Foto: alikemalkarasu / E+ / Getty Images Plus
Een van de meest voorkomende zoektermen op SkinCancer.org is: “Kan ik mijn huidkanker met rust laten?” Twee van onze artsen-deskundigen geven antwoord op de vraag waarom, als je gediagnosticeerd bent met een huidkanker, tijd van essentieel belang is.
Timing is van cruciaal belang bij de behandeling van huidkanker, maar is dat bij sommige soorten meer het geval dan bij andere? Laten we beginnen met het minder voorkomende, maar gevaarlijker type: melanoom.
Leonard H. Goldberg, MD: Hoewel er verschillende stadia zijn om melanomen te beoordelen, vallen ze in principe in twee hoofdcategorieën als het gaat om timing: voordat ze metastaseren (uitzaaien) en nadat ze metastaseren. Als je ze wegsnijdt voor ze uitzaaien, is er een goede kans dat de patiënt geneest. Als je ze pakt nadat ze uitgezaaid zijn, is het een heel ander spel. En je kunt het cruciale moment waarop dat melanoom van de ene categorie in de andere verandert, niet voorspellen. Het is als gokken met je leven.
Als je iemand ziet en melanoom vermoedt, hint je er dan op, of wacht je altijd op de biopsieresultaten?
Dr. Karen: Ik zinspeel er wel op. Ik wil niet iemands dag of weekend verpesten als ik het mis zou kunnen hebben, maar tegelijkertijd vind ik het niet juist dat een patiënt absoluut gevloerd is als de diagnose melanoom wordt gesteld. Ik spreek mijn bezorgdheid uit en motiveer waarom de biopsie onmiddellijk moet worden gedaan. Ik doe de biopsie die dag, en ik zou de patiënt dit nooit laten uitstellen. Als de diagnose bevestigd is, is het doel om het zo snel mogelijk te behandelen.
Dr. Goldberg: Ik zeg tegen de patiënt, “Ik moet dit verwijderen. Het is een verdachte gepigmenteerde laesie (wat betekent dat het donker van kleur is), en het moet weg.” De meeste melanomen zijn gepigmenteerd. De zeldzame die niet gepigmenteerd zijn, zijn de nachtmerrie van de dermatoloog, omdat ze op iets goedaardigs kunnen lijken. Tegen de tijd dat je erachter komt dat het een melanoom is, kun je de wedstrijd al verloren hebben.
Uit een recente studie bleek dat melanoompatiënten die binnen 30 dagen na de biopsie werden behandeld, een beter resultaat hadden dan degenen die wachtten. Wachten verhoogde het risico op overlijden.
Hoe zit het met de timing bij basaalcelcarcinomen (BCC’s), de meest voorkomende vorm van huidkanker?
Dr. Goldberg: Als het een basaalcelcarcinoom is, komt het los. Ik zou nooit wachten met behandelen, want tumoren groeien de hele tijd – soms langzaam, maar niet altijd. Ik heb een studie gedaan waaruit bleek dat de tijd tussen het moment waarop iemand voor het eerst wordt gediagnosticeerd en het moment waarop je de huidkanker verwijdert, een enorm verschil maakt. Overlijden aan BCC is uiterst zeldzaam, maar grote kunnen je gezicht ontsieren, je beweging en functie beïnvloeden – en grote littekens achterlaten.
Dr. Karen: Ja, mensen hebben de neiging om te denken dat omdat BCCs langzaam groeien, ze kunnen wachten met behandelen, of het zelfs afblazen. Voor diegenen die een hoog eigen risico hebben, zijn de kosten vaak een factor. Vroegtijdige opsporing door regelmatig huidonderzoek kan de behandeling echter minimaal houden en de kosten zo laag mogelijk.
Als u wacht tot een BCC hinderlijk wordt, cosmetisch of symptomatisch (bijvoorbeeld als het vaak bloedt), is het een veel grotere zaak om op dat moment te behandelen. BCCs hebben vaak “wortels” onder de huid, dus wat er onder het oppervlak zit kan groter zijn dan je op het eerste gezicht zou zeggen. De operatie om die te verwijderen kan veel meer ontsierend zijn.
