Wat zijn vaginale eicellen?

Vaginale of infectie vaginale eicellen zijn vaste ovaalvormige preparaten die medicatie bevatten is een ovaalvormig medicijn dat via de vagina wordt ingebracht. Eenmaal ingebracht, geeft het geleidelijk zijn werkzame stof af.

Waarom worden ze gebruikt?

Ovuli voor infecties zijn zeer nuttig in bepaalde gevallen. In feite zijn ze de meest effectieve optie voor de behandeling van de micro-organismen die vaginale problemen veroorzaken. Met deze behandeling is het mogelijk de afscheiding te reguleren, de kleur en het uiterlijk van het vaginale vocht te normaliseren en alle door Candida veroorzaakte ongemakken en symptomen te elimineren.

Het is een soort behandeling die beschikbaar is om vaginale gist- en bacteriële infecties onder controle te krijgen. Sommige vaginale ovules kunnen de natuurlijke pH versterken en zijn bijzonder nuttig bij het elimineren van de schadelijke effecten van intieme hygiëneproducten.

Het is belangrijk te vermelden dat de vagina een holte is waarin verschillende soorten micro-organismen van nature samenleven en een specifieke functie hebben in het handhaven van de zure pH-omgeving die nodig is om de proliferatie van pathogene bacteriën te voorkomen. De meeste van deze micro-organismen zijn bacteriën van het lactobacillus genus.

Hoe doe je ze op?

Een ei inbrengen is als een tampon inbrengen, heel simpel. Wij raden u echter aan te ontspannen zodat alles op een natuurlijke manier verloopt.

1. Het belangrijkste is een goede hygiëne, dus eerst moet u uw handen wassen.
2. Haal de vaginale eicel uit zijn verpakking. Sommige vaginale eitjes worden geleverd met een inbrenghuls, die gemakkelijker in de vagina kan worden ingebracht.
3. Plaats het eitje zoals u een tampon zou inbrengen, zittend of met gebogen benen.
4. Duw het eitje voorzichtig in de vagina. Als u het vaginale ovum met een inbrenghuls hebt gebruikt, vergeet dan niet het vaginale ovum uit de inbrenghuls te drukken. Verwijder het dan.
5. De werkzame stof in de vaginale eicel is een plantaardige olie. Als het in contact komt met je intieme zone, kan het een witte plek vormen. Er is niets om u zorgen over te maken, alleen het dragen van een beschermende slip bij het inbrengen van het vaginale ovum is voldoende.

Bedenk dat als u het punt hebt bereikt om het vaginale ovum in te brengen, dit altijd is omdat uw gynaecoloog u heeft geadviseerd dat dit de beste optie voor u is.

Wanneer moet het vaginale ovum worden gebruikt bij infecties?

• Bacteriële vaginose

Dit is een veel voorkomende vorm van bacteriële infectie en treedt op wanneer bepaalde bacteriën de vagina op abnormale wijze koloniseren. Meestal gaat het om Gardnerella vaginalis, Mobiluncus, Mycoplasma of Bacteroides.

De meest voorkomende symptomen zijn een onaangename en vooral sterke geur in de vaginale afscheiding, alsmede jeuk of steken bij het plassen.

• Candidiasis

Het wordt veroorzaakt door de schimmel Candida Albicans en komt bij de meeste vrouwen voor, hoewel het zich alleen onder bepaalde omstandigheden manifesteert.

Het is een van de meest voorkomende SOA’s en kan optreden wanneer er sprake is van aanzienlijke veranderingen in de pH-waarde van de vagina, een onevenwicht in de zuurgraad of een verlaging van de afweer. De belangrijkste symptomen zijn roodheid van het uitwendige vaginale weefsel, zwelling, irritatie en de aanwezigheid van een witte of gelige vaginale afscheiding.

• Trichomonas vaginitis

Trichonomas vaginalis is een protozoön-achtige parasiet die deze seksueel overdraagbare aandoening veroorzaakt die optreedt bij direct genitaal contact.

Net als bij andere vaginale infecties veroorzaakt trichomonas vaginitis ongemak bij het plassen en kan het zichtbare ontsteking van de vulva veroorzaken. Het kan zowel mannen als vrouwen treffen.

Symptomen treden meestal niet op in de vroege stadia van de infectie, maar vereisen behandeling met vaginale eicellen, antibiotica om groenachtige afscheiding en jeuk te elimineren.

Het is belangrijk te vermelden dat de vagina een holte is waarin verschillende soorten micro-organismen van nature naast elkaar bestaan en een specifieke functie hebben in het handhaven van de zure pH-omgeving die nodig is om de proliferatie van pathogene bacteriën te voorkomen. De meeste van deze micro-organismen zijn bacteriën van het geslacht lactobacillus.

.