De afgelopen maanden heb ik me gericht op het schrijven van artikelen om federale werknemers te helpen. Bij het doen van trefwoordonderzoek ontdekte ik dat er veel op Google werd gezocht naar “federale werknemer drugstests” en dat er niet veel duidelijke, gemakkelijk te begrijpen antwoorden waren. Typisch, zou ik enthousiast zijn om een onderwerp als dit te vinden om over te schrijven (en hopelijk hoog scoren op een zoekmachine pagina).

Hoewel, ik heb nooit echt nagedacht over drugs- of drugsmisbruik op de werkplek. Ik ben niet in een “test aangewezen positie” en zou dus alleen drugstests krijgen als er een redelijke verdenking was dat ik een drugsgebruiker was. Bovendien heb ik nooit drugs gebruikt en ben ik onlangs gestopt met het drinken van alcohol. Wie wil er nu iets lezen over het federale drugstestprogramma van een goedzak als ik? Ik schrijf ook veel liever over alle voordelen van het werken voor de federale overheid dan over zoiets als drugs.

Aan de andere kant was het moeilijk om duidelijke informatie over dit onderwerp op het internet te vinden. Ik had moeite met het vinden van de informatie die ik nodig had voor deze blogpost. Hopelijk is deze post nuttig en kan het potentiële federale werknemers helpen het federale werknemer drugstestbeleid en de federale werknemer drugstestwetten te begrijpen.

Note: Dit artikel vertegenwoordigt mijn eigen persoonlijke schrijven en weerspiegelt niet de standpunten van een overheidsinstantie of beleid. Een blogartikel is geen vervanging voor juridisch advies. Zoek juridische hulp of vakbondsvertegenwoordiging als u die nodig hebt. Zoek ook professionele hulp als u lijdt aan psychische problemen of afhankelijk bent van een bepaalde stof.

Wat zijn de federale wetten voor drugstests op het werk?

U vraagt zich misschien af waar de wettelijke bevoegdheid voor het drugstestbeleid van de federale overheid vandaan komt. Afhankelijk van uw baan, kunt u worden gedekt door een van de twee verschillende wettelijke autoriteit. Als u bijvoorbeeld een vrachtwagenchauffeur bent, is de bevoegdheid afkomstig van de Omnibus Transportation Employee Testing Act van 1991. Deze wet, die voor bijna alle werknemers in de transportsector geldt, is niet alleen van toepassing op federale werknemers. Waar nodig vervangt deze wet ander federaal beleid inzake drugstests.

De bevoegdheid voor de rest van de testprogramma’s voor federale werknemers komt van Executive Order 12564, Drug-Free Workplace. President Ronald Reagan ondertekende deze EO in 1986. De EO verbood illegaal drugsgebruik door federale werknemers, zowel tijdens als buiten diensttijd.

Worden federale werknemers op drugs getest?

Uitvoeringsbevel 12564 regelt de federale programma’s voor het testen op drugs op de werkplek. ALLE federale werknemers vallen onder EO 12564 en mogen geen illegale drugs gebruiken. Echter, niet alle federale werknemers zijn onderworpen aan willekeurige drugtests, of pre-employment drugtests.

Do alle federale banen drug test?

Hoewel de EO 125645 van toepassing is op alle federale werknemers, het geïnstrueerd elk Agentschap om hun eigen drugsvrije werkplek programma te ontwikkelen. De agentschappen moeten coördineren met het US Department of Health & Human Services Substance Abuse and Mental Health Services Administration, of SAMHSA. Daarom hebben de meeste agentschappen een vergelijkbaar beleid inzake drugstests. Er kunnen echter belangrijke verschillen zijn met betrekking tot welke posities willekeurige drugstests vereisen.

Kunnen federale werknemers op drugs worden getest?

Elke federale werknemer kan op elk moment op drugs worden getest als:

• Er een “redelijk vermoeden” is dat de federale werknemer drugs gebruikt
• Zij hebben een ongeval op het werk.

Verder zijn bepaalde posities, die “testing designated positions” of TDP worden genoemd, onderworpen aan willekeurige drugstesten, drugstesten voor sollicitanten, of beide.

Inzicht in federale drugtests voor werknemers – “Testing Designated Positions”

Er bestaan twee verschillende instanties voor drugtests, met als gevolg dat er twee soorten testing designated positions, of TDP’s zijn.

