Kikkers vertrouwen op hun zicht en gehoor om prooien te vangen en roofdieren te ontwijken. Ze hebben een goed gehoor en zicht, hoewel hun oren en ogen niet zo zijn geplaatst als die van de meeste andere dieren. Kikkers hebben geen externe oren. In plaats daarvan hebben ze een trommelvlies, het timpaan, dat net achter elk oog zit. Vaak kun je het trommelvlies zien – het is een plat vlak omgeven door een ring van kraakbeen. Bij sommige soorten kunnen wetenschappers zien of een kikker mannelijk of vrouwelijk is door de grootte van de trommelvliezen te vergelijken met de grootte van de ogen.
De meeste kikkers hebben brede, uitpuilende ogen die boven op hun schedel zitten. Dit geeft de kikker een breed gezichtsveld en helpt bij het compenseren van zijn onvermogen om zijn kop te draaien. Er is echter niet veel overlapping tussen wat een kikker kan zien met zijn linkeroog en wat hij kan zien met zijn rechteroog. Dit kan betekenen dat kikkers niet zoveel diepte kunnen waarnemen als andere dieren, wat het vermogen van sommige soorten om vliegende prooien met hun tong te vangen nog verbazingwekkender maakt. De meeste kikkers hebben ook een nictiterend membraan, of een stevig vlies dat het oog bedekt en beschermt terwijl de kikker onder water is.
Advertentie
“De ogen van kikkers spelen ook een belangrijke rol bij het eten. Kikkers hebben niet de schedelstructuur of de nodige spieren om hun voedsel te kauwen. In plaats daarvan moeten ze hun prooi in een paar slokken doorslikken. Dit is lastig omdat, in tegenstelling tot mensen, hun tong meestal niet achterin hun mond is verankerd. Dat betekent dat een kikker zijn tong niet kan gebruiken om voedsel door zijn keel naar zijn maag te duwen. Om deze reden, wanneer een kikker slikt, zinken zijn ogen naar beneden in zijn schedel om te helpen het voedsel voort te duwen.
Veel kikkers, vooral mannetjes, hebben stembanden en een flap van huid genoemd een vocale zak aan de voorkant van hun keel. Het is deze zak die kikkers toelaat te kwaken, te trillen en te ribbelen. De kikker inhaleert, en vult de stemband met lucht, waardoor het uitrekt als een ballon. Met gesloten bek perst de kikker lucht uit deze zak heen en weer over zijn stembanden, en produceert zo een luid, repeterend geluid. Kikkers die geen stembanden hebben, kunnen ook door een scherpe inademing van lucht een klikkend geluid maken.
Dit geluid heeft meestal iets te maken met paren. Vervolgens bekijken we het paringsproces van kikkers, dat dagen kan duren, en de metamorfose die kikkervisjes in kikkers verandert.