Machinegeweer op de Batmobile.

Machinegeweer op de Batwing.

Een tank met vlammenwerper neerschieten terwijl de slechterik hem nog draagt.

Een zware kist naar het hoofd van een handlanger gooien, waardoor hij tegen een stenen muur wordt gesmakt en de dood vindt.

Dit zijn slechts enkele van de ’tactieken’ en gereedschappen die Batfleck gebruikte om zo’n beetje iedereen die hij bevocht in Batman v Superman: Dawn of Justice op gewelddadige wijze te doden. Het klinkt gek dat Batman deze gewelddadige daden zou begaan, maar Zack Snyder vond het noodzakelijk dat hij doodde met als enige doel om hem gruizig en realistisch te maken. Hij gelooft dat een hedendaagse Batman iedereen die hij bestrijdt zou doden zonder wroeging. In een video die op Reddit werd geplaatst, reageerde Snyder als volgt op de vraag waarom Batman in zijn film doodde:

Iemand zegt tegen me ‘Oh Batman heeft een man gedood.’ Ik heb zoiets van ‘Echt waar?’ Ik heb zoiets van ‘Word verdomme wakker’. …ik denk dat ik bedoel, als je eenmaal je maagdelijkheid hebt verloren aan deze klote film en dan tegen me zegt: ‘Oh, mijn superheld zou dat niet doen. Ik heb zoiets van ‘Meen je dat nou’, ik ben er helemaal klaar mee. En het is een cool gezichtspunt. Kijk, ik ben 100% in orde, het is een cool standpunt om te zeggen ‘Mijn helden zijn nog steeds onschuldig. Mijn helden hebben niet gelogen tegen Amerika. Mijn helden hebben geen geld verduisterd van hun bedrijf, mijn helden hebben geen wreedheden begaan. Dat is cool, maar je leeft in een droomwereld, oké?

Snyder mikte op een zeer gebrekkig en realistisch personage, maar dat is Batman niet. Door Batman toe te staan om te doden, negeert Snyder het bronmateriaal en veronachtzaamt hij de enige essentiële regel die hem een interessant personage maakt. De “Niet doden” regel. Dat is wat hem onderscheidt van andere superhelden.

Een Batman die zijn vijanden brandmerkt en doodt, is geen held.

Hij is geen Batman.

Comics

De laatste keer dat Batman in comics doodde, was tussen 1939 en 1940. In die tijd had DC-redacteur Whitney Ellsworth een gesprek met de makers Bob Kane en Bill Finger om hen te vertellen dat Batman nooit meer een pistool mocht gebruiken. De redacteuren dachten dat Batman een moordenaar maken, zijn karakter zou bezoedelen. Kinderen zouden niet mogen opkijken naar vigilante moordenaars en het zou een slecht voorbeeld zijn.

Kane en Finger creëerden een achtergrondverhaal voor Batman waarin ze uitlegden waarom hij stopte met moorden. Ze maakten de beroemde steegjesscène waarin Bruce Wayne’s ouders Thomas en Martha Wayne werden beroofd en neergeschoten door een misdadiger genaamd Joe Chill.

Door deze ene schurkachtige daad ging Bruce niet alleen misdadigers haten, maar ook het concept van de dood. Hij is een man die nooit hersteld is van de dood van zijn ouders. Bruce is diep getraumatiseerd door de dood en zou nooit meer een leven nemen. Vanaf dat moment heeft hij gezworen criminelen te stoppen, zodat anderen nooit de pijn hoeven te doorstaan die hij als kind voelde. Door ze te doden, worden ze bij hun geliefden weggehaald. Bruce zou dit nooit iemand anders laten overkomen, ongeacht de misdaad die de crimineel pleegt. Hij gelooft dat ze gerehabiliteerd kunnen worden. Door ze in leven te houden, krijgen ze de kans om op een dag hun leven te beteren. Hij geeft ze een kans om te veranderen. Een kans die ze nooit zouden krijgen als ze dood waren. Als Batman zou beginnen met moorden, zou dat hem geen haar beter maken dan de criminelen die hij stopt. Commissaris Gordon zou stoppen Batman te helpen, en hem opjagen als de moordenaar die hij is geworden. Al zijn hulpjes zouden hem verlaten en hem overdragen aan de politie. Gotham zou de hoop verliezen en de misdaadcijfers zouden stijgen.

