appelmoes. Dit is “totaal en compleet” anders dan de manier waarop ik normaal eet. Ik eet nooit een vezelarm dieet, ik eet over het algemeen geen brood, noch banaan. Maar ik deed het…hield het op weinig vezels.

In de loop van zondagmorgen, voor 11 uur, had ik 3 kopjes wei-eiwit drank gemengd met water. Sindsdien had ik allemaal heldere vloeistof, Gatorade, appelsap, witte druivensap, een beetje koffie. Dat is alles wat ik zondag had.

Het is nu maandag, iets na middernacht. Ik weet niet wat er aan de hand is, en ik vraag niet om medisch advies, ik praat gewoon wat en deel het om te zeggen dat ik u bedank voor uw bericht. Ik weet dat veel dokters op bepaalde gebieden werken, maar dan ervaren ze niet altijd wat ze eigenlijk doen.

Ik had een heel goede vriend die arts was. Toch wist hij niets over wat hij moest doen toen bij hem diabetes type 2 werd geconstateerd. Dus moest hij mij vragen wat hij moest eten. Ik snap het wel, alleen omdat een arts een arts is betekent niet dat ze ervaring uit de eerste hand hebben met elke situatie. De kennis die ze hebben, hebben ze op school of via patiënten geleerd, maar niet noodzakelijkerwijs uit de eerste hand.

Dat is het. Bedankt voor uw bericht,

(naam geheimgehouden)

P.S. In de hoop dat er iets gebeurt met de 2e dosis?

Dank je voor de interessante brief! Uit wat je schreef, hoop ik dat de eerste dosis werkte tegen de tijd dat je klaar was voor de tweede dosis en dat alles, eh, “eruit kwam” OK! Het lijkt erop dat je een paar dagen een vezelarm dieet hebt gevolgd in de aanloop naar de behandeling, en de dag voor de behandeling geen echt voedsel hebt gegeten. De voorbereiding zou uiteindelijk moeten werken. Iedereen verwerkt de darmvoorbereiding in een ander tempo. Als uw normale darmgewoonten neigen naar constipatie kan het iets langer duren om de darm te reinigen, maar alleen in zeer extreme gevallen* leidt ernstige constipatie tot een absolute mislukking van de darmpreparatie.

Soms als ik van plan ben een colonoscopie te doen en ik weet dat de patiënt aan de verstopte kant van het spectrum zit, zal ik de patiënt vragen de ochtend voor de procedure een dosis Dulcolax (bisacodyl) van 10 mg in te nemen, enkele uren voordat ik met de vloeibare darmpreparatie begin. Dit zal vaak de darmen “kickstart” en wanneer het tijd is om de echte prep drinken alles werkt veel fijner.

Maar wat als het te laat is? Als je dit leest terwijl je midden in een mogelijk mislukte darmvoorbereiding zit, wanhoop dan niet! Er zijn veel manieren om een darmvoorbereiding te redden en de volgende dag nog steeds een veilige colonoscopie van hoge kwaliteit te hebben. Het hangt allemaal af van het tijdstip waarop je actie onderneemt; als je wacht tot 2 uur voor de procedure is gepland dan ja, het is waarschijnlijk te laat om veel te doen. Maar als je de avond ervoor al problemen hebt, kun je hier helemaal van herstellen en in orde zijn. Dit is wat ik meestal aanraad:

“Ik dronk de eerste dosis van de prep en er gebeurde niets.” Ik zeg meestal tegen patiënten dat ze een paar uur moeten wachten voordat ze in paniek raken. Als je net als de bovenstaande patiënt 6 uur hebt gewacht en er is geen enkele darmactiviteit, dan raad ik je aan om 10 mg bisacodyl via de mond in te nemen, of jezelf een klysma te geven. Als je dat allemaal hebt gedaan en nog steeds niets, dan is het waarschijnlijk tijd om je arts te bellen en om suggesties te vragen.

“Ik dronk de eerste dosis van de prep maar braakte het grootste deel op.” Helaas heeft u dan meer preparaat nodig. Dit vereist meestal een telefoontje naar de arts om het probleem uit te leggen en vaak wordt dan een alternatief preparaat aanbevolen. Bij geselecteerde patiënten zou ik meestal Miralax-preparaat of magnesiumcitraat aanbevelen – beide zijn vrij verkrijgbaar.

“Ik kan de eerste dosis van het preparaat niet drinken omdat het afschuwelijk smaakt! Bah!” Probeer het preparaat in de koelkast te zetten en het zo koud te maken als u kunt verdragen. Veel van de smaak verdwijnt als je de pil echt koelt. U kunt ook uw arts bellen om te zien of een alternatief preparaat voor u een optie is. Uiteindelijk is dit ook een geval van mind-over-matter…het is onaangenaam maar soms moet je het gewoon toch doen!

Wil je meer? Bekijk mijn video over hoe je de colonoscopie op de juiste manier voorbereidt!

“Ik heb beide doses van de voorbereiding gedronken en mijn darmen zijn nog steeds niet helder” Dit is een veelvoorkomend probleem bij sommige darmvoorbereidingen. Het hangt er echt vanaf hoe laat dit gebeurt. Als je de avond ervoor al hebt geprepareerd, dan is er genoeg tijd om de preps te volgen met een fles magnesiumcitraat en een grote hoeveelheid heldere vloeistoffen. Als je merkt dat je de ochtend van de ingreep niet helder bent, kun je nog steeds magnesiumcitraat drinken, maar je moet het ongeveer 4-5 uur voor de geplande aanvang van de ingreep echt opdrinken. Dit geeft het voldoende tijd om effect te hebben en houdt u ook ruim binnen de 2 uur veiligheidsperiode voor de inname van heldere vloeistoffen met betrekking tot het ontvangen van anesthesie. Als het echter bijna zover is (over 2-3 uur) en u bent nog steeds niet helder, dan is de enige echte optie om uzelf een klysma of twee te geven. Je kunt de procedure altijd verzetten als dat nodig is, maar realiseer je dat je de darmpreparatie al hebt gedaan en dat je dus de hele procedure opnieuw moet doen als je een nieuwe afspraak moet maken!

Ik ben blij dat ik kennis uit de eerste hand heb van de darmpreparatie en dat ik mijn patiënten hiermee kan helpen, maar voor alle duidelijkheid: ik zeg niet dat alle gastro-enterologen zich moeten onderwerpen aan de geneugten van een darmpreparatie, alleen maar om te zien hoe het werkt! Als we die logica zouden toepassen op andere specialismen zouden we chirurgen hebben die hun galblaas laten verwijderen alleen voor de ervaring, oncologen die chemotherapie krijgen zonder goede reden, en anesthesisten die experimenteren met een aantal serieuze medicijnen allemaal in de naam van de wetenschap. Waarschijnlijk niet het beste idee (tenzij je het de anesthesisten vraagt…grapje)! Maar ik begrijp wel wat je zegt…het helpt me zeker beter te functioneren als gastro-enteroloog omdat ik aan de andere kant van de scope heb gestaan 🙂

*Extreme gevallen zoals ernstige chronische trage constipatie, eerdere abdominale chirurgie, darmverklevingen, stricturen, of obstructies, opiaat pijnmedicatie gebruik, en patiënten met een voorgeschiedenis van fecale impactie om er een paar te noemen.