Hoe reageert u op een patiënt die smeekt om te mogen wachten met de operatie voor een BCC tot na een grote gebeurtenis? Bijvoorbeeld: “Mijn dochter gaat over een maand trouwen. Kunnen we deze operatie aan mijn gezicht daarna doen?”
Dr. Karen: Dat is moeilijk te zeggen, want niet alle BCC’s zijn gelijk. Ik zou het altijd liever vroeger dan later behandelen, omdat het onder de huid kan groeien, met als gevolg een veel groter litteken dan we zouden verwachten. Maar als je een belangrijke levensgebeurtenis hebt waar je het voor moet uitstellen, en je wilt een maand of twee wachten omdat de bruiloft van je dochter eraan komt, dan is dat misschien acceptabel voor een BCC. Maar niet voor een melanoom, waar we het eerder over hadden, of een plaveiselcelcarcinoom (zie hieronder). U moet altijd onder behandeling van een arts zijn, en als die laesie snel groeit, moet u niet wachten.
E staat voor Evolving – Een melanoom, zoals hierboven, kan in enkele maanden tijd naar buiten, naar boven en naar binnen groeien.
Hoe zit het met plaveiselcelcarcinoom (SCC), de op een na meest voorkomende vorm van huidkanker? Kunnen patiënten die een tijdje met rust laten?
Dr. Goldberg: Het eenvoudige antwoord is nee. Men scheert basaalcel- en plaveiselcelcarcinomen over één kam als “nonmelanoma skin cancers”, maar daarmee bewijst men ze een slechte dienst. Ze zijn niet hetzelfde. Ik verlies twee patiënten per jaar aan gevorderde plaveiselcelcarcinomen. Hoewel het moeilijk is om exacte cijfers te krijgen omdat tumorregisters SCC’s niet bijhouden, suggereren de laatste cijfers dat in 2021 meer dan twee keer zoveel mensen (meer dan 15.000) zullen sterven aan SCC in de VS dan aan melanoom (7.180). Met SCC’s wachten we niet.
Mijn neef vroeg mijn advies over een vriend die in Zuid-Afrika woont en bij wie een SCC op zijn hoofdhuid was geconstateerd. Ik zei tegen mijn neef: “Zeg hem dat hij morgen op het vliegtuig stapt en naar mij toe komt. Ik zal voor hem zorgen, ik zal het verwijderen en hij zal een goed leven hebben.” In plaats daarvan wachtte de man, ging toen naar een dokter in Zuid Afrika en werd behandeld met bestraling. De kanker kwam terug, en was uitgezaaid naar de schedel. Binnen twee jaar was hij dood.
Dr. Karen: SCC’s kunnen uitzaaien naar de plaatselijke lymfeklieren, zelfs naar sommige organen, en kunnen dodelijk worden. Gelukkig is het zeldzaam. De mensen die het meeste risico lopen om te sterven aan SCC zijn de zeer oude of degenen van wie het immuunsysteem wordt onderdrukt als gevolg van antirejectiemedicijnen na een transplantatie, of patiënten die immunosuppressieve medicatie gebruiken voor hun psoriasis, artritis psoriatica of andere aandoeningen. Maar het kan ook bij anderen gebeuren.
Dr. Goldberg: Wees je bewust van laesies die pijnlijk zijn of gepaard gaan met gevoelloosheid of andere neurologische symptomen. Dat kan een rode vlag zijn dat het dicht bij een zenuw is gekomen of een zenuw is binnengedrongen, en je wilt dat echt laten onderzoeken. Het kan een teken zijn van invasieve huidkanker. Mijn beste advies in het algemeen? Behandel huidkanker in een vroeg stadium.
Gelden dezelfde regels voor oudere mensen?
In sommige nieuwsartikelen wordt gesuggereerd dat oudere mensen overbehandeld worden voor huidkanker die misschien langzaam groeit en hen waarschijnlijk nooit zal doden. Maar hoe rechtvaardigt u het niet behandelen van iemand met huidkanker?
Dr. Goldberg: Ik zeg nooit tegen iemand dat hij of zij te oud is voor behandeling van huidkanker. Als ze niet behandeld worden, kunnen tumoren groeien, zweren, bloeden en geïnfecteerd en pijnlijk worden. Dat wordt een probleem voor de patiënt, de familie en de verzorgers. Ik heb ontdekt dat het verwijderen van deze tumoren veilig en effectief is – en een opluchting voor iedereen.