Als Batman ervoor zou kiezen de Joker te doden, zou een ergere schurk zijn plaats innemen.

Als Batman één persoon zou doden, zou hij nooit stoppen, en uiteindelijk zou hij door een andere held moeten worden gestopt om zijn rampage te beëindigen.

Non-Canon Verhalen

Batman heeft niet gedood in de hoofdcontinuïteit van de comics. Er zijn echter tientallen alternatieve verhaallijnen waarin Batman heeft gedood. Bijvoorbeeld The Doom That Came To Gotham, Arkham Asylum: A Serious House on Serious Earth, en de Elseworlds-serie. Deze verhalen vallen buiten de hoofdcontinuïteit, waardoor andere schrijvers alternatieve versies van de held kunnen verkennen.

Je zou kunnen zeggen dat Batman v Superman: Dawn of Justice gewoon weer een alternatieve versie is van een Batman die doodt. Maar als het doden in strijd is met het verhaal, de motivatie van het personage, en komt na het succes van de “No Killing”-regel van The Dark Knight-trilogie, zullen filmbezoekers een probleem hebben met zijn moorddadige rampage.

Batman doodt niet. Dat is wat hem een held maakt waar we allemaal tegen op kunnen kijken. Dat is de versie die we in de bioscoop moeten zien. Canon Batman heeft in de comics sinds 1940 nooit gedood en zal dat ook nooit doen.

Martha

Deze scène in Batman v Superman zou ongelooflijk krachtig zijn geweest als Batman nooit had gedood.

Batman kijkt omlaag naar Superman en werpt dan een blik op zijn speer, zich realiserend wat hij op het punt stond te doen. Hij stond op het punt een man met een moeder te doden. Een moeder die toevallig dezelfde naam heeft als de zijne. Zich realiserend dat hij bijna het leven had genomen van een man met een gezin, gooit Batman de speer zo ver mogelijk weg. Hij pakt Superman’s hand, helpt hem overeind en vraagt hoe hij kan helpen. Hij zegt: “Martha zal vandaag niet sterven,” en rent naar de Batwing om haar te redden.

De beruchte Martha-scène zou eigenlijk heel goed werken als Batman niet eerder in de film al legioenen criminelen had vermoord!

We zouden meeleven met het personage en een schok voelen en vervolgens opluchting als hij de keuze maakt om Superman niet te doden. Helaas heeft hij in de hele film al tientallen mensen vermoord, wat het emotionele gewicht van die scène volledig tenietdoet. Eenmaal aangekomen bij het pakhuis waar Martha Kent vastzit, gaat hij over tot het neermaaien van criminelen met zijn Batwing machinegeweer. Daarna doodt hij ongeveer de helft van hen in een gevecht van man tot man. Hoewel de scène snel en visueel verbluffend is, slaat hij nergens op.

Batman was er zeker van Superman te doden, totdat hij zich realiseerde dat Superman een moeder en een vriendin heeft die om hem geven. Dan doodt hij zonder aarzelen tientallen mannen in een pakhuis, wetende dat ze waarschijnlijk allemaal geliefden hebben.

Als dit een accurate comic was, zou Batman stealth hebben gebruikt, iedereen die in de weg stond hebben uitgeschakeld, en dan Martha hebben gered. Geen slachtoffers en een leven gered.

Sad Superman

Superman die lacht zou geen zeldzaamheid moeten zijn…

Ik begrijp dat dit een “gritty” film is met een serieus onderwerp, maar dit is geen personage waar ik bekend mee ben.

Dit is Superman niet.

Dit zijn een paar verwarrende momenten in de film die volledig voorbijgaan aan Superman’s persoonlijkheid.

