Bergen zijn al sinds het begin van de mensheid een bron van verwondering, avontuur, ontberingen en levensonderhoud. Ze hebben epische namen gekregen die ontzag en respect afdwingen, zoals Aconcagua (“schildwacht van steen”) en Mawenzi (“de verfrommelde, gekartelde, gebrokene”). De hoogste berg op aarde is Mount Everest in de Himalaya in Azië, met een hoogte van 29.035 voet. De Engelse naam Everest is afkomstig van Sir George Everest, een Britse landmeter en geograaf die van 1830 tot 1843 landmeter-generaal van India was. Hij had bezwaar tegen de vernoeming omdat hij Everest zelf nooit had gezien of verkend. De Nepalezen noemen het Sagarmatha, wat “voorhoofd van de hemel” betekent. De Tibetaanse bevolking noemt hem Chomolungma, wat “godin moeder van de bergen” betekent.

De hoogste berg in de Melkweg laat Mount Everest met schaamte achter zich. Olympus Mons is een zeer grote schildvulkaan op de planeet Mars, met een hoogte van 69.841 voet! “Olympus Mons” is Latijn voor “berg Olympus”, de woonplaats van de goden in de Griekse mythologie. Nog grootser is Rheasilvia op de asteroïde Vesta, de hoogste bekende berg in het zonnestelsel. Hij rijst 14 mijl hoog op uit het midden van een kolossale krater. Rheasilvia is genoemd naar Rhea Silvia, een mythologische Vestaalse maagd en moeder van de stichters van Rome, Romulus en Remus.