Driehonderd miljoen mensen worden wereldwijd getroffen door depressie, en deze psychische stoornis kan ernstig worden en tot zelfmoord leiden. Kinderen en adolescenten zijn niet immuun voor depressie. Depressie bij kinderen en adolescenten komt veel voor, maar wordt vaak niet herkend. Het treft 2 procent van de prepuberale kinderen en 5 tot 8 procent van de adolescenten. Bij meer dan 10 procent van de kinderen wordt voor het 18e levensjaar een depressie vastgesteld. Kinderdepressie wordt bij kinderen en tieners ondergediagnosticeerd omdat ouders vaak denken dat hun zoon of dochter gewoon humeurig is en dat deze humeurigheid van voorbijgaande aard is. Het klinische spectrum van de ziekte kan variëren van eenvoudige droefheid tot een ernstige depressieve of bipolaire stoornis. Kinderen en tieners vertonen vaak andere depressieve symptomen dan volwassenen. Een depressief kind of depressieve tiener kan bijvoorbeeld weigeren naar school te gaan, zich afzonderen, agressief gedrag vertonen, meer slapen dan gewoonlijk of aan de alcohol of drugs raken. Ouders en leerkrachten hebben een enorme invloed op het resultaat van hun kind. Hoewel het onmogelijk kan zijn om te voorkomen dat uw kind depressief wordt, is het mogelijk om verdere complicaties die gepaard gaan met depressie te voorkomen door regelmatig te screenen op depressie en snel behandeling te zoeken.
Wat moet u doen bij een depressie bij kinderen?
Als u vermoedt dat uw kind een depressie heeft, is het van essentieel belang om met uw kind, de leerkracht en de kinderarts te praten voor advies en aanbevelingen. Begin met een gesprek met uw kind. Vraag hem/haar of hij/zij zich de laatste tijd overmatig verdrietig voelt over iets en leg uit dat depressie een medische ziekte is, zoals diabetes. Daarom is het essentieel om erover te praten, zodat de dokter kan helpen het te behandelen. Het is van vitaal belang dat u uw kind niet toestaat depressie (of welke vorm van psychische aandoening dan ook) in een stigmatiserend licht te zien. Praten met de leerkracht van uw kind kan u een beter beeld geven van hoe uw kind zich op school gedraagt. Is uw kind teruggetrokken? Heeft uw kind vrienden? Wordt uw kind gepest? Gaan de schoolprestaties van uw kind achteruit? Als u een afspraak maakt met de leerkracht van uw kind, kunt u meer informatie verzamelen voordat u naar de huisarts gaat. Als u eenmaal met uw kind en zijn/haar leerkracht hebt gesproken, praat dan met de arts van uw kind over zijn/haar symptomen, aangezien sommige medische aandoeningen depressie kunnen nabootsen. Als uw kind symptomen van depressie heeft, is het belangrijk dat de arts een depressie uitsluit of uitsluit en dienovereenkomstig behandelt of doorverwijst naar een specialist.
Screening versus diagnostisch onderzoek
Screening verwijst naar het testen op een aandoening in afwezigheid van symptomen. Zo worden mammografieën, colonoscopieën en uitstrijkjes beschouwd als screeningstests die routinematig worden uitgevoerd om vroege (of gevorderde) tekenen van kanker op te sporen. Diagnostische tests zijn tests die worden uitgevoerd wanneer de betrokkene symptomen en/of tekenen vertoont die een dergelijke test rechtvaardigen. Screening op depressie is een reeks routinevragen die de arts regelmatig aan de patiënt voorlegt, zelfs als de patiënt geen symptomen heeft. Wanneer een individu zich presenteert met symptomen voor depressie, kunnen de vragen die de arts stelt dezelfde zijn als de screeningsvragen, maar de arts zal ook andere diagnostische tests uitvoeren om medische aandoeningen uit te sluiten die een depressie nabootsen. In 2018 werden nieuwe richtlijnen vrijgegeven die de arts van uw kind aanraadden om elk jaar van 12 tot 21 jaar te screenen op depressie, omdat zelfmoord nu een belangrijke doodsoorzaak is onder adolescenten. De United States Preventative Task Force concludeert dat het huidige bewijs onvoldoende is om de balans van voordelen en nadelen van screening op een depressieve stoornis bij kinderen van 11 jaar of jonger te beoordelen.
Uw kind aanmoedigen om zich te laten screenen op depressie
Als uw kind 12 jaar of ouder is, is het belangrijk dat het jaarlijks wordt gescreend op depressie. Door met uw kind te praten over geestelijke gezondheid en te benadrukken hoe belangrijk het is om een gezonde geest en een gezond lichaam te houden, kunt u voorkomen dat uw kind depressie stigmatiseert. In plaats daarvan kunnen ze dit zien als een aandoening die vergelijkbaar is met diabetes. Stigmatisering is een belangrijke belemmering voor het krijgen van hulp voor depressie (en andere psychische aandoeningen). Met deze nieuwe screeningsrichtlijnen is de hoop dat ouders en verzorgers zich meer op hun gemak voelen bij het voeren van gesprekken over geestelijke hulp met hun zonen en dochter thuis en, indien nodig, samenwerken met artsen en therapeuten om het beste behandelplan voor hun kind te ontwikkelen.
Kristen Fuller, M.D., is een klinische contentschrijver en schrijft graag over evidence-based onderwerpen in de cutting-edge wereld van geestelijke gezondheid en verslavingsgeneeskunde. Ze is huisarts en auteur, en geeft ook les en draagt bij aan de opleiding van artsen. Haar passie ligt in het voorlichten van het publiek over ziekten die te voorkomen zijn, waaronder psychische stoornissen en het stigma dat ermee verbonden is. Ze is ook een outdoor activist en besteedt het grootste deel van haar vrije tijd aan het empoweren van andere vrouwen om buiten in het achterland te komen.