Emotieloos

Hij behoudt de hele film in elke situatie dezelfde neutrale uitdrukking. Een bom in de rechtszaal gaat af en Superman staat daar gewoon met een “Welp, dat is net gebeurd” blik op zijn gezicht. Waarom toont hij geen normale menselijke emoties? Hij is niet geschokt of verdrietig over het bloedbad dat net om hem heen is gebeurd. Dan vliegt hij weg en verlaat de plaats van de misdaad. Een stripgetrouwe Superman zou bedroefd zijn geweest over de tientallen doden die hem omringden. Hij zou gebleven zijn en met de politie overlegd hebben over het incident dat plaatsvond. Hij gelooft in waarheid, gerechtigheid en de wet.

Eerste ontmoeting

Wanneer Superman Batman voor de allereerste keer ontmoet, dreigt hij hem op te houden en vertrekt. Hij moet gezien hebben hoe Batman al die mannen vernietigde met zijn op wapens gemonteerde Batmobiel. Superman zou Batman onmiddellijk voor de autoriteiten hebben gesleept op basis van de moorden waarvan hij getuige was.

Het gevecht

Tegen het einde van de film, als de titulaire personages op het punt staan te vechten, doet Superman er veel te lang over om Lex Luthor’s kwade plan uit te leggen. Dit is duidelijk opzettelijk gedaan, zodat Batman genoeg tijd heeft om Superman genoeg pijn te doen om hem kwaad te maken. Hier is de exacte dialoog van Superman voordat ze beginnen te vechten.

“Bruce… alsjeblieft. Ik had het mis. Je moet naar me luisteren. Lex wil dat we…” Superman stapt op een val en vernietigt die. “Je begrijpt het niet. Er is geen tijd meer.” Superman duwt Batman zo’n 50 meter weg zonder af te maken wat hij wilde zeggen. Uiteindelijk landen ze op het dak van een gebouw. Als Superman eindelijk de kans krijgt om het uit te leggen, zegt hij: “Als ik het wilde, was je nu al dood!” Dan vechten ze.

Deze sequentie duurt ongeveer 2 minuten. Superman spreekt opzettelijk langzaam en komt nooit ter zake, zodat Zack Snyder ze kan laten vechten. De film kent nog veel meer van dit soort momenten, maar dit zijn de hoofdpunten die mij en veel andere fans irriteerden.

Playing Catch-up

Warner Bros. wilde Marvel wanhopig inhalen door hun DC-helden versneld samen te brengen in de tweede DCEU-film. Marvel had 5 films nodig om hun personages te ontwikkelen voordat ze The Avengers creëerden. Batman v Superman wilde de Trinity, alle mogelijke toekomstige helden en 3 schurken in één film introduceren. Door meer te focussen op wat komen gaat dan op de film zelf, offerden ze coherente storytelling op.

Nightmare

Hoewel de nachtmerrie-sequentie van Batman best geweldig was, was het redelijk verwarrend. Bruce heeft een voorgevoel van een mogelijke toekomst met een slechte Superman. We zien Parademons in de strijd vliegen en het Darkseid Omega symbool in de aarde gegrift staan. De nachtmerrie benadrukt nog meer de rampspoed die de planeet zou overkomen als Superman zich naar de duistere kant zou keren. We zien hem landen in een grot waar Batman en zijn team gevangen worden gehouden, waarna hij ze doormidden snijdt met heat vision.

De scène was bedoeld voor de opzet van toekomstige films. Helaas lijkt dit minder waarschijnlijk door de massale reacties van fans en de reactie van Warner Bros. door hun DCEU line-up te herzien. Misschien dat de Justice League Snyder Cut de scène zal gebruiken? Tot die tijd is het een zinloos, zij het interessant, moment dat tot nu toe compleet genegeerd is.

Future Flash

Onmiddellijk nadat Bruce wakker wordt uit zijn nachtmerrie, materialiseert een Flash uit de toekomst zich vanuit een portaal om hem te waarschuwen met een cryptische boodschap. Future Flash bevestigt in feite dat Bruce gelijk had over Superman en dat hij Lois Lane om een of andere reden moet vinden. Als je Injustice hebt gelezen of gespeeld: Gods Among Us, dan heb je een goed idee waar dit heen gaat.

