Boerderijdierenasiels (FAS) bieden verzorging, onderdak en steun aan landbouwhuisdieren zoals kippen, koeien, geiten, vissen, paarden, varkens, kalkoenen en schapen. De opzet van een vrijplaats voor landbouwhuisdieren lijkt op die van een traditionele boerderij, maar functioneert anders. FAS als beweging begon met Gene Baur, de mede-oprichter van Farm Sanctuary, het eerste officiële boerderij toevluchtsoord dat opende in 1986. De dagelijkse taken van een FAS omvatten de hoofdverzorgers, vrijwilligers en soms bezoekers. Elke dag wordt gestructureerd door routines zoals voeding, verzorging en gezondheidsprocedures, evenals schoonmaken en onderhoud. Conflictpunten voor de opvangcentra zijn onder meer de menselijke tussenkomst bij de sterilisatie van dieren en de scheiding van soorten. Bovendien hebben effectieve altruïsten kritiek geuit op de efficiëntie van het vermogen van FAS om dierenleed te verminderen, zoals blijkt uit de “rekenkunde van mededogen”, een utilitaristische maatstaf van belangenbehartiging die wiskundige formules toepast om de meeste hoeveelheid lijden te verminderen in het licht van individuele levens. Jon Bockman van Animal Charity Evaluators, stelt, “te veel middelen besteden aan directe redding resulteert in minder geld gericht op educatie en een lagere totale impact op het helpen van dieren, en alle pleitbezorgers zouden deze zorg in overweging moeten nemen wanneer ze beslissen hoe ze dieren het beste kunnen helpen”.
EducatieEdit
De educatieve rol is een secundaire rol van FAS. Investeren in het transformeren van bezoekers en vrijwilligers perspectieven op dierlijke landbouw is een belangrijk onderdeel van FAS en de bewoners van landbouwhuisdieren te werven als “ambassadeurs” van hun soort en dienen een fondsenwervende rol.
FAS modellenEdit
Sue Donaldson en Will Kymlicka hebben twee verschillende soorten van FAS modellen geschetst. FAS kunnen worden onderscheiden door zich toe te schrijven aan het model van toevlucht en belangenbehartiging of aan het model van de opzettelijke gemeenschap.
Op toevlucht en belangenbehartiging gebaseerde modellenEdit
Op toevlucht en belangenbehartiging gebaseerde modellen zijn de meest standaard. Deze toevluchtsoorden worden aangetroffen in traditionele agrarische gemeenschappen, deels vanwege de fysieke en juridische infrastructuur. Zes kenmerken van dit model zijn: zorgplicht, ondersteuning van soorteigen bloei, erkenning van individualiteit, niet-exploitatie, niet-voortbestaan, en bewustwording en belangenbehartiging. Het laatste kenmerk heeft een reeks vragen gelanceerd over de effectiviteit van de educatieve component van heiligdommen.
Intentional community modelEdit
Het intentional community model adresseert de tekortkomingen van het standaard heiligdommen model door zich te richten op het opbouwen van een beweging die een spectrum van speciesistische kwesties omvat, zoals het ontwikkelen van diergeneeskundige zorg voor landbouwhuisdieren die bestaan buiten de standaard praktijken die zich hebben gericht op het tegemoetkomen aan de belangen van de dierlijke landbouw. De zes kenmerken van het opzettelijke gemeenschapsmodel zijn: erbij horen, afwezigheid van vaste hiërarchische verhoudingen, zelfbeschikking, burgerschap, afhankelijke agency, en keuzes en heringerichte ruimten. Deze kenmerken herstellen een aantal van de kritieken op het model van toevluchtsoorden en pleitbezorgers door de praktijken van toevluchtsoorden te baseren op het zelfbeschikkingsrecht van dieren en door de geografische grenzen te verleggen van waar dieren kunnen leven. Het uitbreiden van de geografie waarin landbouwhuisdieren worden aangetroffen dient als een correctie op het vormen van vriendschappen tussen mens en dier.
Een voorbeeld van het opzettelijke toevluchtsoord-model kan worden gevonden in de Microsanctuary Beweging, gestart door Rosemary en Justin Van Kleeck. De Microsanctuary Movement moedigt stedelingen aan om landbouwhuisdieren te redden en zo uit te breiden welke diersoorten als gezelschapsdieren worden beschouwd.
Op vergelijkbare wijze heeft Darren Chang, medeoprichter van het Riverdale Farm Sanctuary Project een campagne gelanceerd om Riverdale Farms, een stadsboerderij in Toronto, om te vormen tot een FAS dat pleit voor: 1) Dierenredding, Toevluchtsoord en Belangenbehartiging, 2) Mededogen en Geweldloosheid, 3) Ecologische en Voedselrechtvaardigheid en Mededogenvolle Intersoorten Gemeenschap.
Toenemende boven de traditionele rol van een veilig toevluchtsoord voor boerderijdieren, kunnen toevluchtsoorden ook worden begrepen als het spelen van politieke rollen in het transformeren van de politieke en ruimtelijke levens van dierlijke bewoners en hun bredere soortgemeenschappen, leunend op het pionieren van een minder-speciesistische toekomst.