Eenvoudige, en plaatselijk samengestelde, transversale en barchanoïde duinen domineren het 2000 km2 grote duingebied van de Skeleton Coast in het noordwesten van Namibië/Zuidwest-Afrika. Duinhoogte en -afstand zijn nauw gecorreleerd (r = 0-89) en nemen in het hele duingebied af van zuidwest naar noordoost, met een begeleidende verandering van transversale naar barchanoïde ruggen en uiteindelijk barchanen.

De duinen zijn dwars gericht op de overheersende sterke zuidelijke en zuidzuidwestelijke aanlandige winden. Uitlijningspatronen geven aan dat veranderingen in oppervlakteruwheid tussen kustvlakte en duinen ervoor zorgen dat duinvormende winden over de duinen naar rechts draaien, maar hun oorspronkelijke richting daarbuiten hervatten.

Korrelgrootte en sortering variëren op drie schalen: het duin, het duinlandschap en door het duingebied. Over het geheel genomen wordt het zand, afkomstig van drie plaatsen door deflatie van stranden aangevoerd door krachtige longshore drift, progressief fijner en beter gesorteerd over het duinveld parallel aan veranderingen in duinhoogte en -afstand.

Er werd een statistisch significant verband (r = -0-65) vastgesteld tussen de duinafstand en de phi-korrelgrootte van de grovere fractie van het duinzand, wat het belang aantoont van de beschermende effecten van grove korrels, en suggereert dat de morfometrie van eenvoudige dwarse duinen kan worden gecontroleerd door de schaal van turbulentie in verband met de drempelwindsnelheid die nodig is om de grofste fractie van het duinzand te verplaatsen.