Tientallen jaren lang kleurde rode kleurstof nr. 3 de lippenstiften die de weelderigste lippen van Amerika rood maakten. In de jaren zeventig suggereerden wags dat, als het spul echt gevaarlijk was, Ronald Reagan`s haar wel eens in grote problemen zou kunnen komen. Rode kleurstof nr.3 maakt pistachenoten roze en geeft de kersen in fruitcocktail hun vreemde fluorescerende kersenkleur. Het zit in tandpasta, hoestdrankjes en sommige smaken van Jell-O.
Maar, in januari, na 36 verlengingen voor meer onderzoek, kwam de Food and Drug Administration, die al 30 jaar nadenkt over het verbieden van rode kleurstof nr. 3, er eindelijk aan toe. Soort van.
In een spijtig klinkend persbericht, legde het agentschap uit dat, onder de Delaney Clause van de 1960 Color Additive Amendments to the Food, Drug and Cosmetics Act, ”producten waarvan is aangetoond dat ze een kankerverwekkend effect hebben in laboratoriumtests, hoe klein ook, niet kunnen worden goedgekeurd voor gebruik door de FDA.
In het begin van de jaren ’80, nadat 70 mannelijke ratten genoeg R.D. No. 3 hadden gekregen om 4 procent van hun levensdieet uit te maken, ontwikkelden 15 van hen schildkliertumoren, waarvan de meeste goedaardig waren. Ze werden ook roze, maar het waren de tumoren die telden – ook al werden er geen tumoren gevonden bij geteste vrouwelijke ratten, of bij ratten van beide geslachten die vier lagere doses kregen, of bij muizen die dezelfde doses kregen. En ook al zou, volgens de Certified Color Manufacturers Association, iemand 70 jaar lang 724.000 blikjes fruitcocktail per jaar moeten eten om een gelijkwaardige hoeveelheid R.D. No. 3 binnen te krijgen.
Dus ook al schat de FDA dat minder-misschien wel veel minder-dan één op de 100.000 Amerikanen kanker zou krijgen van R.D. No. 3 gedurende hun leven.
Dus ook al schat de FDA dat minder-misschien wel veel minder-dan één op de 100.000 Amerikanen kanker zou krijgen van R.D. No. 3 gedurende hun leven.D. No. 3 gedurende een leven van consumptie, had het geen andere keus dan het gebruik ervan te verbieden in cosmetica en uitwendig toegepaste geneesmiddelen, en het gebruik van zijn lakken (onoplosbare verbindingen) in voedingsmiddelen, geneesmiddelen of cosmetica. Om redenen die alleen een jurist zou kunnen hopen uit te leggen, hoefde zij echter het ,,permanent opgenomen” gebruik van de oplosbare vorm van rode kleurstof nr. 3 in ,,geconsumeerde geneesmiddelen en voedingsmiddelen”, zoals fruitcocktail-kersen, niet te verbieden. En dat deed het niet. Het beloofde om ”stappen te ondernemen” om deze toepassingen te elimineren, maar het zei niet hoe lang het nemen van deze stappen zou kunnen duren.
Met andere woorden, je kunt geen R.D. No. 3 meer in lippenstift doen, maar je kunt het nog steeds in voedsel doen.
Om R.D. No. 3 op de markt te vinden, moet je pistachenoten, Jell-O of fruitcocktail-gebruiken van Rode Kleurstof No. 3 kopen die de FDA, althans voor het moment, als veilig blijft vermelden. Fruit cocktail telers zijn hard aan het lobbyen om het zo te houden, omdat zij geen andere manier hebben gevonden om kersen de eigenaardige onnatuurlijke kleur roze te geven die hun mix van gehakte perziken en peren opvrolijkt. Rode kleurstof nr. 40, die maraschino kersen hun kleur geeft, bloedt. Uit een studie van de industrie bleek dat zonder roze kersen de verkoop van fruitcocktails met 40% zou kunnen dalen – met een “daaruit voortvloeiend negatief effect op de economie als geheel” van 246,7 miljoen dollar, volgens de Certified Color Manufacturers. Het was in feite aan de invloed van de fruitcocktaillobby te danken dat, toen het House Appropriations Committee vorig jaar zijn landbouwkredietwet samenstelde (die, onder andere, kredieten voor de werkbegroting van de FDA omvatte), het enkele instructies aan de FDA toevoegde om Red Dye No. 3 met rust te laten in afwachting van verder onderzoek.
De voortdurende verwarring komt neer op de vraag hoeveel risico de maatschappij bereid is te tolereren in ruil voor hoeveel beloning. Ralph Nader`s publieke belangengroep, Public Citizen, die de FDA vier keer aanklaagde over R.D. No. 3, zegt dat het dwaas is om zelfs maar een infinitesimaal risico op kanker te nemen als het voordeel zo frivool is als schokkend-roze kersen in fruit cocktail. Volgens de fruitcocktail-organisaties is de jaarlijkse verkoop van fruitcocktails $246 miljoen waard.