Opnieuw introduceert de film een element dat meer vragen dan antwoorden achterlaat. Voorafgaand aan Justice League, hoe kent de Flash Bruce? Waarom was hij in een chique high-tech pak? Waarom scheerde hij zijn potlood snor niet af? Deze specifieke vraag zal misschien nooit beantwoord worden.

Ook dit is weer een verwijzing naar een toekomstige film die misschien nooit het daglicht zal zien.

Wonder Woman

Begrijp me niet verkeerd. Ik hou van Wonder Woman en denk dat Gal Gadot het uitstekend deed met de korte tijd die ze kreeg. Ik ben er vrij zeker van dat als zij er niet in had gezeten, we nooit de grootsheid van Hanz Zimmer’s pakkende Wonder Woman thema hadden kunnen ervaren. Helaas werd de superheldin zonder twijfel in de film gedrongen.

Ze verschijnt alleen om informatie over zichzelf te verwijderen die Lex Luthor in zijn bezit heeft, en helpt dan aan het eind tegen Doomsday te vechten. Haar doel in de ogen van de producenten was om meer konten in de bioscoop te krijgen. Haal Wonder Woman weg en je krijgt nog steeds dezelfde film.

Ja, het was geweldig om de Trinity tegen Doomsday te zien vechten, maar dat had voor een aparte film bewaard moeten worden. Eentje die zich waarschijnlijk alleen op Doomsday zou moeten richten.

Ze had een standalone debuut nodig voordat ze in een team-up zou verschijnen. We weten allemaal wie Wonder Woman is, maar ik garandeer je dat niet iedereen die naar de film ging iets over haar achtergrondverhaal wist. De impact van een Trinity vechtscène had groter kunnen zijn als elk personage eerst een standalone film had gekregen.

Lex Luthor + Doomsday + Darkseid

Voreerst hebben we Jesse Eisenberg als Lex Luthor, wat een van de grootste casting fouten ooit gemaakt moet zijn.

Hij gedraagt zich meer als de Joker of de Riddler in vergelijking met een suave en verfijnde Luthor. Eisenberg is een groot acteur, maar de lijnen die hij kreeg en het karakter dat hij moest uitbeelden is niet de Lex Luthor die we allemaal kennen.

Ik kan nog steeds de scène niet uit mijn hoofd krijgen waarin Luthor langzaam snoep in de mond van een man duwt.

Dan hebben we Doomsday, die te vroeg werd geïntroduceerd, slecht ontworpen, en weggegooid omwille van een cool eindgevecht. Maar meer hierover later.

Ten slotte hebben we een Darkseid setup in de nachtmerrie sequentie en een moederdoos fuseren met Cyborg.

3 grote schurken werden geïntroduceerd in een film! Of dit was studio bemoeienis of Snyder echt wilde al zijn eieren in een mand te zetten.

Overall

Batman v Superman gooit alles op je zo snel dat je nodig hebt om een minuut te nemen om de belangrijkste plot van de film te onthouden.

In plaats van te focussen op de botsende idealen van de personages, waarom ze meestal ruzie maken, creëert Snyder een ingewikkelde mosh pit van gebeurtenissen die leiden tot hun onvermijdelijke confrontatie.

Doomsday

Ik kan niet geloven dat ze het gedaan hebben! Ze hebben Doomsday weggegooid in de tweede DCEU-film! Alsof de film nog niet genoeg aan de hand had.

Too Soon

In de comics offert Superman zichzelf op om de wereld te redden en Doomsday te verslaan. Het duurde 54 jaar aan Superman-strips voordat DC besloot The Death of Superman te maken, maar Warner Bros. had 2 films nodig om hem af te maken, alleen om aan het einde te plagen dat hij nog leefde.