Dr. Karen: Ik ben voorstander van behandelen, en dit is niet onderhandelbaar als het gaat om melanoom. Het is veel minder erg om een huidkanker te behandelen als hij klein en geneesbaar is, dan om hem te laten groeien, waarbij de behandeling veel uitgebreider kan zijn en tot complicaties kan leiden. Als de patiënt in redelijke gezondheid verkeert en naar redelijke verwachting drie tot vijf jaar of langer zal leven, zou ik de meeste huidkankers agressief behandelen.
Als de levensverwachting van een persoon tussen twee en vijf jaar ligt, hebben we meestal een openhartig gesprek over alle opties. Maar over het algemeen sta ik ook bij die patiënten aan de kant van behandelen. Behandeling kan de kwaliteit van leven verbeteren.
Als een patiënt ernstige gezondheidsproblemen heeft en een levensverwachting van minder dan twee jaar, dan moet je een discussie hebben met de familie. Dan kan het moeilijk zijn om de behandeling van een basaalcelcarcinoom bij die patiënten te rechtvaardigen. Als het een plaveiselcelcarcinoom is, is het lastig. Ik zou het liever behandelen, maar als de persoon te ziek is om een chirurgische ingreep te ondergaan, wil de persoon of de familie dat misschien niet riskeren. Maar ik vind het nog steeds moeilijk om mensen niet te behandelen.
Dr. Goldberg: Ik heb veel 90-jarige patiënten behandeld en ook honderdjarigen en twee patiënten van 104 jaar. Mensen leven langer en gezonder. Het is bijna onmogelijk te voorspellen wanneer iemand zal overlijden. Uit gegevens blijkt dat ouderen die voor huidkanker worden behandeld een betere levensduur hebben.
Leonard H. Goldberg, MD, is een leider in Mohs micrografische chirurgie bij DermSurgery Associates in Houston, en auteur van meer dan 200 publicaties over het onderwerp. Hij is staflid van het Houston Methodist Hospital, en vice-voorzitter van The Skin Cancer Foundation.
Julie K. Karen, MD, is Mohs-chirurg en gespecialiseerd in de diagnose en behandeling van huidkanker bij CompleteSkinMD in New York City. Ze is ook klinisch assistent-professor bij de Ronald O. Perelman-afdeling Dermatologie van NYU Langone Medical Center.
*Laatst bijgewerkt: Januari 2021
117 aandelen
Leonard H. Goldberg, MD: Hoewel er verschillende stadia zijn om melanomen te beoordelen, vallen ze in principe in twee hoofdcategorieën als het gaat om timing: voordat ze metastaseren (uitzaaien) en nadat ze metastaseren. Als je ze wegsnijdt voor ze uitzaaien, is er een goede kans dat de patiënt geneest. Als je ze pakt nadat ze uitgezaaid zijn, is het een heel ander spel. En je kunt het cruciale moment waarop dat melanoom van de ene categorie in de andere verandert, niet voorspellen. Het is als gokken met je leven.
Als je iemand ziet en melanoom vermoedt, hint je er dan op, of wacht je altijd op de biopsieresultaten?
Dr. Karen: Ik zinspeel er wel op. Ik wil niet iemands dag of weekend verpesten als ik het mis zou kunnen hebben, maar tegelijkertijd vind ik het niet juist dat een patiënt absoluut gevloerd is als de diagnose melanoom wordt gesteld. Ik spreek mijn bezorgdheid uit en motiveer waarom de biopsie onmiddellijk moet worden gedaan. Ik doe de biopsie die dag, en ik zou de patiënt dit nooit laten uitstellen. Als de diagnose bevestigd is, is het doel om het zo snel mogelijk te behandelen.
Dr. Goldberg: Ik zeg tegen de patiënt, “Ik moet dit verwijderen. Het is een verdachte gepigmenteerde laesie (wat betekent dat het donker van kleur is), en het moet weg.” De meeste melanomen zijn gepigmenteerd. De zeldzame die niet gepigmenteerd zijn, zijn de nachtmerrie van de dermatoloog, omdat ze op iets goedaardigs kunnen lijken. Tegen de tijd dat je erachter komt dat het een melanoom is, kun je de wedstrijd al verloren hebben.
