De meeste slangen in Noord-Texas zijn nuttig en niet gevaarlijk. Jongen, dat is moeilijk te verkopen, maar laat het me proberen.

Zelfs de gevaarlijke slangen zijn glad, niet slijmerig, en ze spugen niet naar je met duivelse tongen. Slangen ruiken met hun tong door het verzamelen van geuren en kleine organismen.

De good-guy slangen omvatten maar zijn niet beperkt tot de oostelijke hognoseslang, Texas bruine slang, Texas rattenslang, ruwe groene slang, kousenbandslang, melkslang, bullsnake, koningsslang, indigo slang, zwarte racer, waterslang, blinde slang en koetswhip.

De slangen om het minst bang voor te zijn omvatten de mooie ruwe groene slangen en melkslangen. Ruw groene slangen zijn dun, glad en groen vervagend naar geel met een witte buik. Ze verstoppen zich vaak in bomen en struiken en eten vooral krekels, sprinkhanen, kleine kikkers en spinnen. Je kunt met ze spelen, en ze zullen niet eens proberen je te bijten.

De melkslang (een kleine koningsslang) is een andere die zonder gevaar kan worden gehanteerd. Ze eten gewoonlijk naaktslakken, insecten, krekels, wormen, hagedissen (vooral skinken) en knaagdieren. Ja, ze lijken een beetje op de gevaarlijke koraalslangen – daar kom ik zo op.

Er zijn vier giftige slangen in Texas: koraalslangen, copperheads, watermocassins (ook wel cottonmouths genoemd) en ratelslangen. En ja, ze zijn gevaarlijk.

Koraalslangen zijn schuw en worden zelden gezien, maar zijn felgekleurd met rode, gele en zwarte banden. Ze hebben een kleine bek en zijn niet agressief. Bijtwonden zijn gevaarlijk maar zeer zeldzaam. De vriendelijke melkslangen hebben soortgelijke kleuren in verschillende volgorde. Het rijmpje “rood en geel doden een kerel” kan je helpen herinneren dat de rode en gele kleuren van de koraalslang elkaar raken, maar de ongevaarlijke melkslang heeft rood dat zwart raakt. “Rood en zwart, gif ontbreekt.”

Koperkop slangen hebben banden van grijs en/of bruin met een koperkleurige kop. Ze gaan op in lommerrijke gebieden en zijn moeilijk te zien. Copperheads bijten eerder dan dat ze toeslaan. Omdat ze zo goed gecamoufleerd zijn, worden ze meestal gebeten als u ze per ongeluk aanraakt.

Watermocassins komen voor in moerassen, moerassen, vijvers, meren, sloten en kanalen. Ze komen minder vaak voor dan de ongevaarlijke waterslangen die langer en slanker zijn. Bij bedreiging laten ze hun hoektanden zien, en hun mond is wit, vandaar de bijnaam cottonmouth.

Tien soorten ratelslangen komen in Texas voor, volgens Texas Parks & Wildlife. Ze “ratelen” meestal voordat ze toeslaan, maar als ze totaal verrast zijn, kunnen ze toeslaan voordat ze ratelen. De meeste ratelslangen zijn ’s nachts actief, wanneer ze jagen op prooien zoals muizen, ratten en konijnen.

Gelukkig voor ons hier in Noord-Texas, komen de dodelijke slangen meer voor in andere delen van de staat. Als gevolg daarvan, hebben we zelden waarnemingen van de gevaarlijke slangen. Als algemene regel geldt dat ongevaarlijke slangen langer en dunner zijn, de slechteriken korter en dikker. Mensen raken vaak gewond wanneer zij slangen proberen te doden of wanneer zij in angst wegrennen. Dus blijf kalm, leer de gevaarlijke slangen te herkennen, en loop langzaam weg.