Schaarste is het onderwerp dat de hele economische studie beheerst, en gezien het feit dat er beperkte middelen en oneindig veel behoeften zijn, zal er altijd het probleem van schaarste zijn.

Schaarste is de reden voor het verschil tussen arm en rijk in de samenleving en dit verschil wordt aangeduid als de inkomenskloof of inkomensongelijkheid.

Het doel van inkomensherverdeling is de kloof tussen arm en rijk op te lossen of ten minste te minimaliseren.

Wat is inkomensherverdeling?

Inkomensherverdeling is een economische praktijk die is gericht op het nivelleren van de verdeling van rijkdom of inkomen in een samenleving door middel van een directe of indirecte overdracht van inkomen van de rijken naar de armen.

Economen of regeringen nemen economische beleidsmaatregelen en strategieën zoals progressieve belastingen om dit fenomeen te implementeren.

Gezien de sociale ondeugden en de kosten van extreme armoede of de negatieve effecten die een extreem verbrede inkomenskloof op een natie kan hebben, doen economen over de hele wereld hun best om deze kloof te dichten of een positief verschil te handhaven.

Verschil tussen inkomensherverdeling en herverdeling van rijkdom

Het is belangrijk om te herkennen wat inkomensherverdeling is en wat het niet is. Velen denken ten onrechte dat herverdeling van inkomen hetzelfde is als herverdeling van rijkdom.

Herdistributie van rijkdom verwijst naar de inbeslagneming van activa van de rijken in de samenleving en de verdeling ervan onder andere arme leden van de samenleving.

In tegenstelling tot herverdeling van rijkdom, neemt herverdeling van inkomen niet de hard verdiende eigendommen van mensen weg. Inkomensherverdeling maakt gebruik van strategisch economisch beleid om inkomen van de rijken over te hevelen naar de armen, en er is geen sprake van gedwongen overname van de bezittingen van mensen.

misvatting

Er bestaat een verkeerde perceptie dat inkomensherverdeling erop gericht is inkomens gelijk te maken door het af te nemen van degenen die meer hebben en het te geven aan degenen die minder hebben. Het doel hiervan is echter een hachelijke inkomenssituatie te voorkomen, die voorstanders van herverdeling door economen worden omschreven als onredelijke of extreme ongelijkheid.

Er bestaat een gevoel dat deze systemen zijn ontworpen om de rijken te straffen. Zo kan het aanvoelen, vooral wanneer je tot de klasse der rijken behoort en hogere tarieven moet betalen dan anderen.

Hoewel deze belastingprocedures, indien ze op de juiste wijze worden toegepast, de samenleving en de economische groei in het algemeen ten goede komen. Het creëert een grote consumentenmarkt/klasse die voldoende geld heeft om aan goederen te besteden.

Hoe wordt inkomen herverdeeld?

Er zijn verschillende benaderingen van inkomensherverdeling. Bij sommige zijn regeringen betrokken, bij andere organisaties en individuen.

Een meer voorkomend voorbeeld of benadering van inkomensherverdeling is het progressieve belastingstelsel. Veel landen, zo niet alle, hebben het progressieve belastingstelsel ingevoerd, waarbij mensen die meer verdienen dan bepaalde gekalibreerde bedragen aan inkomsten, hogere belastingtarieven betalen. Op deze manier betalen de rijken uiteindelijk 5-20% meer over hun inkomen dan de gewone of arme burgers.

In de loop der jaren is inkomensherverdeling niet alleen een zaak van regeringen geweest. Organisaties, en vooral religieuze lichamen, houden zich bezig met liefdadigheidsactiviteiten. Leden van deze organisaties staan vrijwillig een deel van hun inkomen af aan de armen in de samenleving en ook dit is een vorm van inkomensherverdeling omdat het hetzelfde doel dient.