1952 Election

President Truman, die te lijden had onder een golf van lage publieke opinie, besloot zich in 1952 niet herkiesbaar te stellen. De Democraten nomineerden in plaats daarvan gouverneur Adlai Stevenson uit Illinois, terwijl de Republikeinen oorlogsheld Dwight D. Eisenhower nomineerden met Richard Nixon als zijn running mate. De Republikeinse slogan voor Eisenhower’s campagne, “I like Ike,” was zeer populair, evenals de Generaal zelf. Eisenhower won gemakkelijk en maakte een einde aan twintig jaar Democratische controle van het Witte Huis. Scroll over de 1952 Election Interactive om Eisenhower’s overwinning te zien.

Happy and Prosperous

Eisenhower trad aan in januari 1953 tijdens een periode van economische voorspoed. De natie had zich hersteld van de inflatie en de problemen in verband met de naoorlogse demobilisatie, en de Amerikanen genoten nu van de voordelen van de naoorlogse welvaart. De werkloosheid en de inflatie waren laag, en grote bedrijven floreerden in een tijdperk van schijnbaar oneindige groei. Naarmate automatisering en innovatieve technologieën de Amerikaanse werkplek veroverden, nam de behoefte aan arbeiders af terwijl de vraag naar witteboordenbanen toenam. Als gevolg van deze afnemende behoefte aan geschoolde arbeidskrachten in combinatie met geruchten over corruptie, verzwakte de georganiseerde arbeid. Banen in de roze kraag, zoals verpleging, onderwijs en secretariaatswerk, zorgden ervoor dat vrouwen in de beroepsbevolking bleven, zij het niet in zulke grote aantallen als tijdens de Tweede Wereldoorlog. Deze periode werd ook gekenmerkt door een grote migratie naar de voorsteden en een toenemend consumentisme. De naoorlogse babyboom was in volle gang (in 1957 werd elke zeven seconden een baby geboren bij Amerikaanse ouders); jonge gezinnen trokken massaal naar de voorsteden, waar een huis kon worden gekocht zonder geld neer te tellen en met lage maandelijkse betalingen.

De voorsteden

De voorsteden creëerden een idyllische wereld van dartelende kinderen, hardwerkende vaders, en toegewijde, huiselijke moeders, althans op televisie. Shows als “The Adventures of Ozzie and Harriet,” “Leave it to Beaver,” en andere beeldden lachende middenklasse gezinnen uit die zich koesterden in het warme zonlicht van de buitenwijken. Maar ondanks de schijnbare pracht en praal van die tijd, leefden niet alle Amerikanen in zo’n comfortabele omgeving. Niettemin bracht de relatieve weelde van de vroege jaren 1950 een cultureel element voort dat in het centrum van Amerika is gebleven: consumentisme.

Televisie

De komst van de televisie creëerde een leger van geboeide consumenten, en met 50.000.000 televisietoestellen in de Amerikaanse huiskamers tegen 1960, leefden alleen de armste gezinnen zonder wat critici de schittering van de “boob tube” noemden. Televisie bracht niet alleen de natie’s favoriete shows zoals “I Love Lucy” en “The Lone Ranger”, die beide de traditionele Amerikaanse waarden vierden, maar introduceerde ook reclame voor de vele nieuwe producten die in de jaren 50 massaal werden geproduceerd. Gezinnen konden plastic bakjes van het merk Tupperware, koelkasten van General Electric of auto’s van Dodge kopen, allemaal gunstig geadverteerd tussen hun favoriete shows.

Modern republikanisme

Op het politieke front was de president minder gecharmeerd van een dergelijke koopkracht dan het publiek. Als fiscaal conservatief, stelde Eisenhower wat hij noemde “Modern Republicanisme.” In zijn eigen woorden omschreef hij zichzelf als, “conservatief als het op geld aankomt en liberaal als het op mensen aankomt.” Hij snoeide in de federale begroting en nam maatregelen om de rechten van de staten te versterken, maar verhoogde tegelijkertijd de sociale zekerheid en het minimumloon. Hij creëerde ook het Ministerie van Gezondheid, Onderwijs en Welzijn, dat hij onder leiding stelde van Oveta Culp Hobby uit Texas. Eisenhower tekende wetgeving die het Interstate Highway System in het leven riep, waarmee hij de basis legde voor het moderne interstatesysteem dat vandaag de dag wordt gebruikt. Veel van de bestaande New Deal programma’s die door zijn voorgangers waren opgezet, bleven tijdens Eisenhower’s ambtstermijn bestaan, en de primaire focus van zijn presidentschap lag op het verminderen van de toenemende spanning van de vroege Koude Oorlog.