Wanneer een tand niet door het tandvlees naar buiten komt, wordt dit beschouwd als een geïmpacteerde tand. Dit komt vaak voor bij hoektanden.

Het is belangrijk om een geïmpacteerde tand te behandelen om te voorkomen dat nabijgelegen tanden of kiezen niet goed doorkomen, dat er cysten worden gevormd, dat er een infectie optreedt of dat er andere negatieve veranderingen in de kaak optreden.

Om de juiste behandeling voor u te bepalen, zal uw tandarts uw gebit onderzoeken en röntgenfoto’s maken om de plaats van de geïmpacteerde tand en de conditie van uw tandvlees te bepalen. Een van de behandelingsopties is om de tand operatief bloot te leggen om hem naar de juiste plaats in uw kaak te geleiden. In de meeste gevallen moet er voorafgaand aan de chirurgische behandeling door middel van orthodontie ruimte in uw kaak worden gecreëerd.

Afhankelijk van de plaats waar de tand zich bevindt, zijn er verschillende methoden om de tand operatief bloot te leggen.

Als de geïmpacteerde hoektand zich dicht bij het gehemelte bevindt, heeft uw tandarts twee opties, afhankelijk van de precieze plaats van de tand.

De eerste optie is dat uw tandarts de tand blootlegt, zodat deze vanzelf kan doorbreken. Als de operatie voltooid is, kan de tandarts een beschermend verband over de operatieplaats leggen terwijl deze geneest. Op deze manier kan de hoektand uitgroeien tot hij op gelijke hoogte is met de aangrenzende tanden, waarna de tanden met een beugel kunnen worden uitgelijnd.

De tweede optie is dat de tandarts de tand blootlegt en er tijdens de operatie of kort daarna een orthodontische beugel aan vastmaakt om de tand op gelijke hoogte met de aangrenzende tanden te brengen.

Als de geïmpacteerde hoektand zich dicht bij het buitenste, gezichtsaspect van de bovenkaak bevindt, heeft uw tandarts drie verschillende behandelopties, afhankelijk van de precieze positie van de tand en de conditie van uw tandvlees.

In de eerste optie legt uw tandarts de tand bloot en verplaatst hij uw tandvlees, zodat een deel van de kroon van de tand blootligt. Hij of zij zal dan een orthodontische beugel aan de tand bevestigen en deze gebruiken om de tand naar de juiste positie te leiden.

De tweede optie wordt een gesloten techniek genoemd, omdat, nadat de tandarts de tand heeft blootgelegd, hij of zij er een beugel aan zal bevestigen en vervolgens uw tandvlees terug zal plaatsen naar de oorspronkelijke positie. Alleen de orthodontische draad zal zichtbaar zijn door uw tandvlees terwijl de tand naar zijn juiste positie wordt geleid. Na afloop van de orthodontische behandeling kan een kleine correctie van het tandvlees nodig zijn.

Bij de derde methode maakt de tandarts een opening door het tandvlees naar het tandoppervlak. Vervolgens bevestigt hij of zij een orthodontische beugel aan de tand of kies om deze naar de juiste positie te geleiden. Na de orthodontische behandeling kan de tandarts een tandvleestransplantaat bij de tandhals plaatsen om eventueel ontbrekend tandvleesweefsel te vervangen.

Als er hechtingen zijn gebruikt tijdens uw chirurgische ingreep, kan het zijn dat deze 1 tot 2 weken na de operatie verwijderd moeten worden. Ongeacht de behandeling die u heeft ondergaan, moet u gedurende 2 weken na de operatie vermijden om op het operatiegebied te kauwen. Indien voorgeschreven, moet u tweemaal per dag gedurende 2 minuten met chloorhexidine spoelen totdat het operatiegebied comfortabel is en u uw gebit weer goed kunt verzorgen, d.w.z. dagelijks poetsen en flossen. Op het moment van de operatie zal de tandarts u de juiste pijnmedicatie geven of pijnmedicatie voorschrijven voor de periode na de operatie.

Het operatief blootleggen en uitlijnen van geïmpacteerde hoektanden kan verdere schade aan uw gebit voorkomen. In combinatie met een latere orthodontische behandeling kan het resulteren in een esthetisch aantrekkelijker uiterlijk.