Uit een recente studie bleek dat melanoompatiënten die binnen 30 dagen na de biopsie werden behandeld, een beter resultaat hadden dan degenen die wachtten. Wachten verhoogde het risico op overlijden.
Hoe zit het met de timing bij basaalcelcarcinomen (BCC’s), de meest voorkomende vorm van huidkanker?
Dr. Goldberg: Als het een basaalcelcarcinoom is, komt het los. Ik zou nooit wachten met behandelen, want tumoren groeien de hele tijd – soms langzaam, maar niet altijd. Ik heb een studie gedaan waaruit bleek dat de tijd tussen het moment waarop iemand voor het eerst wordt gediagnosticeerd en het moment waarop je de huidkanker verwijdert, een enorm verschil maakt. Overlijden aan BCC is uiterst zeldzaam, maar grote kunnen je gezicht ontsieren, je beweging en functie beïnvloeden – en grote littekens achterlaten.
Dr. Karen: Ja, mensen hebben de neiging om te denken dat omdat BCCs langzaam groeien, ze kunnen wachten met behandelen, of het zelfs afblazen. Voor diegenen die een hoog eigen risico hebben, zijn de kosten vaak een factor. Vroegtijdige opsporing door regelmatig huidonderzoek kan de behandeling echter minimaal houden en de kosten zo laag mogelijk.
Als u wacht tot een BCC hinderlijk wordt, cosmetisch of symptomatisch (bijvoorbeeld als het vaak bloedt), is het een veel grotere zaak om op dat moment te behandelen. BCCs hebben vaak “wortels” onder de huid, dus wat er onder het oppervlak zit kan groter zijn dan je op het eerste gezicht zou zeggen. De operatie om die te verwijderen kan veel meer ontsierend zijn.
Hoe reageert u op een patiënt die smeekt om te mogen wachten met de operatie voor een BCC tot na een grote gebeurtenis? Bijvoorbeeld: “Mijn dochter gaat over een maand trouwen. Kunnen we deze operatie aan mijn gezicht daarna doen?”
Dr. Karen: Dat is moeilijk te zeggen, want niet alle BCC’s zijn gelijk. Ik zou het altijd liever vroeger dan later behandelen, omdat het onder de huid kan groeien, met als gevolg een veel groter litteken dan we zouden verwachten. Maar als je een belangrijke levensgebeurtenis hebt waar je het voor moet uitstellen, en je wilt een maand of twee wachten omdat de bruiloft van je dochter eraan komt, dan is dat misschien acceptabel voor een BCC. Maar niet voor een melanoom, waar we het eerder over hadden, of een plaveiselcelcarcinoom (zie hieronder). U moet altijd onder behandeling van een arts zijn, en als die laesie snel groeit, moet u niet wachten.
E staat voor Evolving – Een melanoom, zoals hierboven, kan in enkele maanden tijd naar buiten, naar boven en naar binnen groeien.
Hoe zit het met plaveiselcelcarcinoom (SCC), de op een na meest voorkomende vorm van huidkanker? Kunnen patiënten die een tijdje met rust laten?
Dr. Goldberg: Het eenvoudige antwoord is nee. Men scheert basaalcel- en plaveiselcelcarcinomen over één kam als “nonmelanoma skin cancers”, maar daarmee bewijst men ze een slechte dienst. Ze zijn niet hetzelfde. Ik verlies twee patiënten per jaar aan gevorderde plaveiselcelcarcinomen. Hoewel het moeilijk is om exacte cijfers te krijgen omdat tumorregisters SCC’s niet bijhouden, suggereren de laatste cijfers dat in 2021 meer dan twee keer zoveel mensen (meer dan 15.000) zullen sterven aan SCC in de VS dan aan melanoom (7.180). Met SCC’s wachten we niet.
Mijn neef vroeg mijn advies over een vriend die in Zuid-Afrika woont en bij wie een SCC op zijn hoofdhuid was geconstateerd. Ik zei tegen mijn neef: “Zeg hem dat hij morgen op het vliegtuig stapt en naar mij toe komt. Ik zal voor hem zorgen, ik zal het verwijderen en hij zal een goed leven hebben.” In plaats daarvan wachtte de man, ging toen naar een dokter in Zuid Afrika en werd behandeld met bestraling. De kanker kwam terug, en was uitgezaaid naar de schedel. Binnen twee jaar was hij dood.
