Drug Tolerantie Definitie Psychologie

Het fenomeen van tolerantie komt naar voren als een van de belangrijkste kenmerken in de fysiologische en psychologische make-up van elke misbruiker, verslaafde, of chemisch afhankelijke persoon. Maar wat is de drugstolerantie definitie? Tolerantie, eenvoudig gezegd, verwijst naar het proces waarbij het lichaam acclimatiseert aan de aanwezigheid van een misbruikt middel. Gelijktijdig met tolerantie treedt een ander lichamelijk verschijnsel op, namelijk afhankelijkheid. Afhankelijkheid ontstaat tegelijk met tolerantie en is het proces waarbij het lichaam steeds grotere doses nodig heeft om dezelfde resultaten te ervaren die men aanvankelijk ervaarde voordat de tolerantie optrad. In dit opzicht zijn de twee verschijnselen niet alleen aan elkaar gebonden, maar ook voorspelbare kenmerken van verslavende pathologie. Ze doen zich voor in vrijwel elk scenario waarin sprake is van langdurig misbruik. Dus waarom is het kennen van de drugstolerantiedefinitie belangrijk?

Gemeenschappelijke misvattingen rond de drugstolerantiedefinitie die de psychologie gebruikt

Het moet worden opgemerkt dat de term tolerantie vaak onjuist wordt gebruikt en dus evenveel verwarring als duidelijkheid schept. Velen kennen de ware definitie van drugstolerantie niet. Een veel voorkomend voorbeeld van de onjuiste toepassing van de term tolerantie is het vermogen van een persoon om grote hoeveelheden van een drug te gebruiken en toch een schijn van normaliteit of een schijn van functionaliteit te behouden. Het is ironisch dat dit voorbeeld in sommige opzichten niet helemaal onjuist is. Toch missen deze definities de klinische context die de term betekenisvol maakt met betrekking tot misbruik door gewenning. Tolerantie heeft betrekking op verschillende soorten drugs, zonder rekening te houden met de stof die de persoon misbruikt; tolerantie kan bijvoorbeeld ontstaan door misbruik van zowel opiaten als stimulerende middelen zoals methamfetamine.

Een van de meest opvallende kenmerken van tolerantie is de consistente aanwezigheid ervan in alle drie de variaties van misbruik. Om redenen van behandelingsprotocol is het vermeldenswaard dat tolerantie zich ook ontwikkelt ongeacht of de drug al dan niet legaal (via een arts) of illegaal (op straat) werd verkregen. Met andere woorden, het lichaam maakt geen onderscheid tussen opiaten die legaal zijn voorgeschreven om postoperatieve pijn te bestrijden, net zo min als het onderscheid maakt tussen de effecten van het innemen van straatdrugs zoals heroïne.

Verder overzicht van de aandoening

Voordat we verder gaan, is het noodzakelijk de term uit te breiden en te definiëren wat tolerantie betekent. Voor alle duidelijkheid: wanneer we het over tolerantie hebben, bedoelen we een lichamelijke en psychische eetlust die zich ontwikkelt en uiteindelijk als een aparte ziekte naar voren komt, compleet met voorspelbare symptomologie en een vrij gebruikelijke reeks stadia die de verslaafde doorloopt. Na langdurig gebruik van bepaalde medicijnen treedt tolerantie op in het hele spectrum van misbruik, omdat het optreedt in het kielzog van langdurig gebruik van een medicijn, of het nu een kalmerend, stimulerend of pijnstillend middel is.

Meervoudige ontwikkelingswegen

Zoals eerder gezegd, kan tolerantie zich via verschillende wegen manifesteren, wat betekent dat het zich kan ontwikkelen ongeacht of de persoon zijn drugs injecteert, snuift of rookt. Wat de zaak nog ingewikkelder maakt, is het feit dat fysiologische tolerantie, die zich steevast ontwikkelt in combinatie met psychische afhankelijkheid, zich vaak manifesteert als een secundaire psychische stoornis. Zo komen depressie, angst of een andere stemmingsstoornis vaak voor. Wanneer verslaving optreedt, is het niet ongewoon om de aanwezigheid van andere psychische aandoeningen te constateren. Wanneer een arts een diagnose stelt bij een persoon met een of meer samen voorkomende ziekten, hebben ze een dubbele diagnose – meer hieronder).

