De meeste parkieteneigenaars stoppen ermee om vogelkweker te worden. Maar er zijn nog genoeg enthousiastelingen die graag iets willen toevoegen aan de steeds groeiende grasparkietenpopulatie in de wereld. Met het juiste materiaal en de juiste ruimte, kweken parkieten gemakkelijk, en zolang je ze een geschikte omgeving biedt, kun je er meestal op vertrouwen dat de vogels er gewoon mee doorgaan, zonder veel tussenkomst van jou.

Parkieten in een volière hebben de neiging om te paren. Maar veel kwekers – vooral diegenen die vogels kweken voor tentoonstellingen – zijn op zoek naar de magische formule, de twee vogels waarvan de gecombineerde genetische erfenis zal resulteren in de perfecte showvogel. In een gemengd koppel betekent dit dat men Opaline met Opaline, Crested met Crested, enz. moet paren. Als je echter alleen maar kleur en variëteit nastreeft, is het voldoende om ze te laten paren en het zelf te doen.

Als je gekozen koppel parkieten er niet in slaagt zich te binden, kun je dit opvatten als een teken dat je een nieuwe poging moet doen om ze te paren. Geef ze echter een dag of twee voordat je ingrijpt – het komt vaak voor dat een koppel defensief of strijdlustig wordt als ze voor het eerst bij elkaar zijn gezet door een hoopvolle kweker.

Broedseizoen

Papegaaien in het wild broeden tijdens natte lente- en zomerperiodes, wat betekent dat ze in Noord-Europa een groot deel van het jaar in de stemming zijn. Ze hebben ook lang daglicht nodig om het paringsinstinct te stimuleren. In het VK koppelen veel fokkers vogels in november om in het nieuwe jaar nieuwe vogels te laten ringen (d.w.z. een ring om hun poten te laten doen). Dit jaarlijkse ringen wordt in het VK gesynchroniseerd voor 1 januari, en het betekent dat er nieuwe, jonge vogels zijn die klaar zijn voor de voorjaarsshows.

Stimulatie voor broedvogels kan worden geboden door kunstlicht. Ze hebben in deze periode 12 uur per dag licht nodig en de zonneschijn die door de ramen schijnt (als de vogels binnen zitten) is niet genoeg om aan hun vitamine D behoefte te voldoen (zonlicht is een noodzakelijk onderdeel van de vitamine D metabolisatie). U vindt geschikte fluorescentielampen in een gespecialiseerde dierenwinkel – vraag andere kwekers om advies over de beschikbaarheid en de specifieke vereisten van uw kooi of volière.

Fokleeftijd voor een Budgie

Budgy’s zijn fysiek in staat om na zes maanden te broeden, maar mogen dat pas doen als ze ten minste 10 maanden oud zijn. Een jongere vogel zal vaak geen goede ouder zijn. Er is geen haast bij – als ze eenmaal volwassen zijn, kunnen vrouwtjes vier jaar broeden, en mannetjes zes jaar.

Eerst beginnende moeders leggen soms eieren buiten de nestkast. Dit is prima, zolang je het ei maar in de nestkast legt als signaal dat hier de andere gelegd moeten worden. Als ze eenmaal gewend is aan een ei in het knusse nestkastje, zal ze de fout niet herhalen.

Budgie Kweekvoeding

Een gevarieerde en voedzame voeding zou een vast onderdeel moeten zijn van het leven van uw parkieten, en u hoeft het standaard voer tijdens het kweken niet te veranderen. Je moet echter wel zorgen voor een eiwitrijk bijgerecht, zoals eivoer (zie het recept in de Budgie Recepten sectie, hierboven).

Budgie Kweekkooien

Als je veel parkieten houdt, zul je ze persoonlijke ruimte moeten geven voor het broeden. Dit kan in de vorm van compartimenten in een volière, of u kunt het paar in een kweekkooi plaatsen. Deze moet minstens 60 x 40 x 40 cm groot zijn. De kooi moet voorzien zijn van standaard parkietentoebehoren – ten minste twee zitstokken, een mineralenblok, een inktvisbotje, voldoende zaad en vers voer en water, en een nestkastje. De kooi heeft ook twee deuren nodig – een voor toegang (voor uw hand) en de andere om van en naar de nestkast te gaan – als u de vogels in een kooi kweekt, moet deze aan de buitenkant worden bevestigd.

Als de kuikens gespeend zijn (na ongeveer zes weken), moet u ze overbrengen naar een grote kooi, of een apart gedeelte van de volière. Deze moet voorzien zijn van voldoende voedsel, water en zitgelegenheid.

Kweek- of nestkast

Pups hebben holtes nodig om in te paren en te nestelen – iets dat de boomholtes simuleert die ze in het wild verkiezen. Nestkastjes gemaakt van hout zijn een perfecte vervanging. Parkieten zijn minimalistische broeders, en hebben niet veel meer nodig dan een droge vloer om hun eieren op te leggen, bekleed met zacht nestmateriaal (onbehandelde houtkrullen of papiersnippers volstaan).

De vloer van het nestkastje moet een hol gedeelte hebben, om de kuikens houvast te bieden – dit voorkomt de aandoening die bekend staat als gespreide pootjes, die soms optreedt als het kuiken op een harde, vlakke vloer heeft gestaan. (Zie Budgie Splayed Feet, hierboven).

Installeer de dozen in uw volière, of bevestig er een aan de buitenkant van de kooi (afhankelijk van wat van toepassing is). Dit moet zo gebeuren dat het vrouwtje (en later de kuikens) toegang hebben tot de kooi via het open (d.w.z. verwijderde) deurtje.

Schoonmaken nestkastje

Nestkastjes moeten worden schoongemaakt met een oplossing van één deel witte azijn op twee delen water, voordat het parkietvrouwtje erin is gaan zitten.