Dr. Karen: SCC’s kunnen uitzaaien naar de plaatselijke lymfeklieren, zelfs naar sommige organen, en kunnen dodelijk worden. Gelukkig is het zeldzaam. De mensen die het meeste risico lopen om te sterven aan SCC zijn de zeer oude of degenen van wie het immuunsysteem wordt onderdrukt als gevolg van antirejectiemedicijnen na een transplantatie, of patiënten die immunosuppressieve medicatie gebruiken voor hun psoriasis, artritis psoriatica of andere aandoeningen. Maar het kan ook bij anderen gebeuren.
Dr. Goldberg: Wees je bewust van laesies die pijnlijk zijn of gepaard gaan met gevoelloosheid of andere neurologische symptomen. Dat kan een rode vlag zijn dat het dicht bij een zenuw is gekomen of een zenuw is binnengedrongen, en je wilt dat echt laten onderzoeken. Het kan een teken zijn van invasieve huidkanker. Mijn beste advies in het algemeen? Behandel huidkanker in een vroeg stadium.
Gelden dezelfde regels voor oudere mensen?
In sommige nieuwsartikelen wordt gesuggereerd dat oudere mensen overbehandeld worden voor huidkanker die misschien langzaam groeit en hen waarschijnlijk nooit zal doden. Maar hoe rechtvaardigt u het niet behandelen van iemand met huidkanker?
Dr. Goldberg: Ik zeg nooit tegen iemand dat hij of zij te oud is voor behandeling van huidkanker. Als ze niet behandeld worden, kunnen tumoren groeien, zweren, bloeden en geïnfecteerd en pijnlijk worden. Dat wordt een probleem voor de patiënt, de familie en de verzorgers. Ik heb ontdekt dat het verwijderen van deze tumoren veilig en effectief is – en een opluchting voor iedereen.
Dr. Karen: Ik ben voorstander van behandelen, en dit is niet onderhandelbaar als het gaat om melanoom. Het is veel minder erg om een huidkanker te behandelen als hij klein en geneesbaar is, dan om hem te laten groeien, waarbij de behandeling veel uitgebreider kan zijn en tot complicaties kan leiden. Als de patiënt in redelijke gezondheid verkeert en naar redelijke verwachting drie tot vijf jaar of langer zal leven, zou ik de meeste huidkankers agressief behandelen.
Als de levensverwachting van een persoon tussen twee en vijf jaar ligt, hebben we meestal een openhartig gesprek over alle opties. Maar over het algemeen sta ik ook bij die patiënten aan de kant van behandelen. Behandeling kan de kwaliteit van leven verbeteren.
Als een patiënt ernstige gezondheidsproblemen heeft en een levensverwachting van minder dan twee jaar, dan moet je een discussie hebben met de familie. Dan kan het moeilijk zijn om de behandeling van een basaalcelcarcinoom bij die patiënten te rechtvaardigen. Als het een plaveiselcelcarcinoom is, is het lastig. Ik zou het liever behandelen, maar als de persoon te ziek is om een chirurgische ingreep te ondergaan, wil de persoon of de familie dat misschien niet riskeren. Maar ik vind het nog steeds moeilijk om mensen niet te behandelen.
Dr. Goldberg: Ik heb veel 90-jarige patiënten behandeld en ook honderdjarigen en twee patiënten van 104 jaar. Mensen leven langer en gezonder. Het is bijna onmogelijk te voorspellen wanneer iemand zal overlijden. Uit gegevens blijkt dat ouderen die voor huidkanker worden behandeld een betere levensduur hebben.
Leonard H. Goldberg, MD, is een leider in Mohs micrografische chirurgie bij DermSurgery Associates in Houston, en auteur van meer dan 200 publicaties over het onderwerp. Hij is staflid van het Houston Methodist Hospital, en vice-voorzitter van The Skin Cancer Foundation.
Julie K. Karen, MD, is Mohs-chirurg en gespecialiseerd in de diagnose en behandeling van huidkanker bij CompleteSkinMD in New York City. Ze is ook klinisch assistent-professor bij de Ronald O. Perelman-afdeling Dermatologie van NYU Langone Medical Center.
*Laatst bijgewerkt: Januari 2021