Tegen de tijd dat tolerantie zich heeft ontwikkeld, heeft de verslaafde waarschijnlijk de symptomen van andere stoornissen ervaren, wat in wezen betekent dat concurrerende stoornissen nu de psychologie van de persoon in gevaar brengen. Dit is klinisch van belang omdat het de aard van de toegediende behandeling zal bepalen.

Symptomen van drugstolerantie

De definitie van drugstolerantie omvat verschillende symptomen. Enkele van de meest voorkomende kenmerken van tolerantie zijn:

  • Onomkeerbaarheid, wat betekent dat als deze psychische schade zich eenmaal ontwikkelt, geen bekende remedie de verslaafde in staat zal stellen om terug te keren naar een tijd vóór de vestiging van tolerantie.
  • Vaststelling van prioriteiten waarbij het zoeken naar drugs of drugsgebruik voorrang heeft op andere verplichtingen.
  • De frequentie van doseren neemt toe, naast de geconsumeerde hoeveelheden, en de verslaafde komt in een situatie terecht waarin de op maandag geconsumeerde hoeveelheid op vrijdag niet meer werkt.
  • Fysiologische tolerantie treedt ook op wanneer een organisme na herhaalde blootstelling een weerstand opbouwt tegen de effecten van een stof. Ironisch genoeg kan dit gebeuren met stoffen in het milieu, zoals zout of pesticiden.

Het feit dat tolerantie niet op een gestandaardiseerde manier ontstaat, maakt de zaak nog ingewikkelder, wat betekent dat het proces evenzeer afhankelijk is van het individu als van de geneesmiddelen die het individu gebruikt. Iemand die bijvoorbeeld morfine moet nemen om postoperatieve pijn te bestrijden, zal waarschijnlijk vrij snel tolerantie (en afhankelijkheid) ontwikkelen, zonder rekening te houden met de bedoelingen van de persoon die het geneesmiddel neemt. Dezelfde persoon, indien geplaatst in een situatie waarin hij kalmerende middelen zoals benzodiazepinen moet innemen, zou ook tolerantie ontwikkelen, maar de nuances van hoe het medicijn het lichaam beïnvloedt begeleiden.

Classificatie van tolerantie-opbouwende stoffen

Het moet worden opgemerkt dat de federale overheid alle voorgeschreven medicijnen zorgvuldig reguleert met betrekking tot het voorschrijven van protocollen, die moeten worden nageleefd. Dit is vooral het geval bij zware pijnstillers als Oxycontin of Demerol. De regering heeft een zogeheten scheduling systeem ingesteld, dat in wezen een drug classificeert naar zijn misbruikpotentieel. Medicijnen op lijst IV, zoals bloeddrukmedicatie of insuline, hebben vrijwel geen misbruikpotentieel.

Er bestaan vier verschillende stadia van indeling, waarbij I het meest verslavend is. Schedule I medicijnen zijn zo misbruikt dat de overheid beschouwt ze waardeloos en zonder medische werkzaamheid. Sommige van de drugs in deze categorie Authentic Recovery Center behandelt omvatten:

  • Heroïne
  • Crack
  • Methamfetamine

Het moet nogmaals worden opgemerkt dat drugs ontworpen om chronische pijn te behandelen zijn zeer verslavend, en dat er een zeer reële verhouding tussen de effectiviteit van de pijnstiller pijnbestrijding en de intensiteit van de euforie die wordt opgewekt. Elk pijnstillend of kalmerend middel is verhoudingsgewijs even verslavend als het effectief is.