Werknemers die vallen onder de Omnibus Transportation Employee Testing Act van 1991

Federale werknemers die vallen onder de Omnibus Transportation Employee Testing Act van 1991 moeten steekproefsgewijs op drugs worden getest. (Ik zal naar deze werknemers verwijzen als DOT drug test posities). Het agentschap moet deze werknemers testen als onderdeel van het aanwervingsproces. Het bureau moet jaarlijks 50% van deze functies testen, zoals de wet voorschrijft.

Testen van aangewezen functies onder Uitvoerend Bevel 12564

EO 12564 draagt elk bureau op zijn eigen testprogramma op te zetten. Als zodanig kunnen zij bepaalde posities als TDP’s benoemen. Elk bureau bepaalt zijn eigen beleid over het percentage van de TDP dat willekeurig wordt getest. Het USDA test bijvoorbeeld elk jaar 10% van zijn TDP. Het bureau kan al dan niet drugtests op deze posities uitvoeren als arbeidsvoorwaarde. Binnen de USDA moeten sommige TDP’s bijvoorbeeld zowel kandidaattests als willekeurige tests ondergaan. Andere TDP’s worden alleen steekproefsgewijs getest.

In uw functieomschrijving moet worden vermeld of u tot een TDP behoort en ook onder welke voorwaarden u steekproefsgewijs wordt getest.

Welke functies zijn Testing Designated Positions (TDP’s)

Misschien wilt u solliciteren naar een federale baan, maar weet u niet zeker of deze op drugs zal worden getest. SAMHSA heeft in 2010 richtsnoeren uitgegeven over welke functies als TDP moeten worden geclassificeerd. Hoewel de uiteindelijke bevoegdheid bij het agentschap ligt, hebben de meeste deze richtlijnen gevolgd. De richtsnoeren verdelen federale banen in 3 categorieën op basis van geschillen: banen die een TDP moeten zijn, banen die een TDP kunnen zijn, en banen die een TDP “afkeuren”. Deze zijn vastgesteld op basis van rechtszaken. Hoewel ik geen jurist ben, lijkt het erop dat, tenzij een baan in de bovenste twee categorieën valt, het Agentschap een sterke juridische rechtvaardiging moet geven waarom deze banen een TDP moeten hebben.

Bijna zeker een TDP:

• Bestuurshoofden
• Politiek benoemden
• Werknemers die vuurwapens mogen gebruiken
• personeel van spoorwegen/vliegtuigen
• Wetshandhavers
• Mensen met een veiligheidsmachtiging
• Mensen die helpen bij de rehabilitatie van drugsgebruikers

Bureau discretie TDP:

Elk bureau heeft een andere opdracht en kan dus unieke functies hebben waarvoor willekeurige drugstests nodig kunnen zijn. Enkele voorbeelden zijn:

• Gezondheidswerkers
• Brandweermannen
• Pharmaceuten
• Klanten met een vertrouwelijke veiligheidsmachtiging

Specifiek ongewenste TDP’s

Als uw functie niet onder een van de twee bovenstaande categorieën valt, is het waarschijnlijk dat uw functie geen willekeurige drugstests kent. (Houd er rekening mee dat de overheid u op elk moment kan testen wegens redelijke verdenking of een arbeidsongeval.)

De SAMHSA-leidraad classificeert sommige banen als “specifiek afgekeurd”. Het lijkt erop dat de overheid juridische uitdagingen heeft verloren over de vraag of deze functies willekeurig moeten worden getest op drugs.

• “Functies die zijn aangewezen op basis van de noodzaak om het vertrouwen van het publiek te bevorderen”
• “Toegang tot gevoelige informatie die niet voldoet aan de criteria voor “echt gevoelige” informatie, zoals personeelsdossiers, budgettaire en financiële informatie”

Drugstesten voor federale werknemers – op welke drugs test de federale overheid?

Ook hier kan elk agentschap zijn eigen beleid inzake drugstests vaststellen. De meeste bureaus testen echter op de zogenaamde “SAMHSA 5”.

De vijf SAMHSA-drugs zijn:

• Amphetamines
• Cocaïne
• Marijuana
• Opiaten
• Phencyclidine (PCP)

Het is belangrijk op te merken dat naast de SAMHSA drugstest, DOT TDP’s ook getest moeten worden op de aanwezigheid van alcohol.

Mag ik marihuana roken als dit in mijn staat legaal is?