(Spoiler voor degenen die Avengers: Endgame niet hebben gezien)

Het kostte Marvel 11 jaar en 10 verschijningen in films voordat ze Iron Man zijn heldhaftige afscheid gaven met de iconische snap om Thanos te verslaan. Tot nu toe lijkt het erop dat Tony Stark voorgoed dood is. Geen tease naar zijn terugkeer, geen plot voor de wederopstanding, niets. Tony Stark komt misschien nog terug in flashbacks voor toekomstige Marvel-films, maar tot nu toe is hij er niet meer.

Doomsday duikt op en doodt Superman in zijn tweede film. Hij sterft in een wereld waar het lijkt alsof de helft van de bevolking hem haat omdat hij een alien is. Het publiek kent Superman nog maar heel kort, dus zijn dood heeft geen impact. We weten dat hij terugkomt om twee redenen.

1. Het vuil op Superman’s kist begon te drijven aan het eind van de film.
2. Justice League werd aangekondigd. Je kunt geen Justice League-film hebben zonder Superman.

Doomsday is een iconische Superman-schurk die bekend staat als de enige die Superman daadwerkelijk in een gevecht heeft verslagen. Zijn overweldigende kracht en wreedheid leidde tot het brute pak slaag van onze Man van Staal in The Death of Superman. Een held wiens verhalen al jaren worden gelezen.

In Funeral for a Friend rouwen superhelden van over de hele wereld om hem in een van de meest tranentrekkende begrafenisscènes die ik ooit heb meegemaakt.

De DCEU had Superman op zijn minst 2 solofilms en 2 team-up films moeten geven voordat hij Doomsday introduceerde. De impact zou groter zijn geweest als het publiek had geloofd dat de laatste zoon van Krypton echt weg was. Breng hem dan terug in een derde film als een verrassing om Doomsday voor eens en voor altijd te verslaan.

Ninja Turtle

De eerste keer dat Doomsday onze aanwezigheid sierde, was in de tweede trailer. Ik had het vreemde gevoel dat ik hem ergens eerder had gezien. Toen herinnerde ik me een tekenfilm die ik als kind zag, genaamd Teenage Mutant Ninja Turtles.

Toen drong het tot me door. Ze negeerden het originele karakterontwerp uit de strips voor een generieke grijze reus met baby spikes rond zijn lichaam. Het schepsel leek geleidelijk aan sterker te worden, maar het evolueerde nooit naar zijn tegenhanger uit de stripboeken. Zoals te zien is in de afbeelding hierboven, is de afbeelding rechts veel angstaanjagender dan de linker.

De reden voor de weergave van het monster in de film is te wijten aan de manier waarop het werd gemaakt. Lex Luthor gebruikte Zod’s lijk als blauwdruk voor de vorming van Doomsday.

Dus technisch gezien is Zod Doomsday…

Dit is niet Doomsday.

De beslissing om zijn achtergrondverhaal weg te gooien en het in een laatste gevechtsscène te schuiven omwille van spektakel was een verspilling van een goed verhaal.

Als je Doomsday goed gedaan wilt zien, kijk dan naar de animatiefilm The Death of Superman uit 2018 en het vervolg Reign of the Supermen. Deze verhalen zijn trouw aan het originele stripboek en geven Doomsday nauwkeurig weer zoals hij in een live-actionfilm had moeten worden geportretteerd.

Conclusie

Ik wilde het al heel lang hebben over mijn grieven over deze film.

De regisseur, producenten, en Warner Bros. studio’s als geheel verpestten wat een geweldige film had kunnen zijn.

Slechte besluitvorming, de drang om Marvel te verslaan, en een complete veronachtzaming van wat onze helden geweldig maakte in de comics leidde tot de huidige staat van de franchise. Batman v Superman: Dawn of Justice liet zien dat ze echt niet wisten hoe ze moesten doen wat Marvel de afgelopen 12 jaar heeft gedaan.

Misschien hadden ze beter wat Marvel-films kunnen kijken? Dat zou ze tenminste leren hoe ze karakters op de juiste manier moeten introduceren en een gedeeld universum moeten opbouwen.

Batman v Superman is het perfecte voorbeeld van hoe je een superheldenfilm niet moet doen.