Opiaten, de meest gebruikte middelen die artsen voorschrijven om pijn te behandelen, hebben effecten die lijken op die van opium of morfine, en zijn zeer verslavend. Deze geneesmiddelen omvatten:

  • Hydrocodone (merknaam Vicodin).
  • Codeïne
  • Morfine (merknaam MS Contin)
  • Oxycodon (merknaam OxyContin)
  • Meperidine (merknaam Demerol)

Hoogrisicopopulaties

Een terechte vraag die gesteld kan worden is: “Wie loopt het risico om tolerantie te ontwikkelen? De meeste personen die pijnmedicatie innemen in overeenstemming met wat de arts beveelt, raken niet verslaafd aan de drugs, noch vertonen zij tolerantie (het gebeurt echter wel van tijd tot tijd). Dit scenario verandert als je te maken hebt met iemand voor wie verslaving deel uitmaakt van zijn geschiedenis. In gevallen waarin een verslaafde aan verdovende middelen een pijnstiller moet nemen voor een of andere ingreep of aandoening, staat hem een zeer moeilijke tijd te wachten. Mensen die in het verleden verslaafd zijn geweest aan bepaalde medicijnen, of mensen met een familiegeschiedenis van verslaving aan drugs of alcohol, lopen een verhoogd risico om verslaafd te raken aan verdovende middelen. Er zijn enkele preventiemiddelen voor zowel risicogroepen als anderen, zoals:

  • De sleutel tot het vermijden van verslaving is om uw medicijnen precies in te nemen zoals uw arts voorschrijft, geen moment te vroeg, en niet een dosis te verdubbelen als u er een gemist heeft bij het avondeten.
  • Deel met uw arts elke persoonlijke en/of familiegeschiedenis van middelenmisbruik of -verslaving. Uw arts heeft deze informatie nodig om de geneesmiddelen voor te schrijven die het beste voor u zullen werken. Angst voor verslaving mag u er niet van weerhouden verdovende middelen te gebruiken om uw pijn effectief te verlichten.
  • Houd in gedachten dat het gebruikelijk is dat mensen een tolerantie voor hun pijnmedicatie ontwikkelen en hogere doses nodig hebben om hetzelfde niveau van pijnverlichting te bereiken. Een dergelijke situatie is normaal en is geen teken van verslaving. U moet echter met uw arts praten als dit effect verontrustend wordt.

Drugstolerantie Definitie Psychologie

De definitie van drugstolerantie verwijst naar het vermogen van het lichaam dat wordt beheerst door genetische factoren en aanpassingsveranderingen door het lichaam. Adaptieve veranderingen treden op als reactie op herhaalde blootstelling aan een bepaalde drug. Het resultaat is gewoonlijk een verlies van gevoeligheid voor het geneesmiddel. Deze verminderde reactie is tolerantie.

Professionals zeggen dat de definitie van drugstolerantie een toestand is van progressief verminderde respons op een geneesmiddel. Bijgevolg is een grotere dosis van het geneesmiddel nodig om het effect te bereiken dat oorspronkelijk werd verkregen met een kleinere dosis.

Drugsafhankelijkheid

Er zijn twee soorten drugsafhankelijkheid, lichamelijke en psychologische. Inzicht in de drugstolerantie definitie die de psychologie gebruikt helpt ons deze aspecten te begrijpen.

