De huwelijksinzegening is een prachtig moment in de katholieke huwelijksceremonie. Het vindt plaats nadat bruid en bruidegom hun instemming hebben uitgewisseld en dus man en vrouw zijn geworden. In deze zegening bidt de celebrant (priester of diaken) voor het gehuwde paar en vraagt dat God hen speciale genaden schenkt, waaronder trouw, de zegen van kinderen en een lang leven samen. Het gebed is gevuld met bijbelse toespelingen, die helemaal teruggaan tot het boek Genesis en de beschrijving daarin van de manier waarop God het universum schiep en de eerste man en vrouw samenbracht om “één vlees” te zijn.

In de huwelijksliturgie vindt de Huwelijkszegen plaats nadat het paar elkaars huwelijksgeloften heeft uitgewisseld en elkaar ringen heeft gegeven. Als het huwelijk in de mis wordt voltrokken, vindt de zegening plaats nadat het Onze Vader is gezegd of gezongen. De huwelijkszegen maakt ook deel uit van de ceremonie wanneer het huwelijk zonder mis plaatsvindt en bij het huwelijk tussen een katholiek en een niet-christen (al bestaat in deze laatste ceremonie de mogelijkheid het te vervangen door een korter gebed).

De woorden van de huwelijkszegen zijn de moeite van het overdenken waard, niet alleen voor verloofde paren die zich op hun huwelijk voorbereiden, maar ook voor gehuwde paren in elk stadium. Er zijn drie versies van het gebed waaruit men kan kiezen in de Orde van de Huwelijksviering; de eerste is hier weergegeven.

De huwelijkszegen

O God, die door uw machtige kracht
alle dingen uit het niets hebt geschapen,
en, toen u
het begin van het heelal had ingesteld,
man en vrouw hebt gevormd naar uw evenbeeld,
de vrouw maakte U tot een onafscheidelijke partner van de man,
zodat zij niet langer twee, maar één vlees zouden zijn,
en leerde dat wat U één
hebt willen maken, nooit verdeeld mag worden;

O God, die de band van het huwelijk heeft ingewijd
door zo’n groot mysterie
dat U in het huwelijksverbond een voorafschaduwing
hebt gemaakt van het Sacrament van Christus en zijn Kerk;

O God, door wie de vrouw met de man is verbonden
en de gemeenschap die zij in den beginne hadden
begiftigd is met de enige zegen
die niet verloren is gegaan door de erfzonde
noch weggewassen door de zondvloed.

Zie nu met gunst deze uw dienaren,
die in het huwelijk verbonden zijn,
die vragen door uw zegen gesterkt te worden.
Stort op hen de genade van de Heilige Geest
en giet uw liefde in hun harten,
opdat zij trouw mogen blijven in het Huwelijksverbond.

Mag de genade van liefde en vrede
in uw dochter blijven,
en laat haar altijd het voorbeeld volgen van die heilige vrouwen
wier lof in de Schriften bezongen wordt.

Moge haar man haar zijn hart toevertrouwen,
zodat hij, haar erkennend als zijn gelijke
en zijn mede-erfgenaam van het leven der genade,
haar de eer moge bewijzen
en haar altijd moge koesteren
met de liefde die Christus voor zijn Kerk heeft.

En nu, Heer, smeken wij u:
mogen deze uw dienaren
vast blijven houden aan het geloof en uw geboden bewaren;
eengemaakt naar het vlees,
mogen zij onberispelijk zijn in alles wat zij doen;
en met de kracht die uitgaat van het Evangelie,
mogen zij voor allen waarachtig getuigen van Christus;
(mogen zij gezegend worden met kinderen,
en zich deugdzame ouders tonen,
die leven om de kinderen van hun kinderen te zien.

En geef dat zij,
samen eindelijk de volheid van jaren bereikend
waarop zij hopen,
het leven van de gezegenden mogen bereiken
in het Koninkrijk der hemelen.
Door Christus onze Heer.

Amen.

Noot: de woorden tussen haakjes kunnen worden weggelaten als de omstandigheden dat suggereren, bijvoorbeeld als de bruid en bruidegom gevorderd zijn in jaren.