Compressiekracht is kracht die op een lichaam werkt, waardoor het wordt samengedrukt. De toepassing van een samendrukkingskracht op een voorwerp zorgt ervoor dat het wordt samengedrukt of verdicht. Sommige vaste materialen zoals steen en keramiek zijn bestand tegen zeer grote drukkrachten met zeer weinig meetbare vervorming, waardoor zij een geschikt bouwmateriaal zijn voor de bouw van hoge muren en kolommen.

Elk materiaal ondergaat enige vervorming wanneer het onder druk wordt gezet, ook al is deze onmerkbaar, waardoor de gemiddelde relatieve posities van zijn atomen en moleculen veranderen. De vervorming kan blijvend zijn, of kan ongedaan worden gemaakt wanneer de compressiekrachten verdwijnen. In het laatste geval leidt de vervorming tot reactiekrachten die zich tegen de compressiekrachten verzetten, en deze uiteindelijk in evenwicht kunnen brengen.

De compressiekrachten kunnen in verschillende richtingen worden uitgeoefend; bijvoorbeeld naar binnen langs de randen van een plaat of over het gehele zijoppervlak van een cilinder, om de oppervlakte ervan te verkleinen (biaxiale compressie), of naar binnen over het gehele oppervlak van een lichaam, om het volume ervan te verkleinen.

Het is de kracht die nodig is om een maximale afschermingseffectiviteit te bereiken. Hoe hoger de druk- of compressiekracht, hoe lager de impedantie. Een minimale sluitkracht wordt aanbevolen om een lage oppervlaktecontactweerstand en een goede afscherming te verkrijgen. De minimale sluitkracht is de druk die nodig is om door corrosieve en oxidelagen heen te breken om een laag-weerstandscontact te maken.