De Advanced Capability Extended Range Mortar (ACERM) brengt draagbare vuurkracht op een geheel nieuw niveau, waarbij een van de nederigste infanteriewapens wordt omgevormd tot een van de krachtigste.
De mortier is een mechanisch eenvoudig apparaat – niet veel meer dan een buis met een slagpin – en het ontwerp is weinig veranderd ten opzichte van de 81 mm mortieren uit de Tweede Wereldoorlog. Terugslag wordt geabsorbeerd door de grond, dus het wapen heeft niet de complexe mechanismen van andere artillerie nodig. Een bemanning kan er 15 per minuut afvuren, genoeg om infanterie-aanvallen op te breken. De mortier is effectief tegen doelen in loopgraven of achter dekking.
De mortier is altijd het favoriete stuk geschut van de infanterist geweest. Dat komt deels door de eenvoud, en deels omdat ze op bataljonsniveau en lager worden bestuurd. In tegenstelling tot de zwaardere artillerie, zijn ze beschikbaar wanneer je ze nodig hebt. Het standaard infanterie ondersteuningswapen is de M-252 81mm mortier, die een 10 pond zware explosieve bom afvuurt met een bereik van ongeveer drie mijl. Het is licht genoeg om draagbaar te zijn wanneer het wordt opgesplitst in zijn drie samenstellende delen (hoewel het dragen van de onhandige 29-lb. grondplaat nooit populair is).
Mortieren zijn geen bijzonder nauwkeurige wapens. De eerste ronde kan 100 meter of meer naast het doel zijn, maar door het mikpunt aan te passen, kan de bemanning na een paar schoten op het doel komen. Bij het richten op een boomgrens van waaruit vijandelijk vuur komt, of een compagnie die zich over een hele heuveltop heeft ingegraven, is precisie niet zo essentieel. Andere doelen zijn wel lastig. Je kon bijvoorbeeld niet hopen een bewegend voertuig te raken met een mortier.
Dat verandert allemaal met ACERM.
ACERM, een project van het Office of Naval Research, rust de mortierbom uit met vleugels, besturingsvinnen, GPS-navigatie en een laserspeurkop, alsmede een verbeterde kernkop. In principe hebben we het over een slimme mortierbom met een aantal verrassende nieuwe mogelijkheden.
De eerste verbetering is het bereik. Normaal gesproken is de enige manier om het bereik van een mortier te vergroten, het toevoegen van een grotere lading stuwstof of een raketaanjager. Dankzij de vleugels heeft ACERM een betere aërodynamica en kan doelen raken op meer dan 6 mijl afstand, een verdubbeling van de afstand die het kan vliegen.
De andere verbetering is de nauwkeurigheid. Tegenstanders hebben de neiging hun hoofd naar beneden te doen nadat de eerste bommen zijn geland, dus de eerste schoten kunnen het belangrijkst zijn. Het GPS-geleidingssysteem, vergelijkbaar met dat op de alomtegenwoordige JDAM-serie bommen, geeft een nauwkeurigheid van beter dan tien meter. De effectieve kill radius van de bom is 35 meter, dus zelfs het eerste schot zou dicht genoeg bij het doelwit moeten zijn om het werk te doen. Bovendien is de ACERM voorzien van een nieuwe kernkop met meer fragmenten met een hoge dichtheid en minder springstof, en dit heeft een aanzienlijk groter effect dan de oude versie.
Voorheen vergde het programmeren van een geleide mortierronde met de doelcoördinaten nogal wat apparatuur. Zelfs het nieuwere Precision Lightweight Universal Mortar Setter System weegt 40 pond. ACERM komt met een Miniature Mission Setter die eruit ziet als een robuuste Android tablet, want dat is precies wat het is. Met een gewicht van twee kilo is hij klein genoeg om in een laadzak te stoppen en heeft hij een Android interface met touchscreen. Dat is een belangrijke functie wanneer u de kans wilt verminderen dat mortierbommen naar het verkeerde adres worden gestuurd in het heetst van de strijd.
GPS begeleiding is slechts de helft van het verhaal. ACERM heeft nog een truc achter de hand, de Low-Cost Semi-Active Laser Seeker. Dit is een miniatuur lasersensor waarmee de mortierbom zich kan gedragen als een lasergeleide raket die inslaat waar een verlichte laservlek wordt gericht. De nauwkeurigheid is beter dan een meter, en hij kan zelfs bewegende doelen raken. Het onderdeel “goedkoop” is belangrijk. De ACERM heeft een richtprijs van $10.000 (goedkoop voor het leger), en voor die prijs zou het in grote aantallen kunnen worden aangeschaft.
Het mortierteam is misschien niet in staat om een doel op een afstand van zes mijl of meer te zien, laat staan het te markeren met een laseraanwijzer, maar het ACERM-project is erop gericht om hen wat hulp te geven. Sommige van de live-vuurproeven zullen gebruik maken van Skylark I-LE, een kleine handgelanceerde drone ontwikkeld door het Israëlische bedrijf Elbit. Net als de Amerikaanse RQ-11B Raven waarop hij lijkt, heeft de Skylark een videocamera en thermische beeldvorming, maar hij heeft ook een extra functie, een miniatuurlaser voor doelmarkering. Het ACERM-team kan doelen lokaliseren, laseren en met grote precisie raken.
ACERM maakt deel uit van het Enhanced Expeditionary Engagement Capability-programma dat bedoeld is om betere vuursteun te geven aan het Amerikaanse Korps Mariniers. Het programma omvat een verscheidenheid van live-fire tests tot volgend jaar, en heeft als doel het Pentagon’s Technology Readiness of 6 te bereiken: “prototype demonstratie in een relevante omgeving.”
De ontwikkeling mag daar niet ophouden. Er zijn plannen voor ACERM-X, een “eXtreme performance” versie met een raketaanjager. Hiermee zou een bereik van meer dan 25 mijl moeten kunnen worden bereikt. ACERM-X zal ook in staat zijn een slimme truc uit te voeren die bekend staat als MRSI, Multiple Round Simultaneous Impact. Hierbij worden meerdere kogels afgevuurd op hetzelfde doel langs licht verschillende banen, zodat ze, ook al worden ze na elkaar afgevuurd, allemaal op hetzelfde moment aankomen. De Archer-houwitser van BAE Systems kan met MRSI zes kogels in één keer afvuren; ACERM-X zou een soortgelijke volley met één mortier kunnen afvuren.
ACERM is een indrukwekkende demonstratie van hoe een dom wapen kan worden opgewaardeerd door toevoeging van wat elektronica. Zijn laatste evolutie zou het einde van de mortier kunnen betekenen: de ontwikkelaars suggereren dat het vanuit een drone zou kunnen worden afgeworpen als een miniatuur zweefbom. De drone doet al het spotten en de laseraanduiding, de bemanning is veilig op kilometers afstand. En niemand hoeft die grondplaat te dragen.