Elektrojaculatie is een procedure die wordt gebruikt om spermamonsters te verkrijgen van geslachtsrijpe mannelijke zoogdieren. De procedure wordt gebruikt voor fokprogramma’s en onderzoek bij diverse diersoorten, alsmede bij de behandeling van ejaculatiestoornissen bij menselijke mannetjes. Deze procedure wordt vaak gebruikt bij grote zoogdieren, met name stieren en sommige huisdieren, en bij mensen die bepaalde vormen van anejaculatie hebben. Elektro-ejaculatie is ook gebruikt voor cryoconservering van dierlijke genetische bronnen, waarbij sperma wordt verzameld en bij lage temperaturen wordt opgeslagen met de bedoeling genetisch materiaal te bewaren en in de toekomst weer tot leven te wekken.

In de praktijk van de diergeneeskunde en de dierwetenschappen is het gebruikelijk sperma van gedomesticeerde herkauwers te verzamelen met behulp van elektro-ejaculatie zonder sedatie of anesthesie. Alleen bij geiten wordt soms lichte sedatie gebruikt. Vanwege de aanzienlijke samentrekkingen van de skeletspieren wordt elektro-ejaculatie niet toegepast bij hengsten – behalve in zeldzame gevallen, onder algehele verdoving.

Bij de mens wordt elektro-ejaculatie gewoonlijk uitgevoerd onder algehele verdoving. Een elektrische sonde wordt in het rectum naast de prostaatklier ingebracht. De sonde levert een wisselspanning, gewoonlijk 12-24 volt sinus bij een frequentie van 60 Hz, met een stroom die gewoonlijk beperkt is tot 500 mA, hoewel sommige apparaten stromen tot 1 A kunnen opwekken. De sonde wordt gedurende 1-2 seconden geactiveerd, een zogenaamde stimuluscyclus. Ejaculatie treedt gewoonlijk op na 2-3 stimuluscycli. Voorzichtigheid is geboden bij het gebruik van stromen van meer dan 500 mA, aangezien de probe door verhitting kan verbranden. De stimulusspanning stimuleert de zenuwen in de omgeving, wat leidt tot contractie van de bekkenspieren en ejaculatie.