  • Fysieke afhankelijkheid: Lichamelijke afhankelijkheid is een toestand waarin het lichaam zich heeft aangepast aan de aanwezigheid van een drug. Dit resulteert in duidelijke ontwenningsverschijnselen wanneer het gebruik ervan stopt. In extreme gevallen kan een snelle ontwenning levensbedreigend zijn, omdat het lichaam zo afhankelijk is geworden van de drug dat het de normale lichaamsprocessen verstoort. Een persoon die lichamelijk afhankelijk is van een drug, heeft die drug nodig om normaal te kunnen functioneren. De lichamelijke afhankelijkheid komt aan het licht door de drug te onttrekken en de ontwenningsverschijnselen waar te nemen. Langer werkende drugs veroorzaken doorgaans minder heftige ontwenningsverschijnselen. Dit komt doordat het lichaam meer tijd heeft om zich aan te passen aan de afnemende aanwezigheid van de drug.
  • Psychologische afhankelijkheid: Professionals kenmerken deze vorm van afhankelijkheid door de emotionele en mentale preoccupatie met de effecten van de drug en door een aanhoudend verlangen ernaar. De symptomen zijn niet lichamelijk. Hunkering lijkt het meest voorkomende ontwenningsverschijnsel te zijn.

Psychologische afhankelijkheid uit zich gewoonlijk in dwangmatig gebruik van drugs, maar de frequentie en het patroon van het gebruik kunnen van individu tot individu sterk verschillen. Er is ook kruisafhankelijkheid, waarbij het vermogen van een drug om de door een andere drug veroorzaakte verschijnselen van lichamelijke afhankelijkheid te onderdrukken en de lichamelijk afhankelijke toestand in stand te houden. Kruisafhankelijkheid kan gedeeltelijk of volledig zijn. Een amfetamine zal kruisafhankelijkheid vertonen met andere amfetamines. De meeste sedativa vertonen kruisafhankelijkheid met elkaar en met alcohol. Kruisafhankelijkheid treedt meestal op tussen verbindingen van een bepaalde drugsfamilie. Zij kan echter ook optreden tussen geneesmiddelen van verschillende families die een soortgelijke farmacologische werking hebben.

Algemene informatie over verslaving

Verslaving is een moeilijk te definiëren woord. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) heeft de volgende definitie gegeven: “Een gedragspatroon van drugsgebruik, gekenmerkt door een overweldigende betrokkenheid bij het gebruik van een drug (dwangmatig gebruik), het veiligstellen van de voorraad, en een grote neiging tot terugval na ontwenning. Professionals zien verslaving als een uiterste op een continuüm van drugsgebruikspatronen. Het verwijst, eerder in kwantitatieve dan in kwalitatieve zin, naar de mate waarin drugsgebruik de totale levensactiviteit van de gebruiker doordringt, en naar het scala van omstandigheden waarin het drugsgebruik zijn/haar gedrag beheerst.”

Verslaving verwijst naar afhankelijke patronen van zelftoediening van drugs, zonder onderscheid te maken tussen lichamelijke of psychische afhankelijkheid. Mensen impliceren vaak morele zwakte door de term verslaving. De term drugsverslaving zou de term verslaving moeten vervangen. Het is niet mogelijk om nauwkeurig het punt te bepalen waar dwangmatig gebruik overgaat in verslaving. De term verslaving is niet uitwisselbaar met lichamelijke afhankelijkheid.

Wetenschappelijke studies tonen aan dat reeds bestaande mentale en gedragsstoornissen geen voorwaarde zijn voor druggebruik. Ze tonen ook aan dat drugs krachtige versterkers zijn, zelfs als er geen lichamelijke afhankelijkheid is. Deze ontdekking verandert de manier waarop we verslaving behandelen radicaal. Ook beïnvloedt het veel van de veronderstellingen die we maken over de uitdrukking van de pathologie.

Bel om meer te leren over het Authentic Recovery Center

Bij het Authentic Recovery Center bieden we meerdere soorten verslavingsbehandelingsdiensten voor co-oplosstoornissen en verslaving. Dit omvat klinische en poliklinische rehab opties. Met een programma gericht op de onderliggende problemen die bijdragen aan tolerantie, bieden wij een platform voor duurzaam herstel en verandering. De enige mislukking in het leven is het falen om te handelen. Nu u de definitie van drugstolerantie kent, kunt u in actie komen. Als u geïnteresseerd bent in meer informatie over het Authentic Recovery Center, neem dan contact met ons op via 866.256.0051.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.