In veel staten wordt marihuana nu gelegaliseerd voor recreatief of medisch gebruik. Als federale werknemer bent u echter nog steeds onderworpen aan EO 12564. Bovendien is marihuana nog steeds een illegale federale drug. Daarom kun je, ongeacht de legaliteit van marihuana in je staat, als je als federale werknemer positief test op THC, in de problemen komen.

Testen federale werknemers op CBD?

De SAMHSA drugstest zoekt naar THC als marker voor marihuana. Naast staten die marihuana legaliseren, wordt CBD-olie ook populair. Hoewel er niet veel informatie over CBD-olie te vinden is op de webpagina’s van het Agentschap, ontving ik een tijdje geleden een e-mail waarin CBD-olie werd besproken. In de e-mail van het Agentschap stond dat veel CBD-oliën sporen van THC bevatten en dat het gebruik van CBD-olie ertoe kan leiden dat je niet slaagt voor een drugstest. Het Agentschap herhaalde ook zijn standpunt dat het ongepast is voor federale werknemers om CBD-olie te gebruiken. Ik las ook dit zeer trieste verhaal van een federale werknemer die zijn baan verloor vanwege CBD. Ik denk dat naarmate CBD-olie populairder wordt, er in de toekomst meer officiële richtlijnen van het agentschap zullen komen.

Hoe voert de federale overheid drugstests uit op federale werknemers?

Het federale drugsvrije werkplekbeleid vereist dat urinemonsters worden verzameld. Sommige agentschappen kunnen echter ook orale vloeistoffen verzamelen.

Als u voor een test wordt geselecteerd, meldt u zich op een testlocatie, identificeert u zich en geeft u vervolgens een urinemonster af. Normaal gesproken kunt u het urinemonster in besloten kring afgeven, tenzij er verzachtende omstandigheden zijn. Nadat u in het bekertje hebt geplast, geeft u het terug aan de technicus die het monster in een A-monster en een B-monster verdeelt en de urinemonsters in een verzegelde zak doet. U kunt zien hoe de technicus de monsters in de verzegelde zak doet en een federaal controleformulier op de zak doet om de chain of custody te volgen. Op deze manier kunt u er zeker van zijn dat uw drugsmonster niet wordt verwisseld met dat van iemand anders. Een medisch ambtenaar zal dan de resultaten bekijken die door het testbedrijf worden verstrekt.

Wat zijn de cutoffs voor de SAMHSA 5 drugstest:

SAMHSA publiceert de cutoffs voor de SAMHSA 5 drugstest. Merk op dat als een eerste test positief is, een bevestigende analyt zal worden onderzocht. Als u dit gedeelte leest, wilt u misschien weten of u door een drugstest komt. Volgens de drugsbeleidstraining van mijn bureau is de opsporingstijd voor de SAMHSA 5 drugs als volgt:

• Marijuana: incidentele gebruiker- 1 week, chronische gebruiker, 1 maand na gebruik
• Cocaïne: 2-3 dagen na gebruik
• Amphetamines: 1-2 dagen na gebruik
• Opiaten: 2 dagen na gebruik
• PCP: 8 dagen na gebruik
• Alcohol: uren na gebruik

Merk op dat de bovenstaande informatie alleen ter informatie is verstrekt. Uw lichaam kan drugs op een andere snelheid metaboliseren dan hierboven vermeld. Bovendien wil ik niet dat iemand probeert zijn baan op het spel te zetten door drugs te gebruiken.

Wat als ik weet dat ik niet zal slagen voor de federale drugstest voor werknemers?

Als u weet dat u niet zult slagen voor de federale drugstest voor werknemers, hebben sommige agentschappen een “safe harbor”-regel. Deze regel staat u toe te verklaren dat u drugs hebt gebruikt voordat u uw monster verstrekt. (U kunt niet wachten tot uw testresultaten terugkomen om veilige haven te verklaren!) Veilige haven beschermt de werknemer tegen disciplinaire maatregelen vanwege hun bekendgemaakte drugsmisbruikproblemen terwijl ze een behandelingsprogramma ondergaan.

Uw Unie heeft waarschijnlijk onderhandeld over uw veilige havenprogramma als u er een hebt. Als u een werknemer van een onderhandelingseenheid bent, wilt u misschien contact opnemen met uw vakbond om de veilige-havenregels te begrijpen en wanneer u zich op de veilige haven moet beroepen.

Samenvatting- federale drugstests voor werknemers